Ο πολύς χρόνος μπροστά από την τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο του παιδιού, στερεί από το παιδί πιο ωφέλιμες δραστηριότητες και μπορεί εν μέρει να εξηγήσει τον αυξημένο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), τις κακές διατροφικές συνήθειες και τις κοινωνικο-συναισθηματικές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει ως έφηβος, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Pediatric Research.
«Τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού αποτελούν μια κρίσιμη περίοδο για την ανάπτυξή του. Ενδόμυχα, οι γονείς γνωρίζουν ότι ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους θα επηρεάσει τη ζωή τους μακροπρόθεσμα. Και με την τηλεόραση να συνιστά την πιο κοινή του ασχολία, είναι σαφές ότι θα υπάρχουν επιπτώσεις στην ανάπτυξή τους, ειδικά αν η τηλεόραση βρίσκεται σε ιδιωτικό χώρο όπως η κρεβατοκάμαρα»», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης και καθηγήτρια της Σχολής Ψυχολογίας και Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, Linda Pagani.
Η Δρ. Pagani και η ομάδα της ανέλυσαν στοιχεία από 1.859 παιδιά από το Κεμπέκ του Καναδά που γεννήθηκαν μεταξύ της άνοιξης του 1997 και της άνοιξης του 1998. Εξέτασαν, λοιπόν, εάν υπήρχε σύνδεση μεταξύ της ύπαρξης τηλεόρασης μέσα στο υπνοδωμάτιο στην ηλικία των 4 ετών, δηλαδή της νευροαναπτυξιακά κρίσιμης προσχολικής περιόδου, και των μετέπειτα σωματικών, ψυχικών και κοινωνικών προβλημάτων στην πρώιμη εφηβεία.
Για να αξιολογήσουν την υγεία των παιδιών στην ηλικία των 13 ετών, ανεξάρτητοι εξεταστές μέτρησαν το δείκτη μάζας σώματος, ενώ οι έφηβοι κλήθηκαν επίσης να αναφέρουν την κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών. Τα ψυχολογικά προβλήματα μετρήθηκαν σύμφωνα με το συναισθηματικό άγχος που αντιμετώπιζαν τα παιδιά, με τους εφήβους να συμπληρώνουν και ένα ειδικό ερωτηματολόγιο για την κατάθλιψη, ενώ όσον αφορά στα κοινωνικά προβλήματα, αξιολογήθηκε η συμπεριφορά των παιδιών προς τους συνομηλίκους τους, αλλά και το αν ήταν θύματα εκφοβισμού (bullying). Όλα αυτά τα μέτρα συνιστούν καλούς προγνωστικούς δείκτες της μεταγενέστερης σωματικής και ψυχικής υγείας κατά την ενηλικίωση.
Διαπιστώθηκε, λοιπόν, ότι ο υπερβολικός χρόνος παρακολούθησης τηλεόρασης στο δωμάτιό τους μπορεί να βλάψει την ανάπτυξη των παιδιών σε προσχολική ηλικία.
Σημαντικά υψηλότερος ο δείκτης μάζας σώματος
Τα αποτελέσματα της μελέτης ήταν ξεκάθαρα: η ύπαρξη τηλεόρασης στην κρεβατοκάμαρα στην ηλικία των 4 ετών καθιστούσε πιο πιθανό το παιδί να έχει αργότερα σημαντικά υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος, να έχει περισσότερες ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες, χαμηλότερα επίπεδα κοινωνικότητας και υψηλότερα επίπεδα συναισθηματικής δυσφορίας, να υποστεί bullying και σωματικές επιθέσεις. Και όλα αυτά, ανεξάρτητα από ατομικούς και οικογενειακούς παράγοντες που θα μπορούσαν να έχουν ήδη δημιουργήσει προδιάθεση για τέτοια προβλήματα.
«Η θέση της τηλεόρασης μέσα στο σπίτι φαίνεται να έχει σημασία. Τα παιδιά στη μελέτη μας γεννήθηκαν σε μια εποχή που η τηλεόραση ήταν η μόνη οθόνη στην κρεβατοκάμαρα. Σήμερα, όμως, που οι ψηφιακές συσκευές είναι σχεδόν όλες φορητές, οι οδηγίες της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας ενθαρρύνουν την ύπαρξη χώρου και χρόνου μακριά από κάποια οθόνη στο σπίτι, ειδικά λόγω των επιπτώσεων στην ανάπτυξη των παιδιών», καταλήγει η Δρ. Pagani.
