Για πρώτη φορά φάνηκε στον ορίζοντα η προοπτική θεραπείας της νόσου Έμπολα, χάρη σε δύο νέα φάρμακα που δοκιμάσθηκαν κλινικά και έδειξαν ότι μπορούν να σώσουν από το θάνατο περίπου το 90% των ασθενών, αυξάνοντας σημαντικά το ποσοστό επιβίωσης όσων νοσούν.
Συνολικά δοκιμάσθηκαν από πέρυσι το Νοέμβριο τέσσερα φάρμακα σε περίπου 700 ασθενείς στη Δημοκρατία του Κονγκό, όπου υπάρχει σημαντική εξάπλωση του ιού και σχεδόν 1.900 άνθρωποι έχουν πεθάνει τον τελευταίο χρόνο. Τα δύο φάρμακα (REGN-EB3 και mAb114), που επιτίθενται στον ιό μέσω μονοκλωνικών αντισωμάτων, αποδείχθηκαν πολύ πιο αποτελεσματικά από τα δύο υπάρχοντα ( ZMapp, Remdesivir) και πλέον θα χρησιμοποιηθούν ευρέως, αρχικά στο Κονγκό.
Το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργίας και Λοιμωδών Νόσων (NIAID) των ΗΠΑ, που συμμετείχε στις δοκιμές των φαρμάκων, έκανε λόγο για «πολύ καλά νέα», σύμφωνα με το BBC, το Reuters, τον Guardian και τους Times της Νέας Υόρκης. Όπως είπε ο διευθυντής του NIAID Δρ. Άντονι Φαούτσι, «είναι τα πρώτα φάρμακα που, σε μια επιστημονικά αξιόπιστη έρευνα, έδειξαν σαφώς μια σημαντική μείωση της θνησιμότητας».
Πέθαναν το 29% των ασθενών που είχαν πάρει το REGN-EB3 και το 34% όσων είχαν πάρει το mAb114, έναντι ποσοστού θνησιμότητας 49% για το ZMapp και 53% για το Remdesivir. Το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών με χαμηλά επίπεδα του ιού στο αίμα τους έφθασε το 94% και το 89% για τα δύο πρώτα φάρμακα: μόνο το 6% πέθαναν από όσους είχαν έγκαιρα πάρει το REGN-EB3 και το 11% όσων είχαν πάρει το mAb114.
Οι επιστήμονες ανέφεραν ότι περισσότεροι από εννέα στους δέκα ασθενείς (90%) μπορούν να επιβιώσουν, αν τα φάρμακα χορηγηθούν έγκαιρα. Τόνισαν επίσης ότι «δεν θα ξεφορτωθούμε τον Έμπολα, αλλά θα μπορέσουμε να σταματήσουμε τα ξεσπάσματά του από το να μετατραπούν σε μείζονες εθνικές και περιφερειακές επιδημίες». Πρόσθεσαν όμως ότι ο καλύτερος τρόπος να πολεμηθεί ο ιός, ο οποίος είχε ανακαλυφθεί το 1976, είναι «με ένα καλό εμβόλιο».
Ο ιός Έμπολα αρχικά προκαλεί ξαφνικό πυρετό, έντονη αδυναμία, μυϊκούς πόνους και πονόλαιμο. Σταδιακά ο ασθενής κάνει εμετούς, έχει διάρροια και αιμορραγεί εξωτερικά και εσωτερικά. Ο θάνατος συχνά επέρχεται από αφυδάτωση και πολυοργανική ανεπάρκεια.
