Η παχυσαρκία έχει συνδεθεί κατά κύριο λόγο με καρδιαγγειακά προβλήματα. Νέα έρευνα, ωστόσο, δείχνει πως η νόσος μπορεί να βλάψει την εγκεφαλική λειτουργία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Journal of Epidemiology, οι παχύσαρκοι ασθενείς κινδυνεύουν περισσότερο να εμφανίσουν άνοια στην πορεία της ζωής τους, επισημαίνοντας ξανά την ανάγκη περιορισμού της ολοένα αυξανόμενης νόσου.
Με βάση τα ποσοστά που αναδείχθηκαν κατά τη μελέτη, ο κίνδυνος άνοιας για τους παχύσαρκους είναι έως και 31% πολλαπλάσιος από όσους έχουν φυσιολογικό σωματικό βάρος, με τις παχύσαρκες γυναίκες να κινδυνεύουν περισσότερα συγκριτικά.
Στα παραπάνω κατέληξε η ερευνητική ομάδα έπειτα από τη συλλογή και μελέτη στοιχείων από 6.582 Άγγλων 50 ετών και άνω, με τις περιπτώσεις άνοιας να πιστοποιούνται από ιατρικές γνωματεύσεις, αρχεία πληροφοριών και καταγεγραμμένα περιστατικά σε νοσοκομεία.
Για τα άτομα με Δείκτη Μάζας Σώματος 30 ή υψηλότερο (επίπεδο παχυσαρκίας) στην αρχή της μελέτης, σημειώθηκε 31% μεγαλύτερος κίνδυνο άνοιας σε σχέση με όσους είχαν ΔΜΣ 18,5-24,9 (κανονικά επίπεδα), σε διάστημα παρακολούθησης 11 ετών.
Σημαντικές ήταν και οι διαφορές αναφορικά με την άνοια. Οι γυναίκες με κοιλιακή παχυσαρκία (με βάση την περιφέρεια της μέσης) είχαν 39% μεγαλύτερο κίνδυνο άνοιας, ανεξαρτήτως της ηλικίας, της εκπαίδευσης, της οικογενειακής κατάστασης, συνηθειών όπως το κάπνισμα, τα γονίδια (γονίδιο APOE ε4), του διαβήτη και της υπέρτασης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει πως για τους άνδρες δεν παρατηρήθηκε αντίστοιχη σχέση.
Όταν ο ΔΜΣ και η περιφέρεια της μέσης εξετάστηκαν συνδυαστικά, οι παχύσαρκοι ασθενείς και των δύο φύλων έδειξαν 28% περισσότερες πιθανότητες άνοιας.
Μια εξήγηση προκύπτει από προηγούμενες ενδείξεις ότι η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας επιδρώντας άμεσα με τις κυτοκίνες (πρωτεΐνες σηματοδότησης κυττάρων) και τις ορμόνες που προέρχονται από λιπώδη κύτταρα ή έμμεσα, μέσω των επιπτώσεων στο καρδιαγγειακό σύστημα. Ερευνητές έχουν προτείνει πως το υπερβολικό σωματικό λίπος αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας μέσω μεταβολικών και αγγειακών οδών που επιτρέπουν την αυξημένη συγκέντρωση αμυλοειδών πρωτεϊνών στον εγκέφαλο.
Κατά τον Yuxian Ma, μεταπτυχιακό φοιτητή από το Ινστιτούτο Επιδημιολογίας & Υγείας του UCL και επικεφαλής της μελέτης, ενδέχεται η συσχέτιση των δύο νόσων να προκύπτει από άλλες καταστάσεις, όπως υπέρταση ή θεραπείες με αντιχολινεργικά φάρμακα.
Τέλος, ο συν-συγγραφέας της μελέτης καθηγητής Andrew Steptoe στο Ινστιτούτο Επιδημιολογίας & Υγείας του UCL και Διευθυντής της Αγγλικής Διαχρονικής Μελέτης για τη Γήρανση, μια την άνοια σημείωσε πως πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στο πεδίο της υγείας του 21ου αιώνα και απειλή για την υγιή εξέλιξη του γήρατος. Με παρεμβάσεις από φορείς της δημόσιας υγείας, μπορούν να πραγματοποιηθούν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής του πληθυσμού προς την καλύτερη υγεία του.
