Κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα, μπροστά στην εξώπορτα του σπιτιού, περιμένοντας να ανοίξει, ενώ η ουρά τους κινείται με… ταχύτητα φωτός.
Με το που μετακινηθεί η πόρτα, ορμούν μπροστά ασυγκράτητοι προς τον έξω κόσμο.
Δεν είναι λίγοι οι σκύλοι, που δεν μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματα χαράς, ενθουσιασμού και ανυπομονησίας που τους διακατέχουν, όταν έρχεται η πολυπόθητη ώρα του περιπάτου τους, και μόλις ανοίγει η πόρτα τεντώνουν απότομα το λουρί τους.
Γι’ αυτούς τους σκύλους, η επαγγελματίας εκπαιδεύτρια σκύλων, Μαριέλα Πουλημένου, έχει να δώσει στους ιδιοκτήτες/κηδεμόνες τους χρήσιμες συμβουλές, έτσι ώστε να σταματήσουν αυτήν τη συμπεριφορά του αγαπημένου τους φίλου.
«Κι έρχεται η ώρα για βόλτα!
Όλοι μας, λίγο – πολύ, έχουμε βιώσει την κατάσταση, στην οποία προσπαθούμε να φορέσουμε το λουρί-οδηγό στον σκύλο μας, ενώ εκείνος χοροπηδάει πάνω – κάτω, ή και πάνω μας. Είναι και κάποιοι σκύλοι που επιχειρούν να ανοίξουν την πόρτα με τα μπροστινά τους πόδια.
Αφού λοιπόν, καταφέρουμε να του φορέσουμε το λουρί πρέπει να ανοίξουμε την πόρτα. Εκείνος πετάγεται έξω με ορμή και μπορεί να προκαλέσει ατύχημα σε εμάς, αλλά και σε κάποιον περαστικό ή, ακόμη, και στον ίδιο.
Ωστόσο, πρέπει να κλειδώσουμε την πόρτα πίσω μας, ενώ εκείνος εξακολουθεί να μας τραβάει ή να κάνει κύκλους γύρω από τα πόδια μας, με αποτέλεσμα να μας τυλίγει με το λουρί- οδηγό. Η κατάσταση δυσκολεύει, ακόμη περισσότερο, αν κρατάμε και κάτι στα χέρια μας.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους παρατηρείται αυτή η συμπεριφορά όπως: συσσωρευμένη ενέργεια, κυριαρχικότητα, επιθυμία για εξερεύνηση, απειθαρχία.
Όλα ξεκινούν απ’ το σπίτι πριν ακόμα πιάσουμε το λουράκι του, λέγοντας τη «μαγική» λέξη ΒΟΛΤΑ.
Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στο κούνημα της ουράς, στην έκρηξη χαράς και στα αλλεπάλληλα χοροπηδήματα, που προκαλεί αυτή η λέξη στον σκύλο μας. Όμως, άθελά μας, ενισχύουμε τη δύσκολη κατάσταση που ακολουθεί, ανοίγοντας την πόρτα τη στιγμή μάλιστα, που δυναμώνουμε τον ενθουσιασμό του με γλυκόλογα και φράσεις: “Ποιος θα πάει βόλτα;” κ.ο.κ.
Το μυστικό επιτυχίας για μία ήρεμη και ευχάριστη βόλτα και για τους δυο μας είναι: καλή διάθεση – υπομονή – επιμονή – εξάσκηση – επανάληψη.
Πώς μπορούμε να το σταματήσουμε;
1) Πριν τη βόλτα δεν χρησιμοποιούμε λέξεις ή φράσεις, που ενθουσιάζουν τον σκύλο μας.
2) Βάζουμε τον σκύλο μας να καθίσει μπροστά από την κλειστή πόρτα χρησιμοποιώντας την λέξη «κάτσε». Εάν δεν τη γνωρίζει, πιέζουμε ελαφρώς τη βάση της ουράς και του ζητάμε ξανά να καθίσει. Περιμένουμε σε αυτήν τη θέση για λίγα δευτερόλεπτα.
3) Ξεκινάμε την άσκηση σε κλειστό χώρο, χωρίς ερεθίσματα. Κατά προτίμηση σε εσωτερική πόρτα σπιτιού. Αυτό το κάνουμε για να μην αποσπάται η προσοχή του σκύλου μας, αλλά ούτε και η δική μας.
4) Αφού λοιπόν, έχουμε βάλει τον σκύλο μας να κάτσει, ανοίγουμε την πόρτα χωρίς να μετακινηθούμε. Στην περίπτωση που σηκωθεί, την κλείνουμε και επαναφέρουμε τον σκύλο στην αρχική του θέση. Εάν δεν σηκωθεί, του δίνουμε ένα χάδι και περνάμε.
5) Όταν περάσουμε την πόρτα, του ζητάμε, ξανά, να καθίσει. Περιμένουμε και πάλι, και κλείνουμε την πόρτα πίσω μας.
6) Δεν ξεχνάμε. Μόλις ολοκληρώσουμε την άσκηση, επιβραβεύουμε τον σκύλο μας, με χάδια και «μπράβο».
7) Επαναλαμβάνουμε την άσκηση καθημερινά, για λίγα λεπτά μέσα στην ημέρα, χωρίς να κουράζουμε τον σκύλο μας με πολύωρες ασκήσεις, έως τη στιγμή, που είμαστε έτοιμοι για την εξωτερική πόρτα του σπιτιού. Εκεί, θα πρέπει να οπλιστούμε με περισσότερη υπομονή, καθώς τα ερεθίσματα είναι πολλά.
8) Η άσκηση θα επιτευχθεί όταν ο σκύλος μάθει να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο χωρίς να του το ζητάμε.
Να επισημάνουμε ότι, την ίδια διαδικασία μπορούμε να ακολουθήσουμε για σκάλες, ανελκυστήρες, πόρτες αυτοκινήτου κ.α.