Το δέρμα μπορεί να αποτελέσει μέσο διάγνωσης μιας πολύ σοβαρής νόσου. Συγκεκριμένα από την εξωτερική στιβάδα του δέρματος μπορεί να διαγνωστεί έγκαιρα η νόσος Πάρκινσον. Αυτό ισχυρίζονται τα νεότερα ερευνητικά στοιχεία των ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, οι οποίοι ανακάλυψαν μια μέθοδο ανίχνευσης με φασματομετρία μάζας μέσω του σμήγματος.
Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JACS Au, ορισμένα λιπίδια υψηλού μοριακού βάρους είναι πιο ενεργά σε ασθενείς με τη νόσο Πάρκινσον.
«Είμαστε εξαιρετικά ενθουσιασμένοι με αυτά τα αποτελέσματα, τα οποία μας φέρνουν πιο κοντά στη δημιουργία ενός διαγνωστικού τεστ για τη νόσο του Πάρκινσον που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην κλινική ιατρική» σημειώνει η επικεφαλής της έρευνας και καθηγήτρια Perdita Barran του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.
Η ερευνητική διαδικασία
Η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε μπατονέτες για να ληφθούν τα δείγματα από 79 ασθενείς με νόσο Πάρκινσον και να τα συγκρίνουν με τα 71 υγιή άτομα της ομάδας ελέγχου.
Ο στόχος τους ήταν να προσδιοριστούν οι ενώσεις που υπήρχαν στο δέρμα μέσω της φασματομετρίας μάζας. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε περιελάμβανε τη φασματομετρία μάζας ιονισμού με ψεκασμό χαρτιού, σε συνδυασμό με διαχωρισμό κινητικότητας ιόντων και μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μόλις τρία λεπτά, από τη λήψη του δείγματος με την μπατονέτα μέχρι την αναμονή των αποτελεσμάτων.
Περιγράφοντας τη νέα τεχνική, ο δρ. Depanjan Sarkar εξήγησε: «Το σμήγμα μεταφέρεται σε διηθητικό χαρτί από το δείγμα και στη συνέχεια το κόβουμε σε τριγωνικό σχήμα, προσθέτουμε μια σταγόνα διαλύτη και εφαρμόζουμε μια ηλεκτρική τάση. Έτσι μεταφέρονται ενώσεις από το σμήγμα στο φασματόμετρο μάζας. Όταν το κάνουμε αυτό, βρίσκουμε περισσότερες από 4.000 μοναδικές ενώσεις από τις οποίες οι 500 είναι διαφορετικές μεταξύ των ατόμων με τη νόσο Πάρκινσον σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες του ελέγχου».
Το σμήγμα είναι μια λιπαρή έκκριση από τους σμηγματογόνους αδένες κάτω από το δέρμα, οι οποίοι συνδέονται με το ενδοκρινικό σύστημα. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το σμήγμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διαγνωστικός δείκτης, που είναι πλούσιος σε υδρόφοβους ενδογενείς μεταβολίτες.
Οι διαφορές στην παραγωγή του σμήγματος είναι ένα εύκολα ανιχνεύσιμο χαρακτηριστικό της νόσου Πάρκινσον. Η διαδικασία δειγματοληψίας που ανέπτυξαν οι ερευνητές είναι απλή και μη επεμβατική, καθώς το σμήγμα συλλέγεται σε κλινικές από το άνω μέρος της πλάτης των ασθενών και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στο εργαστήριο.
Η επιστημονική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ εκτιμά ότι αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση μιας κλινικής μεθόδου για τον έγκαιρο εντοπισμό της νόσου. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα δεν υπάρχει διαγνωστικό τεστ βασισμένο σε βιοδείκτες.
Tα ευρήματα ανοίγουν επίσης το δρόμο για για την πιθανή διάγνωση άλλων ασθενειών μέσω της μη επεμβατικής ανάλυσης του σμήγματος.
Διαβάστε επίσης:
Νόσος Πάρκινσον: Η κίνηση-κλειδί που επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου
Νόσος Πάρκινσον: Το τρέμουλο δεν είναι πάντα σημάδι της – Και άλλοι οκτώ μύθοι
Νόσος Πάρκινσον: Πέντε λόγοι που επιτρέπουν στους πάσχοντες να αισιοδοξούν
