Η ολοένα αυξανόμενη ανησυχία για τις ενδεχομένως επικίνδυνες χημικές ουσίες που μπορεί να περιέχονται στα διάφορα προϊόντα έχουν οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στην καινούργια πρακτική «do it yourself». Με λίγα λόγια… κάν’το μόνος σου. Φτιάχνουν, λοιπόν, τα πάντα στο σπίτι τους, από καθαριστικά ρούχων μέχρι σαπούνια και από αποσμητικά μέχρι οδοντόκρεμες, χρησιμοποιώντας φυσικά προϊόντα.
Από την τάση αυτή δε θα μπορούσαν να ξεφύγουν και τα αντιηλιακά, με τους εκπροσώπους του κινήματος «do it yourself» να χρησιμοποιούν συνταγές που αναμιγνύουν οξείδιο του ψευδαργύρου με λάδι καρύδας, βούτυρο καριτέ, βιταμίνη Ε και άλλα συστατικά για τη δημιουργία κάποιας κρέμας προστασίας από τον ήλιο.
Σύμφωνα με την Δρ. Colette Pameijer, χειρουργό ογκολόγο και ειδική στον καρκίνο του δέρματος στο Ιατρικό Κέντρο της Πενσυλβάνια ωστόσο, η μελέτη των ευρέως χρησιμοποιούμενων αυτών συνταγών σε συνδυασμό με τις επιστημονικές πληροφορίες σχετικά με την τάση «do it yourself», δείχνει ότι το να φτιάχνει κανείς το αντιηλιακό μόνος του είναι μια μάλλον κακή ιδέα.
Οι περισσότερες συνταγές για δημιουργία αντιηλιακών στο σπίτι χρησιμοποιούν αιθέρια έλαια και οξείδιο του ψευδαργύρου ή διοξείδιο του τιτανίου. «Το οξείδιο ψευδαργύρου και το διοξείδιο του τιτανίου είναι παράγοντες αποκλεισμού της ηλιακής ακτινοβολίας, πράγμα που σημαίνει ότι προστατεύουν για όσο υπάρχουν πάνω στο δέρμα, εμποδίζοντας τις ακτίνες με φυσικό τρόπο. Όταν, όμως, το νερό ή ο ιδρώτας τις αφαιρέσουν από το δέρμα, το άτομο μένει απροστάτευτο απέναντι στον ήλιο», αναφέρει η Δρ. Pameijer, συμπληρώνοντας ότι οι κίνδυνοι από την υπεριώδη ακτινοβολία είναι πολύ πιο άμεσοι και προφανείς από εκείνους των χημικών.
Γεγονός είναι ότι κάποια από αυτά τα χημικά απορροφώνται από το δέρμα, ωστόσο δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής δεδομένα που να υποδεικνύουν κάποια μακροχρόνια ζημιά. «Πιστεύω ότι τα πλεονεκτήματα της χρήσης αντιηλιακού είναι αποδεδειγμένα ενώ οι κίνδυνοι αποτελούν προς το παρόν εικασίες», σημειώνει χαρακτηριστικά η Δρ. Pameijer.
Επιπλέον, για να είναι αποτελεσματικά, τα ενεργά συστατικά του αντιηλιακού πρέπει να είναι σωστά διανεμημένα και σταθεροποιημένα μέσα στο μείγμα, πράγμα το οποίο είναι δύσκολο να επιτευχθεί χωρίς επαγγελματικό εργαστηριακό εξοπλισμό, ενώ και η φόρμουλα πρέπει, στη συνέχεια, να ελεγχθεί για την αποδοτικότητά της και τον δείκτη προστασίας. «Αν δεν είστε πρόθυμοι να καίγεστε κάθε φορά που δοκιμάζετε ένα νέο δείγμα, τότε σίγουρα δε μπορείτε να καθορίσετε τον δείκτη προστασίας του αντιηλιακού», σχολιάζει η ειδικός.
Η ίδια παραδέχεται ότι πολλοί άνθρωποι έχουν ευαίσθητο δέρμα, στο οποίο κάποιες μάρκες αντιηλιακών προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις λόγω των χημικών που περιέχουν, η ποικιλία προϊόντων που υπάρχουν στην αγορά, ωστόσο, δεν αφήνει περιθώρια για καθολική απόρριψη των προϊόντων. Επιπλέον, ακόμα και η προστασία του δέρματος μέσω των ρούχων είναι εξίσου αποτελεσματική με τα αντιηλιακά και δεν αφήνει χώρο για παρερμηνείες, όσον αφορά στην προστασία από τον ήλιο που πρέπει να εφαρμόζεται και τους κινδύνους που αυτή μπορεί να ενέχει.
