Αισθάνεστε πολύ κουρασμένοι, άδειοι από ενέργεια με πεσμένο ηθικό και αρκετά ευέξαπτοι; Ίσως έχετε burnout ένα σύνδρομο που συσχετίζεται με μια δυνητικά θανατηφόρο καρδιακή αρρυθμία. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μια μεγάλη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο European Journal of Preventive Cardiology την επιθεώρηση της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Καρδιολογίας.
O όρος Burnout ή αλλιώς «Σύνδρομο Επαγγελματικής Εξουθένωσης» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ στα μέσα της δεκαετίας του ΄70. Περιγράφεται ως μια επαγγελματική παθολογία που χαρακτηρίζεται από γρήγορη κατανάλωση των ενεργειακών ψυχοσωματικών αποθεμάτων και μείωση επαγγελματικών επιδόσεων. Με τον όρο αυτό, δηλαδή, εννοείται μια μακροχρόνια σωματική, συναισθηματική και πνευματική εξουθένωση. Οι ηλικίες που παρουσιάζεται συνήθως είναι αυτές των 25 έως 45 ετών.
«Διαφέρει από την κατάθλιψη η οποία χαρακτηρίζεται από πεσμένη διάθεση, αίσθημα ενοχής και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Τα ευρήματα της έρευνάς μας τεκμηριώνουν περαιτέρω ότι μπορεί να σημειωθούν βλάβες που περνούν απαρατήρητες σε ανθρώπους που υποφέρουν από επαγγελματική εξουθένωση» επισημαίνει ο συγγραφέας της μελέτης Δρ. Parveen K. Garg από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια (UCLA).
Η κολπική μαρμαρυγή είναι η πιο κοινή μορφή καρδιακής αρρυθμίας. Εκτιμάται ότι 17 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη και 10 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ θα εκδηλώσουν κολπική μαρμαρυγή μέσα στο επόμενο έτος, αυξάνοντας τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου. Ωστόσο, τα ακριβή αίτια της κολπικής μαρμαρυγής δεν είναι πλήρως κατανοητά.
Το ψυχικό στρες έχει θεωρηθεί παράγοντας κινδύνου για την πρόκληση κολπικής μαρμαρυγής, αλλά οι προηγούμενες έρευνες είχαν καταλήξει σε αντικρουόμενα αποτελέσματα. Επιπρόσθετα μέχρι τώρα ο ειδικός συσχετισμός ανάμεσα στην εξουθένωση και την κολπική μαρμαρυγή δεν είχε αξιολογηθεί.
Οι ερευνητές στην τρέχουσα έρευνα εξέτασαν περισσότερους από 11,000 ενήλικες για την παρουσία εξουθένωσης, θυμού, χρήσης αντικαταθλιπτικών και ανεπαρκούς κοινωνικής στήριξης. Στη συνέχεια τους παρακολούθησαν για μια περίοδο σχεδόν 25 ετών για συμπτώματα εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής.
Οι συμμετέχοντες με τα υψηλότερα επίπεδα ζωτικής εξουθένωσης είχαν 20% υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης κολπικής μαρμαρυγής κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης σε σύγκριση με εκείνους με ελάχιστα ή καθόλου συμπτώματα εξάντλησης.
Παρότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την καλύτερη κατανόηση της συσχέτισης που παρατηρήθηκε ο Δρ. Gang παρατηρεί ότι ενδεχομένως δύο είναι οι πιθανοί μηχανισμοί που παίζουν ρόλο: «Η ζωτική εξάντληση σχετίζεται με αυξημένη φλεγμονή και αυξημένη ενεργοποίηση της φυσιολογικής απόκρισης στρες του σώματος», ανέφερε και συνεχίζει: «Όταν αυτές οι δυο καταστάσεις προκαλούνται χρόνια, μπορεί να έχουν σοβαρές και καταστροφικές επιπτώσεις στον καρδιακό ιστό, κάτι που θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει στην ανάπτυξη αυτής της αρρυθμίας».
Δεν παρατηρήθηκαν συσχετισμοί ανάμεσα στον θυμό, την λήψη αντικαταθλιπτικών ή το ανεπαρκές κοινωνικό δίκτυο και την εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής. Πρόκειται για ευρήματα σύμφωνα με εκείνα προηγούμενων ερευνών με την εξαίρεση τη λήψης αντικαταθλιπτικών για τα οποία δυο προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει σημαντική συσχέτιση με τον κίνδυνο κολπικής μαρμαρυγής.
Είναι προφανές ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να εκτιμηθεί το τι πρέπει να γίνει και να δοθούν οι κατάλληλες συστάσεις στους ασθενείς με επαγγελματική εξουθένωση.
«Είναι ήδη γνωστό ότι η εξάντληση αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νόσων συμπεριλαμβανομένων του εμφράγματος και του εγκεφαλικού επεισοδίου» σχολιάζει καταληκτικά ο Δρ. Gang. «Αναφέρουμε τώρα ότι μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης κολπικής μαρμαρυγής, μια δυνητικά σοβαρής καρδιακής αρρυθμίας. Επομένως είναι καίριας σημασίας η αποφυγής της εξουθένωσης μέσω της διαχείρισης του στρες ως τρόπου διατήρησης της συνολικής καρδιαγγειακής υγείας».
