Το περπάτημα μπορεί να αποτελεί το κλειδί ώστε οι γιατροί να έχουν τη δυνατότητα να εντοπίζουν με ακρίβεια συγκεκριμένο τύπο άνοιας από τον οποίο πάσχει ο κάθε ασθενής, όπως αποκαλύπτει μια καινοτόμος έρευνα.
Για πρώτη φορά, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Newcastle δείχνουν ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από Νόσο Αλτσχάιμερ ή άνοια με σωματίδια Lewy έχουν μοναδικά μοτίβα περπατήματος που υποδεικνύουν υφέρπουσες διαφορές μεταξύ των δύο καταστάσεων.
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο Alzheimer’s & Dementia, υποστηρίζει ότι οι πάσχοντες από άνοια με σωματίδια Lewy αλλάζουν τη διάρκεια και το μήκος του βηματισμού τους συχνότερα και ότι παρουσιάζουν μια ασυμμετρία όταν περπατούν, σε σύγκριση με τους πάσχοντες από τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Πρόκειται για το πρώτο σημαντικό βήμα προς την καθιέρωση του βαδίσματος ως κλινικού βιοδείκτη για διάφορες υποομάδες της ασθένειας, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε βελτιωμένα θεραπευτικά πλάνα για τους ασθενείς.
Χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο
Η Δρ. Ríona McArdle, ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο και επικεφαλής της έρευνας, τόνισε: «Ο τρόπος που περπατάμε αντικατοπτρίζει τις αλλαγές στη σκέψη και τη μνήμη, αναδεικνύοντας τυχόν προβλήματα στον εγκέφαλο, όπως η άνοια. Ο σωστός εντοπισμός του τύπου της άνοιας που εκδηλώνεται στον καθένα είναι σημαντικός για τους κλινικούς γιατρούς και τους ερευνητές, καθώς επιτρέπει την παροχή πιο κατάλληλης θεραπείας στους ασθενείς, σύμφωνης με τις δικές τους ανάγκες και όσο τον δυνατόν γρηγορότερα. Τα αποτελέσματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι το περπάτημα θα μπορούσε να προστεθεί ως ένα χρήσιμο εργαλείο στη φαρέτρα των διαγνωστικών μεθόδων για την άνοια. Πρόκειται για μια εξέλιξη-κλειδί καθώς η πιο ακριβής διάγνωση συνεπάγεται τη γνώση ότι οι άνθρωποι λαμβάνουν τη σωστή θεραπεία, φροντίδα και διαχείριση για την άνοια».
Προς το παρόν, η διάγνωση για τα δύο αυτά είδη άνοιας γίνεται μέσω της αναγνώρισης των διαφορετικών συμπτωμάτων και μέσω εγκεφαλογραφήματος, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Στη νέα αυτή μελέτη, λοιπόν, οι ερευνητές ανέλυσαν το περπάτημα 110 ανθρώπων, εκ των οποίων οι 29 ήταν μεγαλύτεροι σε ηλικία με φυσιολογική γνωστική ικανότητα, οι 36 έπασχαν από νόσο Αλτσχάιμερ και οι 45 από άνοια με σωματίδια Lewy.
Οι συμμετέχοντες έλαβαν μέρος σε ένα απλό τεστ βαδίσματος, στο οποίο κινούνταν κατά μήκος ενός πεζοδρόμου με χιλιάδες αισθητήρες, ο οποίος κατέγραφε τα βήματά τους και την ταχύτητα που είχαν, δημιουργώντας έτσι ένα μοτίβο βαδίσματος για τον καθένα.
Οι πάσχοντες από άνοια με σωματίδια Lewy είχαν ένα μοναδικό μοτίβο βαδίσματος, στο οποίο ο χρόνος που χρειάζονταν για να κάνουν το επόμενο βήμα ή το μήκος του βήματος άλλαζε συχνότερα από εκείνους που έπασχαν από νόσο Αλτσχάιμερ, των οποίων τα μοτίβα βαδίσματος άλλαζαν λιγότερο συχνά.
Οι επιστήμονες βρήκαν ότι αναλύοντας τόσο τη διακύμανση του μήκους των βημάτων όσο και την ασυμμετρία στο χρόνο που αυτά πραγματοποιούνταν θα μπορούσαν με ακρίβεια να αναγνωρίζουν το 60% όλων των υποομάδων της άνοιας, πράγμα που δεν έχει αποδειχθεί ποτέ στο παρελθόν.
Οι μελλοντικές εργασίες στοχεύουν να εντοπίσουν το πώς αυτά τα χαρακτηριστικά ενισχύουν τις τρέχουσες διαγνωστικές διαδικασίες και να αξιολογήσουν το πόσο εφικτά θα είναι ως μέθοδοι ελέγχου.
