Αυξητική τάση παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια οι καρκίνοι του ανώτερου πεπτικού συστήματος (οισοφάγου, στομάχου, λεπτού εντέρου), σε παγκόσμια κλίμακα. Ενδεικτικά στην Ελλάδα, ετησίως καταγράφονται περίπου 2.800 νέες περιπτώσεις καρκίνου στομάχου και 280 νέες περιπτώσεις νεοπλασιών του οισοφάγου, με πτωχή πενταετής επιβίωσης (10-30%) λόγω επιθετικότητας και μεταστατικότητας των δύο αυτών μορφών καρκίνου.
«Οι ασθενείς με καρκίνο του οισοφάγου είναι κυρίως άνδρες άνω των 45 ετών με ιστορικό χρήσης ή κατάχρησης καπνού και αλκοόλ, κεντρικού τύπου παχυσαρκία και άλλα προβλήματα υγείας όπως η χρόνια γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, ο οισοφάγος Barrett, που συχνά αντιμετωπίζουν και κοινωνικά/οικογενειακά προβλήματα», εξήγησε ο Ιωάννης Μπουκοβίνας, Παθολόγος-Ογκολόγος, Επιστημονικός Υπεύθυνος της Ογκολογικής Μονάδας της Βιοκλινικής Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια σχετικής συνέντευξης Τύπου. «Χρειάζονται λοιπόν μια διαφορετικού τύπου προσέγγιση από την διεπιστημονική ομάδα (ακτινολόγος, γαστρεντερολόγος, παθολογοανατόμος, χειρουργός κ.ά. ) που δεν πρέπει να εστιάζει μόνο στην αντιμετώπιση της νεοπλασίας αλλά συνολικά στην ψυχοκοινωνική του υποστήριξη, με τη συμβολή κοινωνικών λειτουργών, ψυχιάτρων, φυσιοθεραπευτών και άλλων ειδικών», συμπλήρωσε.
Ο Μιχάλης Καραμούζης, Παθολόγος-Ογκολόγος και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) με τη σειρά του αναφερόμενος στους πολλαπλούς υποτύπους του γαστρο-οισοφαγικού καρκίνου και την ετερογένεια τους υπογράμμισε ότι «ο θεραπευτικός στόχος δε μπορεί να είναι άλλος από την εξατομικευμένη θεραπεία» και επιχειρώντας μια εύστοχη σύγκριση μεταξύ της χημειοθεραπείας και της ανοσοθεραπείας με αναστολείς σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος (παράγοντες anti-PD-1), ανέδειξε τα αδιαμφισβήτητα οφέλη της ανοσοθεραπείας και συγκεκριμένα τη μειωμένη τοξικότητα, την εντυπωσιακή απόκριση με χαρακτηριστική διάρκεια και τη μακροχρόνια επιβίωση, μεταξύ άλλων.
Τέλος ο Ιωάννης Σουγκλάκος, Παθολόγος-Ογκολόγος και Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογικής Ογκολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης αναφερόμενος στον καρκίνο του στομάχου υπενθύμισε ότι «σήμερα είναι 15η αιτία θανάτου παγκοσμίως, ενώ τη δεκαετία του 1930 ήταν 3η αιτία θανάτου λόγω διαφοροποιήσεων στη διατροφή. Εξελίξεις όπως η ψύξη και η κατάψυξη των τροφίμων, αντί των παστών και καπνιστών που στο παρελθόν ήταν κανόνας ελλείψει άλλων μεθόδων συντήρησης των τροφίμων, έχουν αλλάξει καθοριστικά την επιδημιολογία της νόσου». Και συμπλήρωσε ότι «καταλυτική είναι και η συμβολή των νέων αντικαρκινικών θεραπειών που συντελούν σε στατιστικά και κλινικά σημαντική βελτίωση στην ελεύθερη νόσου επιβίωση στην περίπτωση εγχειρήσιμων καρκίνων του ανώτερου πεπτικού με τη χρήση ανοσοθεραπείας έπειτα από προεγχειρητική χημειο-ακτινοθεραπεία. Ένα επιπλέον σημαντικό εύρημα είναι η κλινικά σημαντική βελτίωση στη συνολική επιβίωση των ασθενών που εξασφαλίζει η συνδυαστική αγωγή ανοσοθεραπείας και χημειοθεραπείας έναντι της χημειοθεραπείας μόνο, ρίχνοντας περαιτέρω φως στη δυνατότητα των καινοτόμων ανοσοθεραπειών να ανατρέψουν την καθιερωμένη θεραπευτική πρακτική στον καρκίνο του στομάχου και του οισοφάγου».
