Συγκεκριμένα, Ιταλοί με καρκίνο του προστάτη που ήταν σε θεραπεία στέρησης ανδρογόνων (ADT) ήταν λιγότερο πιθανό να μολυνθούν με COVID-19 και είχαν λιγότερο σοβαρά συμπτώματα εφόσον είχαν μολυνθεί, διαπίστωσαν ερευνητές του Πανεπιστημίου Svizzera Italiana στη Μπελιντζόνα της Ελβετίας και προτείνουν αυτή τη θεραπεία σε άνδρες με σοβαρά συμπτώματα. Στο πλαίσιο της θεραπείας στέρησης ανδρογόνων, η ομάδα μπλόκαρε ένα ένζυμο, το TMPRSS2, το οποίο χρειάζεται ο COVID-19 για να μολύνει κύτταρα.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα για περισσότερους από 4.500 άνδρες στην περιοχή του Βένετο της Ιταλίας και διαπίστωσαν ότι ενώ οι άνδρες που είχαν καρκίνο είχαν διπλάσιες πιθανότητες να μολυνθούν, μόνο τέσσερις άνδρες που ήταν σε θεραπεία στέρησης ανδρογόνων (ADT) μολύνθηκαν και ουδείς πέθανε. Διευρύνοντας την έρευνα βρήκαν ότι σε περισσότερους από 37.000 άνδρες με καρκίνο του προστάτη που δεν λάμβαναν ADT, 114 ανέπτυξαν COVID-19 και 18 πέθαναν, όταν τα ποσοστά ήταν πολλαπλάσια για άλλους καρκινοπαθείς άνδρες με διαφορετικούς, εκτός του προστάτη όγκους.
Αυτό βέβαια δεν μας επιτρέπει να θεωρήσουμε ότι η εν λόγω θεραπεία μπορεί να είναι αποδοτική σε όλους γενικώς τους άνδρες. Ωστόσο, το ερώτημα γιατί άνδρες με καρκίνο του προστάτη που λαμβάνουν την αγωγή ADT είναι λιγότερο πιθανό να κολλήσουν COVID-19, παραμένει.
Ο Δρ Anthony D’Amico, καθηγητής ογκολογίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ της Βοστώνης, πιστεύει ότι άλλοι παράγοντες μπορεί να εξηγήσουν γιατί συμβαίνει αυτό και θεωρεί τα αποτελέσματα της έρευνας ως παραπλανητικά. Πρώτον διότι οι άνδρες με καρκίνο του προστάτη που λαμβάνουν ADT δεν είναι ανοσοκατασταλμένοι όπως άλλοι καρκινοπαθείς. Δεύτερον, επειδή αυτοί οι άνδρες δεν χρειάζεται να προσέρχονται στο νοσοκομείο για να πάρουν τη θεραπεία το, σε αντίθεση με άλλους καρκινοπαθείς που χρειάζονται συχνές μετακινήσεις στο νοσοκομείο για χημειοθεραπεία, γεγονός που τους εκθέτει σε μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Δρ. Manish Vira, επικεφαλής του συστήματος ουρολογίας στο Northwell Cancer Institute στο Lake Success της Νέας Υόρκης, συμφώνησε ότι οι άνδρες δεν πρέπει να αποζητούν θεραπεία με ADT και ότι τα συμπεράσματα της μελέτης είναι αμφισβητούμενα. Βάσει των δικών του λεγομένων η θεραπεία ADT είναι μια σοβαρή θεραπεία με παρενέργειες όπως εξάψεις, κόπωση, απώλεια μυϊκής μάζας ενώ μακροπρόθεσμα, μπορεί να προκαλέσει μείωση της οστικής πυκνότητας, αλλά και μεταβολικά και καρδιαγγειακά προβλήματα.
