Από Ψωρίαση και Ψωριασική Αρθρίτιδα πάσχουν 125.000.000 άνθρωποι παγκοσμίως, δύο σοβαρές ασθένειες που επηρεάζουν ολόκληρο το σώμα και αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, διαβήτη, καρκίνου και άλλων συν-νοσηροτήτων. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης (29 Οκτωβρίου) το Σωματείο Υποστήριξης Ψωριασικών Ασθενών «ΚΑΛΥΨΩ» συντάσσεται με την παγκόσμια κοινότητα ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη ευαισθητοποίηση και κατανόηση αυτών των περίπλοκων και γεμάτων προκλήσεων ασθενειών, τόσο από τους ασθενείς και το περιβάλλον τους όσο και από ευρύ κοινό την ιατρική κοινότητα αλλά και τις Αρχές.
«Δυστυχώς, η ψωρίαση εξακολουθεί να γίνεται πολύ συχνά αντιληπτή και να αντιμετωπίζεται ως ‘απλή δερματική νόσο’ ή ένα καλλυντικό πρόβλημα, λόγω της έλλειψης δημόσιας ευαισθητοποίησης. Στην πραγματικότητα, η ψωρίαση και η ψωριασική αρθρίτιδα είναι σοβαρές ασθένειες που επηρεάζουν ολόκληρο το σώμα και αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, διαβήτη, καρκίνου και άλλων συν-νοσηροτήτων. Συγκεκριμένα, οι ψωριασικοί ασθενείς έχουν 58% μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν ένα μεγάλο καρδιακό επεισόδιο, 46% μεγαλύτερο κίνδυνο να παρουσιάσουν Νόσο του Crohn’s και Διαβήτη τύπου 2, ενώ πολύ συχνά εμφανίζεται παχυσαρκία, υψηλή πίεση και κατάθλιψη. Η Ψωρίαση μπορεί να συντομεύσει τη προσδόκιμο ζωής κατά 10 χρόνια ή περισσότερο. Οι άνθρωποι που ζουν με ψωρίαση ή ψωριασική αρθρίτιδα χρειάζονται πρόσβαση σε ποιοτική θεραπεία για να επιβραδύνουν την πρόοδο της νόσου. Η ζωή μας εξαρτάται από αυτήν», εξήγησε επεσήμανε ο κ. Κώστας Λούμος, πρόεδρος του «ΚΑΛΥΨΩ».
Ενώ η κυρία Μελίνα Σκούφου, συντονίστρια της ομάδας Ψυχικής και Σωματικής έκφρασης του «ΚΑΛΥΨΩ» συμπλήρωσε ότι «τα σχετικά ψυχολογικά προβλήματα ενδέχεται να επηρεάσουν της καθημερινές κοινωνικές δραστηριότητες και την εργασία. Οι ασθενείς με ψωρίαση αναφέρουν ότι νιώθουν αμηχανία, έλλειψη αυτοεκτίμησης, θυμό ή απελπισία και εμφανίζουν υψηλότερο ποσοστό τάσεως για αυτοκτονία σε σχέση με της ασθενείς. Αυτό πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη. Σε μια μελέτη 127 ασθενών με ψωρίαση, ποσοστό 9,7% των ασθενών ανέφεραν ότι επιθυμούσαν να πεθάνουν και 5,5% ανέφεραν ενεργό αυτοκτονικό ιδεασμό τη στιγμή της διεξαγωγής της μελέτης».
Σύμφωνα με την κυρία Μαίρη Πολίτου, Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος, Επιμελήτρια Β’, της Πανεπιστημιακής Κλινικής στο Νοσοκομείο «Α. Συγγρός», οι γυναίκες ασθενείς φαίνεται να επιβαρύνονται από τη ψωρίαση σε σημαντικότερο βαθμό σε σχέση με τους άνδρες καθώς καλούνται επιπρόσθετα να αντιμετωπίσουν πρακτικά προβλήματα της καθημερινότητας όπως για παράδειγμα πώς θα βαφτούν, θα φτιάξουν τα μαλλιά τους, Θα ντυθούν ή ακόμη και πώς θα κάνουν αισθητικού τύπου επεμβάσεις. «Επιπρόσθετα η γυναίκα ασθενής φέρει το βάρος της διαχείρισης της νόσου και κατά τη διάρκεια της ευαίσθητης περιόδου της κύησης και του θηλασμού κατά την οποία οι επιτρεπόμενες θεραπείες είναι περιορισμένες. Ενώ λοιπόν η ψωρίαση προσβάλλει με τον ίδιο τρόπο και τα δύο φύλα, οι γυναίκες ασθενείς φαίνεται να βιώνουν ποιο έντονα το στιγματισμό της ψωρίασης και αποτελεί γι’ αυτές επιτακτική ανάγκη η πρόσβαση σε αποτελεσματικές και ασφαλείς θεραπείες σε όλες τις περιόδους ζωής της ακόμη και κατά την κύηση και τον θηλασμό», σημείωσε.
Σφαιρική αντιμετώπιση της νόσου
Ωστόσο, η κυρία Χαριτωμένη Βαβούλη, Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος, Επιμελήτρια Β’, της Πανεπιστημιακής Κλινικής στο Νοσοκομείο «Α. Συγγρός», ανέφερε ότι «τα τελευταία χρόνια η θεραπεία της ψωρίασης αποτελεί πεδίο συνεχούς έρευνας. Η προοδευτική κατανόηση των παθογενετικών μηχανισμών του νοσήματος και η αλματώδης εξέλιξη της βιοτεχνολογίας έχουν φέρει επανάσταση. Νέες στοχευμένες θεραπείες έχουν κυκλοφορήσει και άλλες βρίσκονται υπό μελέτη και αναμένεται να κυκλοφορήσουν μελλοντικά. Μπορούμε πλέον να μιλάμε για μια ολιστική, δηλαδή σφαιρική, που αναφέρεται στο σύνολο των εκδηλώσεων της ψωρίασης, θεραπευτική αντιμετώπιση. Η θεραπεία εξατομικεύεται ανάλογα με την έκταση, τη βαρύτητα, τις συν-νοσηρότητες αλλά και της ιδιαιτερότητες, της ανάγκες του κάθε ασθενή. Οι νεότερες θεραπείες προσφέρουν δερματική κάθαρση στην πλειοψηφία των ασθενών, σημαντική ύφεση της νόσου για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ενώ η εμπειρία της από τη χορήγησή της διαρκώς αυξάνεται και εμπλουτίζεται. Οι νεότερες συστηματικές θεραπείες αφορούν βιολογικούς παράγοντες, όπως οι αναστολείς του παράγοντα νέκρωσης όγκων (ετανερσέπτη, ανταλιμουμάμπη, ινφλιξιμάμπη, κερτολιζουµάµπη πεγόλη), οι αναστολείς ιντερλευκίνης (ουστεκινουμάμπη, σεκουκινουμάμπη, μπρονταλουμάμπη) ή μικρά μόρια, όπως ο αναστολέας φωσφοδιεστεράσης (απρεμιλάστη). Αυτά τα φάρμακα παρεμβαίνουν σε συγκεκριμένες διαδικασίες της παθογένειας του νοσήματος οι οποίες προκαλούν την υπερπαραγωγή και τον ανώμαλο πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, τη φλεγμονή και τη διαταραχή της ανοσίας. Έχουν πολύ καλά αποτελέσματα και χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις μέτριας και σοβαρής ψωρίασης. Τέλος, ένα νέο σκεύασμα, ο αφρός βηταμεθαζόνης-καλσιποτρίολης, χρησιμοποιείται στην τοπική αγωγή».
