Η παχυσαρκία τείνει να λάβει διαστάσεις επιδημίας και τα παιδιά δυστυχώς δεν αποτελούν εξαίρεση. Μακροχρόνια μελέτη διάρκειας 21 ετών κατέδειξε τους πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου που συσχετίζουν το οικογενειακό και το οικιακό περιβάλλον με το πότε και με ποια ταχύτητα ενδέχεται να αυξηθεί ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) του παιδιού, κάτι που μπορεί τελικά να οδηγήσει σε παχυσαρκία ή υπερβολικό βάρος κατά την ενηλικίωση.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν 1.000 νέους στις ηλικίες των πέντε, 10, 15 και 21 ετών. Μέσω αυτών των αξιολογήσεων αναγνώρισαν μία σειρά από παράγοντες κινδύνου οι οποίοι θα μπορούσαν να τεθούν ως στόχοι για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας ή της απότομης αύξησης βάρους. Αυτές περιλαμβάνουν το οικογενειακό στρες, την απουσία του πατέρα, την επιλόχειο κατάθλιψη και την απουσία κινήτρων και ευκαιριών για κίνηση και σωματική δραστηριότητα.
Είναι σπάνιο το να υπάρχει μία μελέτη με μακροχρόνια δεδομένα σε διάφορες χρονικές περιόδους της παιδικής ηλικίας μέχρι την ενηλικίωση και μάλιστα σε ένα τόσο μεγάλο δείγμα», αναφέρει ο Τom Baranowski, αρχισυντάκτης του Childhood Obesity.
Η σημαντική αυτή μελέτη με 1.000 παιδιά από τη Χιλή που παρακολουθήθηκαν από την ηλικία των πέντε έως 21 ετών, έφερε στην επιφάνεια τους παράγοντες του οικογενειακού αλλά και του γενικότερου περιβάλλοντος που μπορούν να διαφοροποιήσουν τον ΔΜΣ του παιδιού ήδη από την βρεφική ηλικία.
