Μια πρωτότυπη διαμήκης μελέτη σε βρέφη ανέδειξε έναν «μαγικό» τρόπο για να διαπιστώσει κανείς αν η είσοδος του παιδιού στη νηπιακή ηλικία θα σημάνει την έναρξη ενός καταιγισμού ερωτήσεων για τον κόσμο γύρω του. Σύμφωνα με τους ερευνητές από το Εργαστήριο Παιδικής Ανάπτυξης του κορυφαίου Πανεπιστημίου Johns Hopkins, αρκεί να παρατηρήσει κανείς κατά πόσο το παιδί «μαγεύεται» από ταχυδακτυλουργικά κόλπα.
Το ενδιαφέρον του παιδιού για τα περίεργα γεγονότα του κόσμου στο προλεκτικό στάδιο θα διατηρηθεί στην πορεία του χρόνου, αποτελώντας έναν δείκτη της μελλοντικής του γνωστικής ικανότητας, ισχυρίζονται οι επιστήμονες. «Τα δεδομένα δείχνουν ότι κάποια τρίχρονα νήπια έχουν μια έφεση στην πρόσληψη πολλών πληροφοριών για τον κόσμο», ανέφερε η συνδιευθύντρια του Εργαστηρίου, Lisa Feigenson, αναφορικά με την πρόσφατη μελέτη με επικεφαλής την απόφοιτη Jasmin Perez που δημοσιεύεται στο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Για τις ανάγκες της πρώτης μελέτης που διερεύνησε το αποτύπωμα της βρεφικής «περιέργειας» στην εξέλιξη της γνωστικής ικανότητας των παιδιών -αντίστοιχα πειράματα έχουν πραγματοποιηθεί σε μεγαλύτερες κυρίως ηλικίες-, οι ερευνητές ακολούθησαν τη συνήθη μέθοδο επίδειξης σε βρέφη διαφόρων αντικειμένων με «μαγικές» ιδιότητες όπως να διαπερνούν έναν τοίχο ή να ίπτανται, προκαλώντας την έκπληξη ή την πλήξη στους μικρούς θεατές.
Εν προκειμένω, οι ερευνητές διέκριναν σε δύο ομάδες 65 βρέφη 11 μηνών, παρουσιάζοντας στη μία ένα παιχνίδι χωρίς ασυνήθιστες ιδιότητες και στην άλλη το ίδιο παιχνίδι να διαπερνά μαγικά έναν τοίχο. Έξι μήνες αργότερα, τα ίδια παιδιά παρακολούθησαν ξανά ένα κανονικό παιχνίδι και ένα που πετούσε στον αέρα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα βρέφη που είχαν γοητευτεί από τα παράξενα παιχνίδια στην ηλικία των 11 μηνών, ήταν τα ίδια που εντυπωσιάζονταν ξανά 6 μήνες αργότερα, ενώ μικρή διαφορά υπήρξε στα παιδιά που είχαν ενθουσιαστεί λιγότερο κατά την πρώτη φάση της μελέτης.
Τι σημαίνει αυτό για τις γνωστικές τους ικανότητες;
Λόγω πανδημίας οπότε δεν ήταν δυνατή η επιστροφή των παιδιών στον χώρο του εργαστηρίου όταν πια ήταν τριών ετών, οι ερευνητές απέστειλαν ειδικά ερωτηματολόγια στους γονείς τους σχετικά με τη φιλομάθεια των νηπίων.
Οι απαντήσεις έδειξαν ότι τα βρέφη που παρακολουθούσαν με προσήλωση τα «μαγικά» κόλπα που εκτυλίσσονταν μπροστά στα μάτια τους, ήταν αυτά που εκείνα που αξιολογήθηκαν ως πιο «περίεργα» αναφορικά με την αναζήτηση πληροφοριών ή μεθόδου επίλυσης ενός προβλήματος, συμπεριφορών που βοηθούν τα παιδιά να ανακαλύψουν τον κόσμο.
Όπως εξηγεί η Δρ Feigenson, αυτά τα αξιοθαύμαστα στα παιδικά μάτια συμβάντα αποτελούν σημαντικές ευκαιρίες για τη μαθησιακή ανάπτυξη των παιδιών. Σε επόμενο στάδιο, η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει μια follow-up μελέτη στην ίδια ομάδα για να παρατηρήσει πώς εξελίχθηκε το εύρος και η διάρκεια των ατομικών διαφορών στα παιδιά.
