Ο συνδυασμός περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων καθορίζει το προσδόκιμο ζωής του σύγχρονου ανθρώπου.
Μια νέα αμερικανική μελέτη έρχεται να αναδείξει συγκεκριμένα κοινωνικά χαρακτηριστικά που παίζουν καθοριστικό ρόλο στο πόσο θα ζήσουμε.
Η Elizabeth Dobis, μεταδιδακτορική φοιτήτρια στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια μαζί με συνεργάτες της από το Περιφερειακό Κέντρο Αστικής Ανάπτυξης της αμερικανικής πολιτείας και από άλλα πολιτειακά πανεπιστήμια του Μίσιγκαν ανέλυσαν στοιχεία για το προσδόκιμο ζωής και πόσο είχε αλλάξει αυτό το 2014 συγκριτικά με το 1980. Τα δεδομένα αφορούσαν πάνω από 3.000 αμερικανικές κομητείες.
Μέσω ενός στατιστικού μοντέλου οι ερευνητές καθόρισαν τη σχέση μιας 12αδας κοινωνικών μεταβλητών και του προσδόκιμου ζωής κάθε κομητείας το 2014, ενώ εξέτασαν και προσωπικές μεταβλητές που είναι γνωστό ότι παίζουν ρόλο, όπως το φύλο, η φυλή, το μορφωτικό επίπεδο, η οικογενειακή κατάσταση, η παχυσαρκία και η χρήση αλκοόλ.
Οι κοινωνικές μεταβλητές αφορούσαν: την πρόσβαση σε φροντίδα υγείας, την πληθυσμιακή ανάπτυξη και πυκνότητα, την πρόσβαση σε χώρους εστίασης, την εργασία/ανεργία και την αστικοποίηση.
Οι κομητείες με περισσότερα εστιατόρια πρόχειρου φαγητού και μεγάλη πληθυσμιακή πυκνότητα είχαν χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής.
Σύμφωνα με όσα αναδημοσιεύονται στο Social Science and Medicine, οι παράγοντες που σχετίστηκαν με αύξηση του προσδόκιμου ζωής ήταν η αύξηση του πληθυσμού, η καλή πρόσβαση σε υγειονομική φροντίδα και το μεγαλύτερο επίπεδο κοινωνικής συνοχής.
«Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι όσο μικρότερη η πληθυσμιακή πυκνότητα ή όσοι ζούσαν σε αγροτικές περιοχές, είχαν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Αυτό σημαίνει ότι το να ζεις σε μεγάλη πυκνοκατοικημένη αστική περιοχή, παρά τα πλεονεκτήματα που μπορεί να προσφέρει η ζωή σε μια μεγαλούπολη, τελικά στατιστικά έχει αρνητική επίπτωση στα χρόνια που ζει κανείς», σχολιάζει η Stephan Goetz, καθηγητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
