Τις πιθανότητες μιας γυναίκας να συλλάβει αυξάνει κατά πάσα πιθανότητα η σωματική άσκηση, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Queensland και δημοσιεύθηκε στο Human Reproduction Update.
«Όταν η φυσική δραστηριότητα συγκρίθηκε με τις κλασικές θεραπείες γονιμότητας, όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση και η πρόκληση ωορρηξίας, δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά στα ποσοστά εγκυμοσύνης και γεννήσεων ανάμεσα στις γυναίκες που ασκούνταν και σε εκείνες που ακολουθούσαν κάποια θεραπεία», σημείωσε η επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Gabriela Mena, η οποία ανέλυσε έρευνες των δύο προηγούμενων δεκαετιών πάνω στην αναπαραγωγική υγεία και την άσκηση για να καταλήξει στα συμπεράσματα της μελέτης.
«Βρήκαμε, επίσης, ότι οι γυναίκες που ήταν δραστήριες είχαν υψηλότερα ποσοστά εγκυμοσύνης και γεννήσεων, σε σχέση με εκείνες που δεν ασκούνταν καθόλου ή ακολουθούσαν κάποια θεραπεία. Αυτό υποδεικνύει ότι η φυσική δραστηριότητα ενδεχομένως να είναι εξίσου αποτελεσματική με τις ευρέως χρησιμοποιούμενες τεχνικές γονιμότητας και να αποτελούν μια οικονομική και εφικτή εναλλακτική ή συμπληρωματική λύση σε αυτές τις πανάκριβες θεραπείες», συμπληρώνει η καθηγήτρια.
Πάντως, δεν αναγνωρίστηκε κάποιος συγκεκριμένος τύπος άσκησης ως καλύτερος ή πιο αποτελεσματικός από κάποιον άλλο. Υπήρξαν διάφορα είδη φυσικής δραστηριότητας στις μελέτες που εξετάστηκαν και φάνηκε ότι από το απλό περπάτημα μέχρι την αερόβια άσκηση ή την προπόνηση ενδυνάμωσης, ακόμα και η ελάχιστη αύξηση της φυσικής δραστηριότητας πιθανότατα αυξάνει τα αποτελέσματα της αναπαραγωγικής υγείας.
«Πιστεύουμε ότι ο συνδυασμός της αερόβιας άσκησης και της μεταβολικής προπόνησης (προπόνηση με αντίσταση) είναι ο καλύτερος για τη βελτίωση της αναπαραγωγικής υγείας. Ωστόσο, είναι δύσκολο να προτείνουμε ένα συγκεκριμένο είδος άσκησης στο στάδιο αυτό, καθώς απαιτούνται ακόμα περισσότερες μελέτες, επικεντρωμένες στη φυσική δραστηριότητα των γυναικών που έχουν προβλήματα γονιμότητας.
Χρειαζόμαστε μελέτες πάνω στους διάφορους τύπους άσκησης, έντασης και διάρκειας, προκειμένου να βρούμε τη βέλτιστη «δόση» ή συνταγή φυσικής δραστηριότητας. Επιπλέον, είναι απαραίτητες περισσότερες ενδείξεις για το αν οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας όντως ασκούνται, αν πρέπει να ασκούνται, τι θα τους άρεσε να κάνουν και άλλα τέτοια ερωτήματα που σκοπεύουμε να απαντήσουμε σε μελλοντική έρευνα», σημείωσε στο καταληκτικό της σχόλιο η Δρ. Mena.
