Η πανδημία του κορωνοϊού μπορεί να δυσκόλεψε την καθημερινότητα όλων μας, μια κατηγορία ανθρώπων όμως είχε να αντιμετωπίσει μια φοβία τους που σίγουρα διογκώθηκε: τη μικροβιοφοβία. Για τους συγκεκριμένους ανθρώπους η συνεχής απολύμανση κάθε επιφάνειας ήταν ήδη κομμάτι της καθημερινότητάς τους πριν την έλευση του κορωνοϊού. Οι βασικοί κανόνες υγιεινής είναι βέβαια βασική προϋπόθεση για την προφύλαξή μας από διάφορες ασθένειες, ο ολοκληρωτικός όμως αποκλεισμός καθετί θεωρητικά «μολυσμένου» ενέχει και τους κινδύνους του. Πώς λοιπόν θα καταφέρουμε να γίνουμε λιγότερο μικροβιοφοβικοί;
Ευτυχώς φαίνεται πως υπάρχει… σωτηρία και μάλιστα ανέξοδη για τους μικροβιοφοβικούς, καθώς ο Jake M Robinson, Ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Sheffield με άρθρο του στο The Conversation υποστηρίζει ότι η πρόσφατη έρευνα του σε συνεργασία με τους συναδέλφους του Anna Jorgensen και Ross Cameron ανέδειξε τα οφέλη της επαφής με τη φύση στη φοβία μας απέναντι στα μικρόβια. Αρχικά, η ερευνητική ομάδα θέλησε να καταλάβει εάν υπάρχει κάποια συσχέτιση μεταξύ της επαφής μας με τη φύση και την στάση που κρατάμε απέναντι στα μικρόβια. Διερεύνησαν επίσης εάν οι βασικές γνώσεις που μπορεί να έχουμε για τα μικρόβια μπορεί να επηρεάσει αυτές τις συμπεριφορές.
Για τους σκοπούς της έρευνας, δημιούργησαν ένα διαδικτυακό ερωτηματολόγιο, εξετάζοντας τελικά περισσότερες από χίλιες απαντήσεις. Αυτό που διαπίστωσαν είναι πως όσοι συμμετέχοντες είχαν μια πιο θετική στάση απέναντι στα μικρόβια περνούσαν πολύ περισσότερο χρόνο στη φύση ανά εβδομάδα αλλά και γενικά παρέμεναν εκτός των ορίων της πόλης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν ότι όσοι παρουσιάζουν τάσεις προς την μικροβιοφοβία, τείνουν να μην επιθυμούν να περάσουν χρόνο στη φύση. Από την άλλη, υπάρχει η θεωρία ότι περνώντας περισσότερο χρόνο στη φύση, μειώνεται και ο φόβος απέναντι στα μικρόβια.
Απ’ ότι φαίνετα λοιπόν, η επαφή με τη φύση είναι μια καλή στρατηγική για να αντιμετωπίσουμε την μικροβιοφοβία. Ο καλύτερος τρόπος μάλιστα να πείσετε και τον πιο άπιστο είναι τα οφέλη της στη θωράκιση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, εφόσον με την επαφή μας με τη φύση βελτιώνεται η ανοσολογική λειτουργία μέσω της έκθεσης μας σε μικρόβια του περιβάλλοντος που με τη σειρά τους βοηθούν στη ρύθμιση του έμφυτου ανοσοποιητικού μας συστήματος (που καταπολεμά τους παθογόνους μικρο-οργανισμούς πριν προκαλέσουν τη μόλυνση) και του προσαρμοστικού ανοσοποιητικού συστήματος (όταν ενεργοποιούνται τα κύτταρα μνήμης).
Σε αυτά τα οφέλη θα συμπληρώσουμε βέβαια και τις θετικές επιδράσεις της φύσης στην ψυχολογία μας, καθώς όσο πιο κοντά ερχόμαστε με τη μαγεία της φύσης όλο και περισσότερο θα καταφέρνουμε να μειώσουμε το άγχος και να βρισκόμαστε σε κατάσταση ηρεμίας και γαλήνης.
Γυρνώντας πίσω στα αποτελέσματα της έρευνας, τα στοιχεία που προέκυψαν από τα ερωτηματολόγια απέδειξαν πως όσοι είχαν θεωρητικές γνώσεις σχετικά με τους μικροοργανισμούς είχαν θετική στάση απέναντι στα μικρόβια, αποδεικνύοντας ίσως για ακόμα μια φορά ότι η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια. Εάν λοιπόν γνωρίζουμε με τι έχουμε να κάνουμε, ξέρουμε και τι στάση πρέπει να κρατήσουμε.
Επιπλέον, τα άτομα που αναγνώρισαν λανθασμένα τους ιούς ως μικρόβια είχαν μια γενική και αρνητική στάση απέναντι στους μικροοργανισμούς. Αυτή η εσφαλμένη αντίληψη ίσως οφείλεται και στην πανδημία του κορωνοϊού. Με αυτό τον τρόπο όμως, ελοχεύει ο κίνδυνος να θεωρήσουμε όλα τα μικρόβια επικίνδυνα. Τα βακτήρια, οι μύκητες και τα πρωτόζωα – ακόμη και οι ιοί – κατέχουν βασικούς ρόλους στα οικοσυστήματα μας αλλά και στον οργανισμό μας, χωρίς να επιδρούν πάντα αρνητικά.
Ο Jake M Robinson καταλήγει στο συμπέρασμα ότι έαν εμβαθύνουμε στις θεωρητικές γνώσεις για τους μικροοργανισμούς αλλά και στην επαφή μας με τη φύση, θα καταφέρουμε να δούμε τη βαρύνουσα σημασία των μικροοργανισμών στα οικοσυστήματα αλλά και στη ζωή μας.
Διαβάστε επίσης
Μεγαλύτερη ψυχική ισορροπία έχουν όσοι μεγάλωσαν κοντά στη φύση
Ο απρόσμενος παράγοντας εντός μας που επηρεάζει την επιθυμία μας να βγαίνουμε έξω στη φύση
