Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences, εξετάζει ενδελεχώς τον τρόπο με τον οποίο η διατροφή δυτικού τύπου επηρεάζει τη σοβαρότητα και την έκβαση της σήψης, της αντίδρασης δηλαδή του οργανισμού σε μια λοίμωξη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σηπτικό σοκ και οργανική ανεπάρκεια. Η σήψη αποτελεί αυτή στη στιγμή την ενδέκατη συχνότερη αιτία θανάτου παγκοσμίως – αποτελεί δε κοινό αίτιο θανάτου ασθενών σε κρίσιμη κατάσταση.
Η μελέτη της Brooke Napier, καθηγήτριας βιολογίας στο Κολέγιο Liberal Arts and Sciences του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, διεξήχθη σεποντίκια που χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα και έλαβαν διατροφή δυτικού τύπου από τους επιστήμονες – διατροφή που χαρακτηρίζεται από την χαμηλή πρόσληψη φυτικών ινών και την υψηλή πρόσληψη λιπαρών και ζάχαρης – παρουσίασαν αυξημένη χρόνια φλεγμονή, σοβαρή σήψη και αυξημένα επίπεδα θνησιμότητας, σε σχέση με τα ποντίκια που ακολούθησαν μια κανονική διατροφή.
Σε σχετικό της σχόλιο, η Δρ. Napier σημείωσε ότι, σύμφωνα με τα ευρήματα, τα ποντίκια παρουσίασαν έντονη σήψη και πέθαναν πιο γρήγορα εξαιτίας κάποιου στοιχείου της διατροφής τους και όχι λόγω της αύξησης του βάρους τους ή κάποιου μικροβίου.
«Το ανοσοποιητικό σύστημα των ποντικιών που ακολούθησαν διατροφή δυτικού τύπου έδειχνε και λειτουργούσε διαφορετικά. Φαίνεται ότι η διατροφή τροποποιεί τη λειτουργία των ανοσοκυττάρων με τρόπο ώστε το άτομο να γίνεται πιο ευαίσθητο στη σήψη, με αποτέλεσμα τον πρόωρο θάνατο», τόνισε η Δρ. Napier, σχολιάζοντας ότι τα ευρήματα μπορούν να βοηθήσουν τα νοσηλευτικά ιδρύματα στην καλύτερη και πιο αποτελεσματική παρακολούθηση της διατροφής των ασθενών που βρίσκονται στις Μονάδες Εντατικές Θεραπείας, καθώς είναι εκείνοι που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο σήψης.
Η Δρ. Napier ανέφερε, επίσης, ότι η ομάδα της εντόπισε μοριακούς δείκτες στη διατροφή δυτικού τύπου που ακολούθησαν τα ποντίκια, οι οποίοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως μέσα πρόγνωσης ή ως βιοδείκτες για τους ασθενείς που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρής σήψης ή για ασθενείς που ενδεχομένως να χρειάζονται πιο επιθετική θεραπεία.
Στο μέλλον η Δρ. Napier και η ομάδα της σκοπεύουν να μελετήσουν το κατά πόσο συγκεκριμένα λιπαρά σε μια διατροφή δυτικού τύπου επηρεάζουν τη λειτουργία των ανοσοκυττάρων.
