Τι σημαίνει όμως «συνεχείς» και «καινοτόμα»; Ενώ η απολύμανση επιφανειών που αγγίζουν συχνά οι άνθρωποι είναι μια σημαντική πρακτική για την πρόληψη της εξάπλωσης ιών και μικροβίων, συνήθως αυτές οι επιφάνειες μολύνονται εκ νέου, μετά τη χρήση συμβατικών επιφανειακών απολυμαντικών. Το ιδανικό, λοιπόν, θα ήταν τα απολυμαντικά διαρκείας, που λειτουργούν για αρκετές ώρες μετά τον ψεκασμό και σκοτώνουν τους μικροοργανισμούς, παρέχοντας συνεχή προστασία για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ως γνωστόν, κατά τη διάρκεια των λοιμώξεων του αναπνευστικού, τα μικροσκοπικά σταγονίδια που απελευθερώνονται κατά το φτέρνισμα και ο βήχας περιέχουν μολυσματικά σταγονίδια που εγκαθίστανται σε διάφορες επιφάνειες. Παράγοντες όπως η θερμοκρασία, η υγρασία και ο τύπος της επιφάνειας μπορούν να επηρεάσουν το χρονικό διάστημα που οι ιοί -όπως ο SARS-CoV-2- θα παραμείνουν μολυσματικοί. Τα μόνα εργαλεία που έχουμε επί του παρόντος για τη μείωση της περιβαλλοντικής εξάπλωσης ιών μέσω επιφανειών είναι το απολυμαντικό χεριών, το πλύσιμο των χεριών και η απολύμανση των επιφανειών, που βάζουν εμπόδια στην εξάπλωση.
Στο εργαστήριο, λοιπόν, του τμήματος Επιστήμης Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, μία ερευνητική ομάδα αξιολόγησε μία νέα αντιμικροβιακή τέτοια τεχνολογία, που είναι συνεχώς ενεργή και δρα κατά της μετάδοσης ιών. Συγκεκριμένα δοκιμάστηκε κατά του ανθρώπινου κορωνοϊού 229Ε, που είναι ένας από τους ιούς που προκαλεί το κοινό κρυολόγημα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι επιφάνειες που είχαν ψεκαστεί μπορούσαν να εξολοθρεύσουν ακόμη και το 99,9% των μικροβίων σε διάστημα έως και δύο εβδομάδες μετά τον ψεκασμό. Ο ανθρώπινος κορωνοϊός 229E έχει παρόμοια δομή και γενετικά χαρακτηριστικά με τον SARS-CoV-2, αλλά προκαλεί μόνο ήπια αναπνευστικά συμπτώματα. Ως εκ τούτου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια ως μοντέλο για τον SARS-CoV-2, για την αξιολόγηση αντιικών χημικών σκευασμάτων.
Η συνεχώς ενεργή απολυμαντική τεχνολογία υπάρχει εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, αλλά έχει κυρίως εστιάσει στον έλεγχο των βακτηριακών λοιμώξεων που αναπτύσσονται στα νοσοκομεία, όπως τα ανθεκτικά στελέχη σταφυλόκοκκου. Μάλιστα σε προηγούμενη μελέτη είχε καταγραφεί μείωση κατά 36% των νοσοκομειακών λοιμώξεων με τη χρήση ενός τέτοιου, συνεχώς ενεργού, αντιμικροβιακού.
Στην ουσία, οι αντιμικροβιακές επικαλύψεις που συζητάμε θα μπορούσαν να παρέχουν ένα επιπλέον μέσο προστασίας, ιδιαίτερα σε δημόσιους εσωτερικούς χώρους, καθώς με το πέρασμα των επιφανειών και οι ιοί καταστρέφονται και ο κίνδυνος εξάπλωσης μειώνεται.
