Οι κάρτες υγείας είναι μια καινούργια πολύχρωμη τάση που χρησιμοποιεί δημοφιλή πρόσωπα μέσα από τις διαφημίσεις για να λανσάρει τις προσφορές της και να πείσει για το χαμηλό κόστος των υπηρεσιών της , Ο τηλεθεατής ακούει αριθμούς, εκπτώσεις αλλά δεν αντιλαμβάνεται τι πακέτο του προσφέρουν και αν είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες του με αποτέλεσμα να βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων αν αντιμετωπίσει ένα πιο σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Οι ασφαλιστικές εταιρίες δε διαθέτουν κάρτες υγείας. Τις αντιμετωπίζουν μάλιστα «εχθρικά» στα πλαίσια του ανταγωνισμού, υποστηρίζοντας ότι παραπλανούν τους καταναλωτές.
Η κ. Νικολέττα Θώδου Διευθύντρια Αποζημιώσεων Ζωής, Υγείας και Ομαδικών Ασφαλίσεων INTERAMERICAN εξηγεί ποιες είναι οι παγίδες στις κάρτες υγείας και τι πρέπει να προσέχουν οι ασφαλισμένοι:
H κυρία Νικολέτα Θώδου
«Κατ’ αρχάς πρέπει να πούμε ότι οι λεγόμενες «κάρτες υγείας», δεν είναι ασφαλιστικά προϊόντα, στην ουσία είναι κάρτες που παρέχουν κάποιες εκπτώσεις για ορισμένες υπηρεσίες υγείας. Αυτό έχει μία σειρά από μειονεκτήματα, από τα οποία δύο είναι τα σημαντικότερα:
Πρώτο, καθώς οι κάρτες αυτές δεν είναι ασφαλιστικά προϊόντα, δεν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή, η τεχνογνωσία και ο έλεγχος που μπορεί να εγγυηθεί ότι η υπηρεσία που αγόρασε ένα άτομο θα παρασχεθεί. Οι ασφαλιστικές εταιρίες, εκτός από τεχνογνωσία, έχουν και τα αναγκαία αποθέματα για να καλύπτουν το κόστος και τέλος ελέγχονται από την Τράπεζα της Ελλάδος ότι κάνουν σωστά τη δουλεία τους. Οι «κάρτες υγείας» δεν ελέγχονται από κανέναν.
Δεύτερο, οι κάρτες αυτές δεν καλύπτουν το πλήρες φάσμα των υπηρεσιών υγείας αλλά μόνο ένα μικρό μέρος αυτών, κάτι που αφήνει τους ασθενείς εκτεθειμένους από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σημαντικά περιστατικά. Για παράδειγμα, αν χρειάζεται κάποιος να επισκεφθεί γιατρό, στις περισσότερες περιπτώσεις καλύπτεται ένα μέρος ή και όλη η αμοιβή για την ιατρική επίσκεψη, όχι όμως και οι ιατρικές πράξεις που χρειάζονται συχνά (π.χ. ένα εμβόλιο, ένα καρδιογράφημα, λήψη δείγματος για Pap-Test, Triplex κλπ) και πολλές φορές έχουν σημαντικό κόστος. Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι οι περιπτώσεις νοσηλείας, για τις οποίες οι περισσότερες «κάρτες» είτε εξασφαλίζουν μία μικρή ποσοστιαία έκπτωση, ή έκπτωση ενός συγκεκριμένου ποσού €300-400 στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου. Όταν όμως χρειάζεται να γίνει εισαγωγή, τότε οι ασθενείς βρίσκονται αντιμέτωποι με την πραγματικότητα και αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν πραγματική κάλυψη».
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι οι «κάρτες» αυτές δεν καλύπτουν τις ουσιαστικές ανάγκες των ασθενών, αντίθετα τους αφήνουν εκτεθειμένους την πιο κρίσιμη στιγμή.
