Δυνατό, επώδυνο αλλά και καθοριστικό για την πορεία της νόσου φαίνεται πως είναι το αποτύπωμα κάποιου ψυχικού τραύματος στους ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση.
Όπως διαπιστώνει νεότερη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, που δημοσιεύτηκε στο Brain and Behavior, οι στρεσογόνοι παράγοντες που στιγμάτισαν την πορεία της ζωής ενός ασθενούς, όπως η φτώχεια, η κακοποίηση ή ένα διαζύγιο, συνδέονται με επιδείνωση της υγείας και των λειτουργικών αποτελεσμάτων του.
Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, τα γεγονότα αυτά δεν έχει σημασία εάν προκλήθηκαν στην παιδική ή την ενήλικη ζωή, καθώς σε κάθε περίπτωση συνέβαλαν σημαντικά στο επίπεδο αναπηρίας των συμμετεχόντων στη μελέτη.
«Η πολλαπλή σκλήρυνση αποτελεί την κύρια αιτία αναπηρίας μεταξύ των νεαρών ενηλίκων και απαιτείται πρόσθετη έρευνα για τον εντοπισμό αυτών των εξωτερικών παραγόντων που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ή να προληφθούν, όπως το στρες, για τη βελτίωση της κινητικότητάς τους» επισημαίνει η συν-συγγραφέας δρ. Tiffany Braley, διευθύντρια του Τμήματος Πολλαπλής Σκλήρυνσης/Νευροανοσολογίας στο Τμήμα Ιατρική του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.
Οι ερευνητές για τη μελέτη τους χρησιμοποίησαν δεδομένα έρευνας από περισσότερα από 700 άτομα με πολλαπλή σκλήρυνση. Aρχικά, τόσο οι στρεσογόνοι παράγοντες της παιδικής ηλικίας όσο και οι αντίστοιχοι παράγοντες των ενηλίκων συσχετίστηκαν σημαντικά με τη χειρότερη επιβάρυνση, που προκαλείται από την υποτροπή μετά την έναρξη της πανδημίας.
Ωστόσο, η συσχέτιση μεταξύ των στρεσογόνων παραγόντων της παιδικής ηλικίας και της επιβάρυνσης από τη νόσο έχασε τη σημασία της, όταν συνεκτιμήθηκαν περαιτέρω και οι εμπειρίες της ενήλικης ζωής.
«Τα αποτελέσματά μας θεωρούνται απαραίτητα, για την επικαιροποίηση της έρευνας για την πολλαπλή σκλήρυνση καθώς και για την κλινική φροντίδα. Η πρόσβαση σε πάροχους ψυχικής υγείας θα μπορούσε να συμβάλλει σε στη μείωση των επιπτώσεων του στρες και στην ενίσχυση της ευημερίας» παρατήρησε η δρ. Braley.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι μελέτες που επικεντρώνονται στη σύνδεση μεταξύ της σκλήρυνσης κατά πλάκας και του στρες συχνά δεν συμπεριλαμβάνουν ολόκληρη τη διάρκεια της ζωής των ασθενών. Με αυτή τη σημαντική παράλειψη, όμως, θα μπορούσαν να χαθούν σημαντικές πληροφορίες ή να υπερεκτιμηθεί λανθασμένα η σχέση μεταξύ των παιδικών στρεσογόνων παραγόντων και των αποτελεσμάτων της υγείας.
«Είναι σημαντικό να χρησιμοποιηθεί μια προσέγγιση που θα περιλαμβάνει όλα τα γεγονότα της ζωής σε μελλοντικές ερευνητικές εργασίες για την καλύτερη κατανόηση των μοτίβων και την ενημέρωση για τη διαχείριση των συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, θα επεκτείνουμε τις εργασίες μας για να διερευνήσουμε μηχανιστικές οδούς μέσω του ύπνου, του καπνίσματος και της ψυχικής υγείας, μέσω των οποίων οι στρεσογόνοι παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν σε χειρότερα αποτελέσματα της πολλαπλής σκλήρυνσης, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης αναπηρίας, του πόνου και της κόπωσης» καταλήγει η πρώτη συγγραφέας, δρ. Carri Polick, μεταδιδακτορική υπότροφος στο National Clinician Scholars Program στο Πανεπιστήμιο Duke.
Διαβάστε επίσης:
Πολλαπλή Σκλήρυνση: Τα λιπαρά – σύμμαχος που ανακουφίζουν τα συμπτώματα
Το θαυματουργό συστατικό που «δαμάζει» τη φλεγμονή και την πολλαπλή σκλήρυνση
