Ο κίνδυνος εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου του οισοφάγου και του στομάχου φαίνεται ότι αυξάνεται για όσους έχουν ιστορικό σοβαρής περιοδοντικής νόσου υποστηρίζει νέα έρευνα
Οι άνθρωποι με περιοδοντική νόσο (δηλαδή προχωρημένη μορφή ουλίτιδας σε σημείο που τα δόντια να χάνουν τη στήριξή τους και να πέφτουν) μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου σύμφωνα με τα συμπεράσματα έρευνας που δημοσιεύθηκε στο Gut.
Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας Chan του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ βρήκαν ότι οι άνθρωποι με ιστορικό περιοδοντικής νόσου φάνηκε να έχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του οισοφάγου και του στομάχου και ο κίνδυνος ήταν υψηλότερος για όσους είχαν ήδη χάσει δόντια.
Με δεδομένο ότι τα στοιχεία που αφορούν τον συσχετισμό της περιοδοντίτιδας και της απώλειας δοντιών με τον καρκίνο του οισοφάγου και του στομάχου ήταν αντιφατικά οι ερευνητές θέλησαν να εξετάσουν περαιτέρω αυτό το συσχετισμό.
Εξέτασαν τον συσχετισμό του ιστορικού περιοδοντίτιδας και απώλειας δοντιών με τον κίνδυνο καρκίνου του οισοφάγου ή του στομάχου σε 98.459 γυναίκες που συμμετείχαν στην Nurses’ Health Study (1992-2014) και 49.685 άνδρες που συμμετείχαν στην Health Professionals Follow-up Study (1988-2016).
Οι οδοντιατρικές μετρήσεις, τα δημογραφικά στοιχεία και ο τρόπος ζωής και διατροφής εκτιμήθηκαν βάσει ερωτηματολογίων και οι διαγνώσεις καρκίνου επιβεβαιώθηκαν από τους ιατρικούς φακέλους των ασθενών.
Βάσει των αποτελεσμάτων κατά τη διάρκεια των 22-28 ετών παρακολούθησης σημειώθηκαν 199 περιπτώσεις καρκίνου του οισοφάγου και 238 περιπτώσεις γαστρικού καρκίνου.
Το ιστορικό περιοδοντικής νόσου συσχετίστηκε με 43% και 52% αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του οισοφάγου και του στομάχου αντίστοιχα.
Συγκριτικά με ανθρώπους χωρίς απώλεια δοντιών ο κίνδυνος των δυο μορφών καρκίνου για εκείνους που είχαν χάσει δυο ή περισσότερα δόντια είχαν μετρίως υψηλότερος κατά 42 και 33% αντίστοιχα.
Επιπρόσθετα τα άτομα με ιστορικό περιοδοντικής νόσου, χωρίς απώλεια δοντιών και απώλεια ενός ή περισσότερων δοντιών συσχετίστηκαν εξίσου με αυξημένο κίνδυνο κατά 59% καρκίνου του οισοφάγου συγκριτικά με όσους δεν είχαν ιστορικό περιοδοντικής νόσου ή δεν είχαν χάσει δόντια. Η ίδια ομάδα ανθρώπων είχαν 50 και 68% αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του στομάχου αντίστοιχα.
Οι συγγραφείς της μελέτης υποδεικνύουν τα βακτήρια της στοματικής κοιλότητας, ιδιαίτερα τους πληθυσμούς του Tannerella forsythia και Porphyromonas gingivalis που ανήκουν στα επικίνδυνα παθογόνα, ως σχετιζόμενα με τον αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του οισοφάγου.
Μια ακόμη πιθανή εξήγηση είναι η κακή στοματική υγιεινή και η περιοδοντική νόσος που προάγουν τον σχηματισμό ενδογενών νιτροζαμινών που ενοχοποιούνται για την πρόκληση γαστρικού καρκίνου.
Οι ερευνητές τέλος σημειώνουν ότι αυτή είναι μια μελέτη παρατήρησης και δεν μπορούν να εξαχθούν συγκεκριμένα συμπεράσματα για την αιτιώδη σχέση ανάμεσα στην περιοδοντίτιδα και τον καρκίνο, καθώς δεν αποκλείεται να παίζουν και άλλοι παράγοντες ρόλο. Ωστόσο, οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα στοιχεία της έρευνάς τους υποστηρίζουν τον σημαντικό ρόλο του μικροβιώματος της στοματικής κοιλότητας στον καρκίνο του οισοφάγου και του στομάχου.
