«Να πάρω στο μωρό πιπίλα», «Και τώρα πώς θα την κόψει;». Τα παραπάνω διαδοχικά ερωτήματα έχουν μετατραπεί εδώ και δεκαετίες σε… γονεϊκή «πιπίλα» το κόψιμο της οποίας έχουν αναλάβει αμέτρητοι ειδικοί.
Ιδού τα συμπεράσματά τους:
– Το πιπίλισμα δεν είναι απαραίτητα μια κακή συνήθεια, αντιθέτως θεωρείται φυσιολογικό αντανακλαστικό αφού σε πολλούς υπερήχους έχει παρατηρηθεί ότι το μωρό πιπιλά το δάχτυλό του.
– Έρευνες υποστηρίζουν ότι η χρήση πιπίλας έως τους 12 μήνες του μωρού συντελεί στην αποφυγή του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Και τούτο διότι τα μωρά που κοιμούνται με πιπίλα δεν έχουν τόσο βαθύ ύπνο και ξυπνάνε πιο εύκολα.
– Η χρήση πιπίλας σε στρεσογόνες καταστάσεις είναι η σωτηρία του μωρού αλλά και των γονιών. Λειτουργεί αγχολυτικά σε περιπτώσεις όπως ο εμβολιασμός, ο ύπνος ή κάτι που εκνεύρισε το μωρό μας.
– Η παρατεταμένη χρήση της πιπίλας μπορεί να προκαλέσει ορθοδοντικά προβλήματα όπως αυξημένη πρόταξη της άνω γνάθου ή και πρόσθια χασμοδοντία (κενό κατά το κλείσιμο του στόματος ανάμεσα στα άνω και κάτω μπροστινά δόντια). Αυτά τα ορθοδοντικά προβλήματα τις περισσότερες φορές διορθώνονται αυτόματα εάν η πιπίλα διακοπεί εγκαίρως. Στην αντίθετη περίπτωση διορθώνονται με ορθοδοντική θεραπεία. Αν δεν έχετε καταφέρει να κόψετε την πιπίλα μεταξύ δύο – δυόμιση ετών, δρομολογήστε το. Κάποιες έρευνες δείχνουν ότι τυχόν ορθοδοντικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί, διορθώνονται μόνα τους, με την διακοπή της, μέχρι αυτήν την ηλικία.
– Ερευνητές συνδέουν την πιπίλα με τις συχνές ωτίτιδες.
– Πολλές μελέτες έχουν εξετάσει την παρατεταμένη χρήση της πιπίλας και την επίδρασή της στην ομιλία και στο λόγο. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ένα συσχετισμό και άλλες όχι. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η χρήση πιπίλας δεν επιτρέπει την σωστή κινητικότητα και στάση της γλώσσας, μην αφήνοντάς την να αναπτυχθεί όπως θα έπρεπε.
Πώς θα κόψουμε την πιπίλα;
Η πιπίλα για τα περισσότερα παιδιά συμβολίζει την ασφάλεια, το μέσο με το οποίο ηρεμούν. Αυτό και μόνο θα πρέπει να μας κάνει πολύ προσεκτικούς για τον τρόπο που θα την κόψουμε αφού για το παιδί μας θα είναι μια σημαντική μετάβαση.
– Την περίοδο αυτή μην επιχειρήσετε να «κόψετε» και κάτι άλλο, π.χ. πάνα. Επιλέξτε μια ήρεμη περίοδο χωρίς εντάσεις και αλλαγές.
– Προμηθευτείτε παραμυθάκια με θέμα το κόψιμο της πιπίλας και ξεκινήσετε να τα διαβάζετε λίγο καιρό πριν την έναρξη της διαδικασίας. Δημιουργήστε μόνοι σας παραμύθια που να αφορούν αυτό το θέμα.
– Ενισχύετε την ψυχολογία του παιδιού τονίζοντάς του όσα θετικά έχει καταφέρει π.χ. «Βλέπω ότι μεγάλωσες αρκετά και μπορείς πλέον να βάζεις τα παπούτσια σου χωρίς τη βοήθειά μου». Σε καμία περίπτωση μην κοροϊδεύετε το παιδί λέγοντας, π.χ. «Μα καλά μωρό είσαι και ζητάς πάλι την πιπίλα;». Σε περίπτωση που το παιδί παρατήσει από μόνο του κάπου την πιπίλα μείνετε σε αυτό λέγοντάς του το πόσο υπερήφανοι είστε γι’ αυτό!
– Την εβδομάδα που θα κόψετε την πιπίλα κουράζετε σωματικά περισσότερο το παιδί σας κατά την διάρκεια της ημέρας με βόλτες, περπάτημα, αθλητισμό κ.λπ. Έτσι το βράδυ θα είναι πολύ κουρασμένο και θα αποκοιμηθεί ευκολότερα.
– Αντικαταστήστε την πιπίλα με ένα άλλο «νάνι» που το παιδί θα επιλέξει μόνο του. Μαζί με αυτό αλλάξτε λίγο την βραδινή ρουτίνα κάνοντας περισσότερες αγκαλιές και διαβάζοντας παραπάνω παραμύθια.
– Όταν εκνευριστεί για κάτι και αρχίζει να αναζητά την πιπίλα αποσπάστε την προσοχή του με κάτι άλλο ή κάντε μαζί έναν περίπατο. Μάθετε στο παιδί σας ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι χαλάρωσης.
