Ο χρόνος που χρειάζονται οι ηλικιωμένοι ασθενείς που έχουν υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου για να σηκωθούν από την καθιστή θέση και να περπατήσουν σε ένα δωμάτιο, μπορεί να συμβάλει στην πρόβλεψη για το ποιος από αυτούς θα κάνει επανεισαγωγή στο νοσοκομείο μέσα σε ένα μήνα από την προηγούμενη νοσηλεία του, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes.
Σχεδόν ο ένας στους πέντε ηλικιωμένους που νοσηλεύονται για καρδιακή προσβολή, μπαίνει ξανά στο νοσοκομείο για προβλήματα όπως καρδιακή ανεπάρκεια, αιμορραγία, ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός ή άλλες επιπλοκές εντός 30 ημερών από το εξιτήριό του, μια διαδικασία τόσο δαπανηρή όσο και επιζήμια για την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Στη μελέτη αυτή, ο συγγραφέας John A. Dodson, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής και Υγείας, και διευθυντής του προγράμματος Γηριατρικής Καρδιολογίας της Πόλης της Νέας Υόρκης, και οι συνεργάτες του, ανέπτυξαν το πρώτο εργαλείο πρόβλεψης που αξιολογεί λειτουργικές διαταραχές και γνωστούς παράγοντες κινδύνου για να εντοπίσει τους ασθενείς άνω των 75 ετών που μπορεί να χρειαστούν εκ νέου νοσηλεία.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 3.006 ηλικιωμένους καρδιολογικούς ασθενείς (μέση ηλικία τα 81 ετη) σε μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν άνθρωποι από 94 αμερικανικά νοσοκομεία. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε ενδονοσοκομειακή εκτίμηση των λειτουργικών βλαβών, όπως η γνωστική ικανότητα, η όραση, η ακοή και η κινητικότητά τους.
Η λειτουργική κινητικότητα βασίστηκε στην αξιολόγηση «Timed Up and Go» (TUG), η οποία μετρά πόσο χρόνο χρειάζεται κάποιος για να σηκωθεί από μια καρέκλα, να περπατήσει τρία μέτρα και στη συνέχεια να ξανακάτσει στην καρέκλα.
Μέσα σε 30 ημέρες, 547 συμμετέχοντες (18,2%) επανεισήχθησαν στο νοσοκομείο. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η μειωμένη κινητικότητα με βάση το TUG ήταν η μόνη λειτουργική βλάβη που συνδέθηκε με την επανεισαγωγή εντός 30 ημερών. Αυτοί που χρειάστηκαν περισσότερο από 25 δευτερόλεπτα είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες επαναληπτικής νοσηλείας σε σύγκριση με όσους το ολοκλήρωσαν σε λιγότερο από 15 δευτερόλεπτα. Άλλοι πιο «παραδοσιακοί» παράγοντες κινδύνου, όπως η χρόνια πνευμονική νόσος και οι αρρυθμίες, συσχετίστηκαν επίσης με την επανεισαγωγή.
«Πιστεύω ότι η μειωμένη επίδοση στη δοκιμή λειτουργικής κινητικότητας αποτελεί δείκτη γενικευμένης ευαλωτότητας στους παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν τον ασθενή ξανά στο νοσοκομείο. Τέτοιοι παράγοντες είναι η λοίμωξη, οι πτώσεις και τα υποτροπιάζοντα καρδιαγγειακά επεισόδια, αλλά και το σύνδρομο ευπάθειας των ηλικιωμένων, που συνιστά απώλεια της ικανότητας προσαρμογής στο stress λόγω εξάντλησης των λειτουργικών εφεδρειών», δήλωσε ο Δρ. Dodson.
Σημειώνεται ότι από τη μελέτη αποκλείστηκαν επιζώντες με σοβαρή νοητική δυσλειτουργία, κάποιοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν, ενώ οι ασθενείς που προέρχονταν από τη μελέτη SILVER μπορεί να είναι πιο υγιείς από τον γενικό πληθυσμό. Για όλους αυτούς τους λόγους καταλήγουν οι ερευνητές, τα ευρήματα θα πρέπει σίγουρα να επαληθευθούν σε επόμενες μελέτες.
