Ήταν πριν από λίγες μέρες, σε κάποια παιδική χαρά, όταν ένα μικρό παιδάκι αποκάλεσε κάποιο άλλο «μαύρο» και «αράπη». Το μικρό «θύμα» έβαλε τα κλάματα, δεν μπορούσε να κατανοήσει τον αρρωστημένο ρατσισμό που οι ενήλικες είχαν εμφυσήσει με λόγια ή πράξεις τους στον νου και στην ψυχή του ανήλικου «θύτη». Όταν επιστρέψαμε στο σπίτι, η οκτάχρονη κόρη μου με τράβηξε να μιλήσουμε «μυστικά»: «Ξέρεις μαμά, πολλές φορές έχω ακούσει παιδιά να κοροϊδεύουν άλλα, επειδή είναι από ξένη χώρα ή γιατί το χρώμα τους είναι πιο σκούρο από το δικό μας. Υπάρχουν παιδιά που δεν φωνάζουν τα άλλα παιδιά με το όνομά τους, αλλά «Αλβανέ» ή «Ρουμάνε». Κι αυτά τα τελευταία παιδιά στεναχωριούνται πολύ μαμά. Ποτέ δεν απαντάνε, τα έχω δει να φεύγουν με κλάματα. Και στεναχωριέμαι κι εγώ, μαμά. Γιατί κάποιοι άνθρωποι μισούν τόσο πολύ τους άλλους»;
Τι να απαντήσεις σ’ ένα μικρό παιδί; Πώς να εξηγήσεις την ανοησία, τον ρατσισμό, το μίσος και την παράνοια που πλήττουν την δημοκρατική κοινωνία μας; Εκείνη τη στιγμή δεν της απάντησα, την πήρα μόνο μια μεγάλη αγκαλιά. Κι ύστερα, σκέφτηκα, ρώτησα, έψαξα και στο τέλος βρήκα την καλύτερη δυνατή απάντηση που μπορείς να δώσεις σε ένα παιδί. Την απάντηση που είχε δώσει πάνω στο εν λόγω ζήτημα η διάσημη παιδαγωγός και ακτιβίστρια κατά του ρατσισμού Jane Elliot.
«Γιατί μισούμε; Μισούμε, γιατί αυτό μας έμαθαν. Μισούμε, γιατί έχουμε άγνοια. Είμαστε ένα προϊόν αδαών ανθρώπων οι οποίοι έχουν διδαχτεί ένα ανόητο πράγμα, το οποίο είναι ότι υπάρχουν 4-5 φυλές. Δεν υπάρχουν 4-5 διαφορετικές φυλές. Υπάρχει μόνο μία φυλή πάνω στη γη και είμαστε όλοι μέλη αυτής της ανθρώπινης φυλής. Έχουμε όμως χωρίσει τους ανθρώπους σε φυλές έτσι ώστε κάποιοι από εμάς να νιώθουν ανώτεροι από τους άλλους. Πιστεύαμε ότι αυτό θα δουλέψει. Νομίζω ότι δεν δούλεψε. Ήταν κακό για όλους μας. Αλλά είναι καιρός να τελειώσουμε μ’ αυτό το θέμα. Δεν υπάρχει γονίδιο για τον ρατσισμό. Δεν υπάρχει γονίδιο για τον φανατισμό. Δεν γεννιέσαι φανατισμένος, αυτό είναι κάτι που το μαθαίνεις μετά. Οτιδήποτε μαθαίνεις μπορείς και να το ξεμάθεις. Είναι πια ο καιρός να ξεμάθουμε το φανατισμό. Έχει έρθει ο καιρός να το ξεπεράσουμε αυτό το θέμα. Και καλύτερα αυτό να γίνει σύντομα. Είμαι εκπαιδευτικός και η δουλειά μας ως εκπαιδευτικός είναι να οδηγώ τον κόσμο μακριά από την άγνοια. Την άγνοια του να νομίζεις ότι είσαι καλύτερος ή χειρότερος από κάποιον άλλον εξαιτίας της απόχρωσης που υπάρχει στο δέρμα σου. Η απόχρωση του δέρματος δεν έχει καμία σχέση με την ευφυΐα σου ή με την αξία σου ως ανθρώπινο ον. Είναι καιρός να τελειώνουμε με αυτό…»
