Ένα φάρμακο που χορηγείται κατά του διαβήτη αποκτά νέα χρήση καθώς αν όλα εξελιχθούν ομαλά κατά την κλινική μελέτη μπορεί να αποτελέσει την πρώτη επίσημη θεραπεία κατά των επαναλαμβανόμενων αποβολών σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Warwick, στη Βρετανία.
Όπως αναφέρει σχετικό άρθρο του EBioMedicine, η σιταγλιπτίνη δρα αυξάνοντας την ποσότητα των βλαστοκυττάρτων στα τοιχώματα της μήτρας, βελτιώνοντας έτσι το περιβάλλον για να ευδοκιμήσει η κύηση.
Οι ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του πανεπιστήμιου συνεργάζονται με το προσωπικό των πανεπιστημιακών νοσοκομείων του Coventry και του Warwickshire για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο των επαναλαμβανόμενων αποβολών, που ορίζεται ως δύο ή περισσότερες συνεχόμενες αποβολές με κάθε καμιά εξ αυτών να μειώνει την πιθανότητα επιτυχούς κύησης.
Παλαιότερες μελέτες του ιδίου πανεπιστημίου είχαν δείξει ότι η έλλειψη βλαστοκυττάρων στα τοιχώματα της μήτρας είναι η αιτία των επαναλαμβανόμενων επιπλοκών. Επίσης οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα βλαστοκύτταρα προστατεύουν τα κύτταρα του βασικού φθαρτού (το τροποποιημένο τοίχωμα του βλεννογόνου της μήτρας που σχηματίζεται κατά την προετοιμασία για εγκυμοσύνη) από το υπερβολικό στρες και τη φλεγμονή. Τα συγκεκριμένα κύτταρα περιβάλλουν το εμφυτευμένο έμβρυο και το πλεονάζον στρες μπορεί να προκαλέσει αποδόμηση των τοιχωμάτων της μήτρας κατά την κύηση.
Μια νέα κατηγορία αντιδιαβητικών φαρμάκων, οι γλιπτίνες, στοχεύουν το ένζυμο DPP4 που παίζει ρόλο στην προσέλκυση των κυκλοφορούντων στον οργανισμό βλαστοκυττάρων στη μήτρα. Οι Βρετανοί ερευνητές μελέτησαν κατά πόσο η αναστολή του ενζύμου με σιταγλιπτίνη μπορεί να βελτιώσει τις συνθήκες που επικρατούν στη μήτρα κατά την κύηση.
Σε πιλοτική κλινική μελέτη που έκαναν σε δείγμα 38 γυναικών 18-42 ετών με ιστορικό επαναλαμβανόμενων αποβολών (κατά μέσο όρο πέντε) είτε τους χορήγησαν από του στόματος σιταγλιπτίνη ή εικονικό φάρμακο για τρεις εμμηνορρυσιακούς κύκλους. Οι βιοψίες μήτρας που έγιναν στην αρχή της θεραπείας και έπειτα καθόρισαν τον αριθμό των βλαστοκυττάρων που ήταν παρόντα πριν και μετά.
Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι υπήρχε αύξηση των βλαστοκυττάρων κατά 68% στις γυναίκες που έλαβαν σιταγλιπτίνη, ενώ δεν συνέβη το ίδιο στην ομάδα ελέγχου. Ακόμα παρατηρήθηκε μείωση κατά 50% του αριθμού των «στρεσαρισμένων» κυττάρων στα τοιχώματα της μήτρας.
Τώρα οι ερευνητές σχεδιάζουν μια μεγαλύτερη κλινική μελέτη για την πρόληψη των αποβολών.
Όπως υπενθυμίζει ο καθηγητής Jan Brosens, από την Ιατρική Σχολή του Warwick «προς το παρόν είναι ελάχιστες οι αποτελεσματικές θεραπείες για τις αποβολές κύησης και τώρα έχουμε την πρώτη στοχευμένη αγωγή για την μήτρα πριν από κύηση. Αν και οι αποβολές μπορεί να προκληθούν από γενετικά λάθη στο έμβρυο, το μη φυσιολογικό τοίχωμα της μήτρας μπορεί να προκαλέσει επίσης αποβολή ενός φυσιολογικού κυήματος. Ελπίζουμε λοιπόν η νέα αυτή θεραπεία θα προλάβει τις αποβολές και θα μειώσει το σωματικό και ψυχολογικό φορτίο των ζευγαριών».
