Ανευθυνότητα αλλά και ασέβεια καταλογίζει η διοίκηση του ΕΚΑΒ στο προεδρείο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ) για τη στάση που τήρησε -και όπως αυτή αποτυπώθηκε- αναφορικά με το τραγικό συμβάν του θανάτου του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τον συσχετισμό που υπονόησε μεταξύ του χρόνου που απαιτήθηκε από το ασθενοφόρο για να προσεγγίσει τον ασθενή και της μοιραίας έκβασης που είχε το περιστατικό.

«Όσοι ανεύθυνα καταλογίζουν ευθύνες, υπονοώντας ότι ο τραγουδοποιός μπορεί να ζούσε εάν είχε πάει στο σημείο το ασθενοφόρο του Κέντρου Υγείας Αλμυρού, οφείλουν να γνωρίζουν πως σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να περιμένουν την ιατροδικαστική έκθεση και να επιδεικνύουν σεβασμό στη μνήμη του νεκρού και στον πόνο των οικείων του», αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΕΚΑΒ.

Διευκρινίσεις για το συμβάν

Παράλληλα, το ΕΚΑΒ έδωσε κάποιες διευκρινίσεις και λεπτομέρειες σχετικά με το μοιραίο συμβάν με βάση τα στοιχεία από τη δική του βάση δεδομένων π.χ. κλήσεις, χρόνος διακομιδής κ.α.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει, το τηλεφωνικό κέντρο του ΕΚΑΒ στον Βόλο δέχτηκε κλήση στις 04:27 τα ξημερώματα της 9/9/2019 για την περιοχή Πτελεός Μαγνησίας.

Η κλήση διαβιβάστηκε σε Κινητή Μονάδα με Ιατρό (Κ.Ι.Μ.), η οποία αφίχθη στο σημείο στις 05:10.

Ακολούθησε η διακομιδή στο νοσοκομείο του Βόλου, με άφιξη στις 06:18, προκειμένου να πραγματοποιηθεί νεκροτομή για τα αίτια θανάτου.

Ο χρόνος θανάτου

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΕΚΑΒ, η ιατρός διαπίστωσε τον θάνατο του τραγουδοποιού και μάλιστα διαπίστωσε ότι παρουσίαζε υποστάσεις στο κάτω μέρος του σώματός του.

Ιατροδικαστικές πηγές εξήγησαν στο protothema.gr ότι οι υποστάσεις στο κάτω μέρος του σώματος που αναφέρει το ΕΚΑΒ αποτελούν ισχυρή ένδειξη για τον χρόνο θανάτου: «όταν έχουν δημιουργηθεί υποστάσεις, δηλαδή παρατηρείται βαθιά ερυθρή χρώση του δέρματος και των εσωτερικών οργάνων με τη μορφή εκτεταμένων κηλίδων, ακανόνιστου σχήματος, αυτό είναι ένδειξη ότι ο θάνατος έχει συμβεί κάποιες ώρες νωρίτερα. Πρόκειται για πτωματικό φαινόμενο, όπως ονομάζεται στην ιατροδικαστική και επιτρέπει στον ιατροδικαστή να προσδιορίσει τον χρόνο θανάτου. Υπάρχει για παράδειγμα η νεκρική ωχρότητα, που συμβαίνει στα 15 με 20 λεπτά μετά τον θάνατο και η νεκρική ακαμψία που τοποθετείται αρκετές ώρες μετά τον θάνατο».