Γράφει η Λίνα Κεκέση
Μετέφερε ασθενείς με κορωνοϊό δίνοντάς τους κουράγιο. Τώρα, είναι η ίδια ασθενής με κορωνοϊό και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο που εργάζεται, το ΑΧΕΠΑ, χωρίς να γνωρίζει πώς μολύνθηκε. Η ιστορία της τραυματιοφορέα Δέσποινας Ιωακειμίδου είναι πραγματικά συγκλονιστική.
«Δίνω τη δική μου μάχη για να κρατηθώ στη ζωή. Έχω μια έντονη δύσπνοια, δεν μπορώ να πάρω αναπνοή, δεν μου φτάνει ο αέρας, δεν μου φτάνει το οξυγόνο με αποτέλεσμα όλο αυτό να με δυσκολεύει. Οι γιατροί είναι άυπνοι πάνω από το κεφάλι μου και μου κρατούν το χέρι γιατί ο ασθενής covid είναι πραγματικά μόνος του και αυτό είναι πολύ σκληρό. Μου δίνουν κουράγιο και μου λένε ‘Δέσποινα κι αυτό θα το αντιμετωπίσουμε μέχρι να μπορέσουν τα πνευμόνια σου να πάρουν πάλι τον κατάλληλο αέρα για να μπορέσεις να ζεις κανονικά’. Δυστυχώς, χωρίς οξυγόνο δεν μπορώ να αναπνεύσω» λέει στο protothema.gr η Δέσποινα Ιωακειμίδου.
Ο πατέρας της επί δύο εβδομάδες βρισκόταν στο νοσοκομείο «Παπανικολάου» με κορωνοϊό, έδωσε μεγάλη μάχη για τη ζωή του, αποσωληνώθηκε και τώρα βρίσκεται στην πνευμονολογική κλινική, όπου οι γιατροί προσπαθούν να τον συνεφέρουν. Η μητέρα της, η οποία επί 17 χρόνια είναι ασθενής με Αλτσχάιμερ νοσηλεύεται με κορωνοϊό στο νοσοκομείο «Άγιος Δημήτριος», ενώ η 18χρονη κόρη της είναι μόνη στο σπίτι και σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση.
«Εγώ είμαι μια γερή γυναίκα, δεν είχα κανένα πρόβλημα με την υγεία μου κι όμως αυτός ο ιός με χτύπησε άσχημα. Γυρνώντας από την εργασία μου στο σπίτι αισθανόμουν πολύ κουρασμένη. Ξάπλωσα, θερμομετρήθηκα και είδα ότι είχα δέκατα. Η αλήθεια είναι ότι θορυβήθηκα στην αρχή γιατί δεν το περίμενα. Το βράδυ ο πυρετός ανέβηκε και το επόμενο πρωινό πήγα κι έκανα τεστ το οποίο βγήκε θετικό. Μου είπαν οι γιατροί ότι πρέπει να μείνω στο σπίτι με την ανάλογη φαρμακευτική αγωγή. Κι ενώ τα πράγματα πήγαιναν καλά, κάποια στιγμή ένιωσα έντονη αδιαθεσία κι άρχισα να μην επικοινωνώ με τους γύρω μου. Η κόρη μου φοβήθηκε πολύ, είδε ότι δεν επικοινωνώ και κάλεσε το 166. Με μετέφεραν στο νοσοκομείο με κορεσμό οξυγόνου 80 και σε κατάσταση που δεν είχα καμία επικοινωνία με το περιβάλλον. Με είχαν στο θάλαμο αρνητικής πίεσης σχεδόν δύο ώρες για να με συνεφερουν και στη συνέχεια με έβαλαν στο δωμάτιο. Οι γιατροί έκαναν τα πάντα για να μην διασωλήνωθώ και μπω στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας» είπε η νοσηλεύτρια.
Και κατέληξε, λέγοντας: «Ο πυρετός μου είχε φτάσει μέχρι 40 βαθμούς και αφού μπορέσαμε να τον κατεβάσουμε, τώρα αντιμετωπίζω το πρόβλημα δύσπνοιας. Είναι τραγικό ο κόσμος να μην πιστεύει και εξαιτίας των ανεύθυνων, υποφέρουμε διπλά. Πρέπει να μάθουμε να ακούμε με υπευθυνότητα την επιστημονική κοινότητα. Κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει πώς κόλλησε τον ιό, διότι βρίσκεται παντού. Όποιος περνάει από δίπλα μας, δεν ξέρουμε αν έχει κορωνοϊό γιατί η κατάσταση έχει ξεφύγει. Ας μάθουμε επιτέλους να αγαπάμε τον διπλανό μας περισσότερο από τον εαυτό μας».
