Η καθημερινή λήψη ασπιρίνης από τους ηλικιωμένους δεν θα αποτρέψει την άνοια, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη μεγάλης κλίμακας που δημοσιεύθηκε στο Neurology και έγινε στην Αυστραλία.
Εκατομμύρια ανθρώπων λαμβάνουν καθημερινά ακετυλοσαλικυλικό οξύ, ευρύτερα γνωστό ως ασπιρίνη και ένα από τα δημοφιλέστερα αναλγητικά φάρμακα αλλά χρήσιμο και για καρδιακά νοσήματα. Εκτιμάται ότι η παγκόσμια ετήσια κατανάλωση ασπιρίνης φτάνει περίπου τους 40.000 τόνους που αντιστοιχούν περίπου σε 120 δισεκατομμύρια ταμπλέτες των 300 mg! Η χρήση της έχει κατά καιρούς υποστηριχθεί ότι ωφελεί και άλλα νοσήματα, μία νεότευκτη έρευνα όμως επισημαίνει ότι σε αυτά επ’ ουδενί δεν συγκαταλέγεται η γεροντική άνοια.
Επειδή η άνοια αποτελεί σημαντικό ζήτημα δημόσιας υγείας, η έντονη διεθνής προσπάθεια επικεντρώνεται στον εντοπισμό θεραπειών που θα μπορούσαν να αποτρέψουν ή τουλάχιστον να βοηθήσουν να καθυστερήσουν τα προβλήματα με τη σκέψη και τη μνήμη για αυτό και η ασπιρίνη έχει λάβει μεγάλης προσοχής. Αν και οι αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις της εικάζεται ότι προστατεύουν έναντι προβλημάτων σκέψης και μνήμης -ακόμη και από το Αλτσχάιμερ αλλά και άλλες μορφές άνοιας-, μια μεγάλη τυχαιοποιημένη μελέτη στη χώρα των καγκουρό βρήκε ότι η ασπιρίνη δεν θα επιβραδύνει την γνωσιακή φθορά. «Τα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά για τη φροντίδα των ηλικιωμένων και δείχνουν ότι η ασπιρίνη δεν πρέπει να συνταγογραφείται αποκλειστικά με βάση τα δυνητικά οφέλη σε σχέση με την άνοια», παρατηρεί η επικεφαλής της έρευνας Joanne Ryan, εκ του Πανεπιστημίου Monash στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. «Η μελέτη μας παρέχει ισχυρές ενδείξεις ότι η χαμηλή δόση ασπιρίνης δεν θα μειώσει τον κίνδυνο νόσου Αλτσχάιμερ», συμπληρώνει.
Επειδή η ασπιρίνη ωφελεί τα άτομα με καρδιακές παθήσεις, έχει γίνει η υπόθεση -και για άλλες, μάλιστα, μελέτες η λήψη της αποτελεί σύσταση- ότι μπορεί επίσης να μειώσει τον κίνδυνο άνοιας, ελαττώνοντας τον κίνδυνο φλεγμονής και μικρών θρόμβων ή εμποδίζοντας τη στένωση αιμοφόρων αγγείων στον εγκέφαλο.
Η βεβαιότητα που προκύπτει από την εν λόγω έρευνα -μέχρι να κυκλοφορήσει μία καινούρια βέβαια- είναι ότι το δείγμα της ήταν 19.000 ηλικιωμένοι , ηλικίας άνω των 70, που δεν είχαν άνοια ή καρδιακές παθήσεις. Όλοι τους έκαναν δοκιμές αντίληψης, σκέψης και μνήμης από την αρχή και κατά τη διάρκεια σχεδόν πέντε ετών παρακολούθησης που κράτησε η έρευνα. Εκεί λοιπόν το 50% λάμβανε χαμηλή δόση ασπιρίνης, ενώ το άλλο 50% έλαβε ένα εικονικό φάρμακο. Κατά την πεντάχρονη περίοδο της μελέτης, 575 συμμετέχοντες ανέπτυξαν άνοια και εκεί φάνηκε ότι στο ζήτημα της πνευματικής παρακμής ήπια γνωστική εξασθένηση, άνοια ή νόσος του Αλτσχάιμερ, δεν υπήρξε διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων σε ποσοστό. Μάλιστα τα συμπεράσματα ήταν τα ίδια μεταξύ ανδρών και γυναικών, διαφορετικών εθνοτικών ομάδων και ανεξάρτητα από την υγειονομική κατάσταση του κάθε ατόμου όταν εισερχόταν στη μελέτη. Στο δια ταύτα, στην έρευνα αν και γίνεται αποδεκτό ότι «υπάρχει έλλειψη οριστικών αποδείξεων» για το αν ωφελεί ή όχι, σε κάθε περίπτωση η προτροπή είναι «οι ηλικιωμένοι να μην παίρνουν ασπιρίνη με την ελπίδα να αποτρέψουν την άνοια».
