Τη νέα χρονιά οι ασφαλισμένοι θα έρθουν αντιμέτωποι με μια μικρή ή μεγαλύτερη αύξηση κατά την ανανέωση του ετήσιου ασφαλιστηρίου συμβολαίου τους. Κάθε εταιρία ακολουθεί τη δική της πολιτική αλλά συνήθως η ενημέρωση για την ετήσια αύξηση γίνεται το Μάρτιο ή τον Ιούλιο.
Οι ασφαλισμένοι θέλουν να γνωρίζουν εγκαίρως τι θα αλλάξει ώστε να ελέγξουν το budget της νέας χρονιάς και να διαπιστώσουν αν μπορούν να ανταποκριθούν στα νέα ασφάλιστρα. Πολλοί ευλόγως δυσανασχετούν με τις αυξήσεις κάθε χρόνο και ρωτούν αν αυτή η τάση θα συνεχιστεί.
Οι βασικοί λόγοι αύξησης των ασφαλίστρων είναι η αύξηση της ηλικίας του ασφαλισμένου και η αύξηση του κόστους θεραπείας.
Έτσι στις μικρές ηλικίες η αύξηση του κόστους είναι ανεπαίσθητη 0,50%-1% κάθε χρόνο ενώ πάνω από τα 50 μπορεί να κυμανθεί από 3% έως και 5% κάθε χρόνο. Την ίδια ώρα λόγω του κόστους θεραπείας και των σύγχρονων μεθόδων που χρησιμοποιούνται υπολογίζεται ότι το 2020 τα ασφάλιστρα θα αυξηθούν από 2% έως 4%. Αυτό σημαίνει ότι η συνολική αύξηση για τον 40άρη μπορεί να ανέλθει σε 6% το 2020.
Ας δούμε, όμως, πιο αναλυτικά τις αιτίες της αύξησης των ασφαλίστρων. Όπως είναι λογικό, η αύξηση της ηλικίας του ασφαλισμένου συνεπάγεται αύξηση των κινδύνων της υγείας του και κατά συνέπεια των κινδύνων που αναλαμβάνει η ασφαλιστική εταιρεία. Εξίσου σημαντικός παράγοντας είναι ο δείκτης ζημιών, δηλαδή το ύψος των αποζημιώσεων που καταβάλλει η ασφαλιστική εταιρεία.
Δυστυχώς, με το πέρασμα των χρόνων, αυξάνεται το ύψος των αποζημιώσεων που καταβάλλουν οι ασφαλιστικές εταιρείες λόγω των αυξήσεων του κόστους θεραπείας, διάγνωσης και περίθαλψης των ασθενών, των αμοιβών των ιατρών και του ΦΠΑ. Επιπλέον, η συνεχής εξέλιξη των ιατρικών μεθόδων και πρακτικών που εφαρμόζονται.
Πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ έδειξε ότι την περίοδο 2011 – 2017 το κόστος των νοσοκομειακών προγραμμάτων που παρείχαν οι ασφαλιστικές στα νοσοκομεία αυξήθηκε κατά 45%. Σε αυτή εδώ την αύξηση, μείζονα ρόλο έπαιξε η μέση ηλικία των ασφαλισμένων, μιας και η μελέτη έγινε πάνω στα ισόβια προγράμματα. Η πορεία των αποζημιώσεων έδειξε ότι όσο αυξανόταν η ηλικία, τόσο πύκνωνε η συχνότητα των ασθενειών και άρα των αποζημιώσεων. Αν οι ασφαλισμένοι δεν είχαν μεγαλώσει σε ηλικία και είχαν παραμείνει στην ίδια από το 2011 έως το 2017, η αύξηση κόστους την συγκεκριμένη περίοδο στα ισόβια προγράμματα, θα ήταν σημαντικά μικρότερη, λίγο πάνω από το 13%.