Ερευνητές από την Αυστραλία θέλησαν με τη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας να κατανοήσουν πώς λειτουργεί η διαλειμματική νηστεία στο ήπαρ και την πρόληψη ασθενειών, ευελπιστώντας σε ευρήματα χρήσιμα για την επιστημονική κοινότητα στη μάχη της με τον καρκίνο, τις καρδιαγγειακές παθήσεις και τον διαβήτη.
Πραγματοποιώντας πειράματα σε ποντίκια, η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Δρ. Mark Larance από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, διαπίστωσε πώς η αποχή από το φαγητό μέρα παρά μέρα επηρέασε κάποιες πρωτεΐνες του ήπατος, με απροσδόκητες επιπτώσεις στον μεταβολισμό των λιπαρών οξέων ενώ σημαντικό εύρημα ήταν ο ρόλος που διαδραματίζει μια κύρια ρυθμιστική πρωτεΐνη που ελέγχει πολλές βιολογικές οδούς στο ήπαρ και άλλα όργανα.
«Γνωρίζαμε ότι η νηστεία μπορεί να αποτελέσει μια αποτελεσματική παρέμβαση για τη θεραπεία ασθενειών και την ηπατική υγεία, αλλά δεν είχαμε καταλάβει τους μηχανισμούς με τους οποίους η αποχή από το φαγητό επαναπρογραμματίζει πρωτεΐνες του ήπατος, οι οποίες εκτελούν μια σειρά από σημαντικές μεταβολικές λειτουργίες», δήλωσε ο Δρ. Larance και συμπλήρωσε πως μελετώντας την επίδρασή τους σε πρωτεΐνες στο ήπαρ ποντικιών, τα οποία αποτελούν κατάλληλα βιολογικά μοντέλα για μελέτες σχετικά με τον ανθρώπινο οργανισμό, απέκτησαν μεγαλύτερη γνώση.
Συγκεκριμένα, όπως δημοσιεύτηκε στο Cell Reports, οι ερευνητές βρήκαν πως η παραγωγή της πρωτεΐνης HNF4-(άλφα), η οποία ρυθμίζει μεγάλο αριθμό ηπατικών γονιδίων, αναστέλλεται κατά τη διάρκεια της διαλειμματικής νηστείας, με συνέπεια τη μείωση της συγκέντρωσης πρωτεϊνών του αίματος που προκαλούν φλεγμονή ή επηρεάζουν την παραγωγή χολής.
Επιπλέον διαπίστωσαν πως η αυστηρή τήρηση της αποχής από το φαγητό μέρα παρά μέρα προκάλεσε αλλαγές στον μεταβολισμό των λιπαρών οξέων στο ήπαρ, εύρημα χρήσιμο για τη βελτίωση της ανοχής στη γλυκόζη και τη ρύθμιση του διαβήτη.
Όπως υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, η έρευνα που εκπονήθηκε από κοινού από το Ινστιτούτο Καρδιολογίας και τον Δρ. John O’Sullivan του Νοσοκομείου Royal Prince Alfred, έφερε στο φως σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την επίδραση της διαλειμματικής νηστείας στην πρωτεΐνη HNF4-(άλφα), τις οποίες μελλοντικά θα μπορούσαν να μιμηθούν για τη ρύθμιση της απόκρισης των πρωτεϊνών στο ήπαρ και των διαστημάτων νηστείας στους ασθενείς.