Οι άνθρωποι που έζησαν σε ζώνη πολεμικών συγκρούσεων αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος, εγκεφαλικού και διαβήτη, ακόμη και χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, σύμφωνα με μία νέα βρετανική επιστημονική μελέτη, την πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα πάνω στις καρδιαγγειακές και μεταβολικές επιπτώσεις των πολέμων.
Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Imperial College και της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Heart, επαναξιολόγησαν τα δεδομένα από 65 έρευνες που αφορούσαν 23 ένοπλες συγκρούσεις στη Συρία, στον Λίβανο, στη Βοσνία, στην Κροατία, στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη, στην Κολομβία, στο Σουδάν και άλλες χώρες.
Επιβεβαιώθηκε ότι οι πολεμικές συγκρούσεις σχετίζονται με μία πλειάδα αρνητικών επιπτώσεων για την υγεία των αμάχων, όπως αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλικού, διαβήτη, υπέρτασης, υψηλής χοληστερίνης, κατάχρησης αλκοόλ και καπνού κ.ά.
Δύο είναι οι κύριες αιτίες γι’ αυτό. Αφενός, πέρα από τις άμεσες επιπτώσεις των πολέμων (τραυματισμοί από εκρήξεις, λοιμώδεις ασθένειες, υποσιτισμός κ.λπ.), οι άμαχοι αντιμετωπίζουν έμμεσους κινδύνους για την υγεία τους σε βάθος χρόνου, λόγω της διάλυσης του συστήματος παροχής υπηρεσιών υγείας στις εμπόλεμες ζώνες και της έλλειψης φαρμάκων όπως οι στατίνες. Αφετέρου, ο πόλεμος αυξάνει το άγχος και το στρες των αμάχων, πράγμα που οδηγεί σε υπέρταση και σε άλλους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (μεγαλύτερη κατανάλωση αλκοόλ, περισσότερο κάπνισμα, έλλειψη άσκησης, χειρότερη διατροφή κ.ά.).
Ενδεικτικά, μία μελέτη σχετικά με την επέμβαση των ΗΠΑ και άλλων χωρών στο Ιράκ το 2003 δείχνει ότι οι θάνατοι του ντόπιου πληθυσμού από εμφράγματα και εγκεφαλικά αυξήθηκαν σημαντικά μετά τον πόλεμο, από 147 θανάτους ανά 100.000 ανθρώπους πριν την επέμβαση, σε 229 θανάτους ανά 100.000 μετά από αυτήν. Εξάλλου, περίπου οι μισοί μη βίαιοι θάνατοι στο Ιράκ, κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, οφείλονταν σε καρδιαγγειακά αίτια.
«Η εμπειρία μίας ένοπλης σύγκρουσης, είτε προκαλεί κάποιο τραυματικό συμβάν είτε οδηγεί υποχρεωτικά σε εγκατάλειψη του σπιτιού, θέτει τον άμαχο πληθυσμό σε μεγαλύτερο κίνδυνο για υπέρταση, κατάχρηση αλκοόλ και κάπνισμα, που είναι γνωστοί παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου. Παράλληλα, συχνά είναι περιορισμένη η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας λόγω κλεισίματος των νοσοκομείων, μπλόκων στους δρόμους, έλλειψης φαρμάκων και άλλων παραγόντων», δήλωσε ο καθηγητής του Imperial Κρίστοφερ Μίλετ.
Οι ερευνητές επισήμαναν, επίσης, ότι οι πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή και άλλες εμπόλεμες περιοχές αντιμετωπίζουν διπλό πρόβλημα, καθώς στις επιπτώσεις της ένοπλης σύγκρουσης έρχεται να προστεθεί η επίπτωση της αναγκαστικής μετανάστευσης.
