Η αντιδιαβητική δραστική ουσία εμπαγλιφλοζίνη μπορεί να θεραπεύσει και να αναστρέψει την πρόοδο της καρδιακής ανεπάρκειας σε μη διαβητικά ζωϊκά μοντέλα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο American College of Cardiology.
Η έρευνα δείχνει επίσης ότι αυτό το φάρμακο μπορεί να κάνει την καρδιά να παράγει περισσότερη ενέργεια και να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά.
Η εμπαγλιφλοζίνη, που εγκρίθηκε από την Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) το 2014 και ακολούθως από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ), είναι το πρώτο φάρμακο στην ιστορία του διαβήτη τύπου 2 που αποδείχθηκε ότι παρατείνει την επιβίωση των πασχόντων.
Δρα αναστέλλοντας τη δράση μιας πρωτεΐνης στους νεφρούς, η οποία αποκαλείται υπότυπος 2 του συμμεταφορέα νατρίου και γλυκόζης (SGLT2 – Sodium-glucose co-transporter 2). Η SGLT2 είναι πρωτεΐνη που αναρροφά γλυκόζη από τα ούρα, καθώς το αίμα φιλτράρεται στους νεφρούς και τη διοχετεύει στην κυκλοφορία του αίματος. Αναστέλλοντας τη δράση της SGLT2, η εμπαγλιφλοζίνη αυξάνει την αποβολή της γλυκόζης μέσω των ούρων, μειώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Ενώ οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη έχουν συνήθως υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι εκείνοι που λαμβάνουν αγωγή με εμπαγλιφλοζίνη δεν αναπτύσσουν συχνά τη νόσο. Οι παρατηρήσεις αυτές οδήγησαν την ερευνητική ομάδα να εξετάσει αν το φάρμακο περιέχει ένα μηχανισμό ανεξάρτητο από την αντιδιαβητική δραστηριότητα που συνδέεται με την πρόληψη της καρδιακής ανεπάρκειας και αν θα μπορούσε να έχει τον ίδιο αντίκτυπο στους μη διαβητικούς.
Οι ερευνητές στο Ινστιτούτο Καρδιαγγειακών Νοσημάτων της Ιατρικής Σχολής Icahn του Νοσοκομείου «Όρος Σινά» εξέτασαν την υπόθεση αυτή προκαλώντας καρδιακή ανεπάρκεια σε 14 μη διαβητικούς χοίρους, στους μισούς εκ των οποίων χορηγούσαν εμπαγλιφλοζίνη για δύο μήνες και στους άλλους μισούς εικονικό φάρμακο για το ίδιο διάστημα.
Μετά την πάροδο των δύο μηνών, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όλα τα πειραματόζωα που λάμβαναν εμπαγλιφλοζίνη παρουσίασαν βελτιωμένη καρδιακή λειτουργία. Συγκεκριμένα, οι χοίροι είχαν μικρότερη συσσώρευση υγρού στους πνεύμονες (λιγότερη πνευμονική συμφόρηση, η οποία είναι υπεύθυνη για την πρόκληση δύσπνοιας) και χαμηλότερα επίπεδα των βιοδεικτών καρδιακής ανεπάρκειας. Σημαντικό είναι, επίσης, ότι στην αριστερή καρδιακή κοιλία των χοίρων παρατηρήθηκε ενισχυμένη συστολική λειτουργία, μικρότερη διαστολή, λιγότερη υπερτροφία και καρδιά είχε φυσιολογικό σχήμα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι το φάρμακο αντιμετώπισε την καρδιακή ανεπάρκεια βελτιώνοντας τον καρδιακό μεταβολισμό. Οι καρδιές των χοίρων που λάμβαναν το φάρμακο κατανάλωναν περισσότερα λιπαρά οξέα και κετόνες και λιγότερη γλυκόζη, σε αντίθεση με τους χοίρους που έπασχαν από καρδιακή ανεπάρκεια (διαβητικούς και μη διαβητικούς), των οποίων οι καρδιές κατανάλωναν περισσότερη γλυκόζη και σχεδόν καθόλου λιπαρά οξέα, ενώ παρήγαγαν και λιγότερη ενέργεια. Αυτή η ώθηση που δίνει η εμπαγλιφλοζίνη στον μεταβολισμό, λοιπόν, βοήθησε τις καρδιές των χοίρων να παράγουν περισσότερη ενέργεια και να λειτουργούν πιο έντονα και αποτελεσματικά.
«Αυτή η μελέτη επιβεβαίωσε την υπόθεσή μας ότι η εμπαγλιφλοζίνη θα μπορούσε να αποτελέσει μια πολλά υποσχόμενη θεραπεία για την καρδιακή ανεπάρκεια τόσο σε μη διαβητικούς όσο και σε διαβητικούς ασθενείς. Η έρευνά μας μπορεί να οδηγήσει σε πιθανή εφαρμογή των δεδομένων αυτών και στον άνθρωπο, να σώσει ζωές και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Juan Badimon.
