Οι άνθρωποι που παίζουν τύμπανα (ντραμς) τακτικά και για πολλά χρόνια έχουν διαφορετική δομή και λειτουργία εγκεφάλου από όσους δεν ασχολούνται έμπρακτα με τη μουσική, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Brain and Behavior.
Τα αποτελέσματα της μελέτης ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Bochum υποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι της μουσικής έχουν λιγότερες αλλά παχύτερες ίνες στην κύρια συνδετική οδό μεταξύ των δύο τμημάτων του εγκεφάλου και ότι οι κινητικές περιοχές του εγκεφάλου είναι καλύτερα οργανωμένες.
Οι επιστήμονες θέλησαν να εξετάσουν τους ντράμερς λόγω του κινητικού τους συντονισμού, ο οποίος ξεπερνά κατά πολύ αυτόν των μη εκπαιδευμένων ανθρώπων. «Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να φέρουν σωστά εις πέρας εργασίες με το ένα χέρι αλλά αντιμετωπίζουν πρόβλημα όταν πρέπει να παίξουν διαφορετικούς ρυθμούς ταυτόχρονα με τα δύο χέρια. Οι ντράμερς, λοιπόν, μπορούν να κάνουν πράγματα που θεωρούνται αδύνατα για τους ανειδίκευτους ανθρώπους», εξηγεί η Δρ. Lara Schlaffke, επικεφαλής της μελέτης.
Θέλοντας, λοιπόν, να αποκτήσει νέες γνώσεις σχετικά με την οργάνωση των πολύπλοκων κινητικών διαδικασιών του εγκεφάλου, η ερευνητική ομάδα εντόπισε τις αλλαγές που προκαλεί στον εγκέφαλο η εντατική ενασχόληση με τη μουσική.
Στη μελέτη συμμετείχαν 20 επαγγελματίες ντράμερς, οι οποίοι έπαιζαν το συγκεκριμένο όργανο επί 17 χρόνια κατά μέσο όρο και την περίοδο της μελέτης ασκούνταν για περισσότερες από 10 ώρες την εβδομάδα. Οι άνθρωποι αυτοί εξετάστηκαν από τους επιστήμονες με διάφορες απεικονιστικές τεχνικές μαγνητικής τομογραφίας, οι οποίες παρείχαν πληροφορίες για τη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου τους.
Τα δεδομένα που προέκυψαν συγκρίθηκαν στη συνέχεια με μετρήσεις 24 ατόμων που χρησιμοποιήθηκαν ως ομάδα ελέγχου που δεν είχε ασχοληθεί με τη μουσική. Στην πρώτη φάση οι δύο ομάδες κλήθηκαν παίξουν ντραμς για να εξεταστούν οι ικανότητές τους και στη συνέχεια οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία.
Όπως αποδείχθηκε, οι ντράμερς παρουσίαζαν σαφείς διαφορές στο εμπρόσθιο μέρος του μεσολοβίου, τη δομή του εγκεφάλου που συνδέει τα δύο ημισφαίρια και είναι υπεύθυνο για τον κινητικό προγραμματισμό. Τα δεδομένα έδειξαν ότι οι ντράμερς είχαν λιγότερες αλλά πιο χοντρές ίνες μέσα σε αυτή τη σημαντική συνδετική οδό μεταξύ των δύο εγκεφαλικών ημισφαιρίων, πράγμα που επιτρέπει στους μουσικούς την πιο γρήγορη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των δύο ημισφαιρίων.
Λαμβάνοντας υπόψιν τη δομή του μεσολογίου, οι επιστήμονες μπορούσαν επίσης να προβλέψουν την απόδοση των συμμετεχόντων στο τεστ με τα τύμπανα: όσο μεγαλύτερη ήταν η μέτρηση του πάχους των ινών μέσα στο μεσολόβιο κάθε συμμετέχοντα, τόσο καλύτερα έπαιζε ντραμς.
Τέλος, διαπιστώθηκε ότι ο εγκέφαλος των ντράμερς ήταν λιγότερο δραστήριος στις κινητικές εργασίες από ό,τι αυτός της ομάδας ελέγχου, φαινόμενο που έχει να κάνει με την αραιή διάταξη νευρώνων: η πιο αποτελεσματική οργάνωση του εγκεφάλου στις περιοχές αυτές οδηγεί σε μικρότερη δραστηριότητα στην περίπτωση των επαγγελματιών.
