Όταν μια άσχημη μέρα φτάνει στο τέλος της και τα δεινά που προκάλεσε φαίνονται μακρινά, οι πιο ρομαντικοί θα προτιμήσουν την αγκαλιά του/της συντρόφου τους για να ηρεμήσουν. Όσοι δεν έχουν σχέση, ίσως βρουν παρηγοριά στο πρόσωπο ενός κολλητού φίλου. Οι πιο μοναχικοί και ταυτόχρονα αθεράπευτα γλυκατζήδες θα σπεύσουν στο ψυγείο του περιπτέρου. Ποια είναι όμως εκείνη η απλή χειρονομία που θα τους κάνει να νιώσουν τελικά καλύτερα;
Σύμφωνα με μια νεότερη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Consumer Psychology σε περισσότερους από 3.600 ανθρώπους, ένα δώρο, όπως μια σοκολάτα ή λουλούδια, έδωσε μεγαλύτερη ψυχική ανάταση στις δύσκολες στιγμές από ό,τι η παρηγοριά από ένα κοντινό άτομο. Όπως εξήγησαν οι ερευνητές, τα δώρα θεωρούνται μεγαλύτερη «θυσία», καθώς εστιάζουν περισσότερο στο να ωφελήσουν τον παραλήπτη παρά τον δωρητή.
Σε ένα από τα πειράματα που διεξήγαγαν ερευνητές από την καναδική σχολή επιχειρήσεων HEC Montreal, το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης-Albany και το Πανεπιστήμιο Duke στις ΗΠΑ, οι άνθρωποι που συμμετείχαν σε αυτό έπρεπε να φανταστούν ότι, σε ένα υποθετικό σενάριο, είχαν τρακάρει με το αυτοκίνητό τους και αναζητούσαν υποστήριξη από έναν φίλο. Όπως διαπιστώθηκε, ένιωσαν καλύτερα όταν, παρότι ο φίλος τους δεν ήταν διαθέσιμος, θα τους έστελνε ένα δώρο, σε σύγκριση με όσους πληροφορήθηκαν ότι ο φίλος τους θα τους τηλεφωνούσε για να τους συμπαρασταθεί.
Όταν μάλιστα το δώρο ήταν γλυκό, τα αποτελέσματα ήταν σημαντικά. Σε ένα άλλο πείραμα, ζητήθηκε από τα μέλη ενός ζευγαριού να δηλώσουν στους συντρόφους τους ότι χρειάζονται συναισθηματική υποστήριξη. Όσα άτομα έλαβαν ως «απάντηση» μια μικρή σοκολατένια λιχουδιά και όχι μια σύντομη συζήτηση μαζί τους, δήλωσαν ότι ένιωσαν καλύτερα και αισθάνθηκαν ότι ο σύντροφός τους είχε κάνει μεγαλύτερη θυσία από εκείνους που είχαν απλά συνομιλήσει με το σύντροφό τους.
Η επικεφαλής ερευνήτρια Holly Howe, επίκουρη καθηγήτρια μάρκετινγκ στη σχολή HEC Montreal του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ εξήγησε: «Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται την έννοια της θυσίας, λαμβάνουν υπόψη τα κίνητρα του ατόμου που προβαίνει σε αυτή την ενέργεια. Όταν πρόκειται για μια συζήτηση για ένα θέμα που απασχολεί το ένα άτομο, η υπόθεση είναι ότι το κίνητρο του υποστηρικτή περιλαμβάνει πλεονεκτήματα και για τις δύο πλευρές. Στην περίπτωση του δώρου, ωστόσο, το κίνητρο θεωρείται πιο αλτρουιστικό, μια θυσία δηλαδή προς όφελος μόνο του παραλήπτη».
Το μέγεθος ή η αξία του δώρου δεν έχουν μάλιστα τόσο μεγάλη σημασία: «Γνωρίζουμε ότι το φαινόμενο της “θυσίας” δεν οφείλεται στο γεγονός ότι τα δώρα κοστίζουν χρήματα, ενώ οι συνομιλίες κοστίζουν χρόνο. Oύτε το ίδιο το αντικείμενο του δώρου έχει τόση σημασία, καθώς είναι σχεδόν αδύνατο να είναι τόσο λάθος. Κοινώς, δεν έχει σημασία τι δίνετε ή πόσο κοστίζει. Σημασία έχει μόνο να ξέρει ο παραλήπτης ότι τον σκεφτήκατε και ότι αφιερώσατε χρόνο και προσπάθεια για να του στείλετε κάτι, παρά το γεγονός ότι δεν σας ωφελεί καθόλου αυτή η διαδικασία» καταλήγει.
Από τι εξαρτάται η ικανοποίησή μας από τη ζωή;
Ευτυχία: Τέσσερις εύκολοι τρόποι να την κατακτήσουμε
Ευτυχία: Γιατί κάποιοι δυσκολεύονται περισσότερο να την κατακτήσουν
