Επιστημονική ομάδα από την κλινική Mayo έθεσε στο μικροσκόπιο τις σύντομες περιόδους διαύγειας (lucid episodes) που εμφανίζονται σε προχωρημένα στάδια της άνοιας, όταν το άτομο θεωρείται ότι έχει απωλέσει πλήρως την ικανότητα αλληλεπίδρασης, με στόχο να αποκωδικοποιήσουν αυτές τις απροσδόκητες, αυθόρμητες, ουσιαστικές και ευσταθείς επικοινωνιακά στιγμές, κατά τον ορισμό των ερευνητών.
Στόχος της μελέτης ήταν να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν διακριτά μοτίβα ή τύποι περιόδων διαύγειας που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατανόηση του γιατί ή πότε συμβαίνουν. «Προσδιορίσαμε τους τύπους των επεισοδίων με βάση τις συνθήκες που πλαισιώνουν το επεισόδιο, την ποιότητα της επικοινωνίας κατά τη διάρκεια του επεισοδίου, τη διάρκειά του, το επίπεδο γνωστικών λειτουργιών του ατόμου με άνοια πριν από το επεισόδιο και το εκτιμώμενο προσδόκιμο επιβίωσης» εξήγησε η Joan Griffin, Ph.D., επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, τα οποία δημοσιεύθηκαν στο Alzheimer’s & Dementia, οι κρίσεις διαύγειας συμβαίνουν κατά 75% σε άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ, παρά σε άλλους τύπους άνοιας. Τα αποτελέσματα προέκυψαν μέσα από απαντήσεις φροντιστών ατόμων με άνοια σχετικά με τα επεισόδια αυτά.
Κυρίως στις γυναίκες
Η μελέτη αποκάλυψε ότι το 61% των κρίσεων διαύγειας αφορούν γυναίκες, με το 31% να ζει στο ίδιο σπίτι με τον φροντιστή. «Γνωρίζουμε ότι αυτά τα επεισόδια διαύγειας συμβαίνουν, αλλά δεν γνωρίζαμε αν υπάρχουν διαφορετικοί τύποι επεισοδίων που συμβαίνουν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές ή υπό διαφορετικές συνθήκες» σχολίασε η Δρ Griffin.
Κόντρα στα ευρήματα προηγούμενων ερευνών, τα συμπεράσματα της προκείμενης μελέτης αμφισβητούν την ιδέα ότι αυτές οι σύντομοι περίοδοι διαύγειας σηματοδοτούν τον ερχομό του θανάτου. «Είναι σημαντικό για τους ανθρώπους να γνωρίζουν ότι δεν είναι απαραιτήτως προάγγελοι θανάτου. Πιστεύω ότι δημιουργούν άγχος στους ανθρώπους όταν συμβαίνουν, οπότε είναι καλό να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν διαφορετικά είδη επεισοδίων, που δεν σημαίνουν απαραιτήτως ότι ο θάνατος είναι κοντά» εξήγησε η Δρ Γκρίφιν.
Οι ερευνητές «τρέχουν» επί του παρόντος μια διαχρονική μελέτη για να κατανοήσουν καλύτερα τα επεισόδια αυτά και πώς αντιδρούν οι φροντιστές στην επέλευση τους, αλλά και πώς τα νοηματοδοτούν.
Στήριξη των φροντιστών
Η Δρ Griffin υπογραμμίζει την ανάγκη κατανόησης αυτών των επεισοδίων για να βοηθήσει τους φροντιστές στο έργο τους και να τους υπενθυμίσει το γνωστικό και συναισθηματικό δυναμικό των ατόμων με άνοια. «Οι φροντιστές των ατόμων που ζουν με άνοια πρέπει να διαχειριστούν έναν μακρύ κατάλογο προκλήσεων, κάτι που μπορεί να τους συντρίψει. Ίσως η κατανόηση αυτών των επεισοδίων μπορεί να βοηθήσει στην απομείωση αυτού του βάρους» ανέφερε.
«Έχουμε διαπιστώσει στην έρευνά μας και στις ιστορίες των φροντιστών ότι τέτοιου είδους επεισόδια αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν και υποστηρίζουν τους αγαπημένους τους, συνήθως προς το καλύτερο. Αυτές οι κρίσεις μπορεί να χρησιμεύσουν ως υπενθύμιση ότι η φροντίδα είναι μια πρόκληση, αλλά μπορούμε πάντα να προσπαθούμε να φροντίζουμε με λίγη περισσότερη ανθρωπιά και χάρη» δήλωσε καταληκτικά.
Διαβάστε επίσης:
Νόσος Αλτσχάιμερ: Ποιες αλλαγές στη συμπεριφορά προμηνύουν τη νόσο
Άνοια: Αυτό είναι το πρώτο σημάδι που αποκαλύπτει ότι χάνουμε το μυαλό μας
Αυτά τα παιδιά χάνουν λιγότερη φαιά ουσία καθώς μεγαλώνουν – Δείτε γιατί
