Έρευνες δείχνουν ότι ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών αποφεύγει να επισκεφθεί γιατρό ή να αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων. Η δαπάνη Υγείας ανά πολίτη στην Ελλάδα είναι 43% χαμηλότερη από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, γεγονός που αποτυπώνει τη γενικότερη υστέρηση της χώρας στον τομέα αυτό.
Παρόλα αυτά, εντύπωση προκαλεί ότι πολλοί από τους πολίτες που δυσκολεύονται οικονομικά δεν επιλέγουν ούτε τη λύση ενός ιδιωτικού ασφαλιστικού προγράμματος, έστω και με χαμηλό κόστος, για να διασφαλίσουν μια στοιχειώδη πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας, τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές. Είναι αξιοσημείωτο πως η ετήσια δαπάνη για ένα βασικό ασφαλιστικό πρόγραμμα (που καλύπτει ιατρικές επισκέψεις, εξετάσεις και επείγοντα περιστατικά) είναι σαφώς χαμηλότερη από το κόστος μεμονωμένων επισκέψεων σε γιατρούς ή διαγνωστικά κέντρα.
Η αντίφαση αυτή καταδεικνύει ότι το ζήτημα της Υγείας δεν είναι αποκλειστικά οικονομικό, αλλά συνδέεται και με κοινωνικούς και μορφωτικούς παράγοντες, καθώς και με στερεότυπα που επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την πρόληψη και τη φροντίδα της υγείας.
Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ που δημοσιεύτηκε στα τέλη του 2024, η κατά κεφαλήν δαπάνη για την Υγεία στην Ελλάδα ανέρχεται σε 2.001 ευρώ, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 3.533 ευρώ, δηλαδή περίπου 1.500 ευρώ υψηλότερος. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι το 23% των ανθρώπων με χαμηλά εισοδήματα δηλώνει πως έχει ανικανοποίητες ανάγκες στον τομέα της Υγείας, με την κύρια αιτία να είναι η οικονομική δυσχέρεια. Παράλληλα, ένας πρόσθετος, αλλά συχνά παραβλεπόμενος, παράγοντας είναι η έλλειψη σωστής ενημέρωσης για τη σημασία της πρόληψης και της έγκαιρης αντιμετώπισης των προβλημάτων υγείας.
Τα στοιχεία του 2022 αποκαλύπτουν σημαντικές ανισότητες στις δαπάνες Υγείας μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Η Ελβετία καταγράφει την υψηλότερη κατά κεφαλήν δαπάνη, φτάνοντας τα 5.630 ευρώ, ακολουθούμενη από τη Νορβηγία (5.376 ευρώ) και τη Γερμανία (5.317 ευρώ). Αντίθετα, σε χώρες όπως η Ουγγαρία, η Κροατία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία, η δαπάνη ανά άτομο δεν ξεπερνά τα 1.900 ευρώ, ενώ σε χώρες εκτός ΕΕ, όπως η Τουρκία (περίπου 1.000 ευρώ) και η Αλβανία (λιγότερα από 800 ευρώ), οι διαφορές είναι ακόμη μεγαλύτερες.
Ο ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης
Το υφιστάμενο κενό στη χρηματοδότηση του τομέα Υγείας θα μπορούσε να καλυφθεί εν μέρει από την ιδιωτική ασφάλιση. Ωστόσο, η ανάπτυξη του ασφαλιστικού κλάδου στην Ελλάδα παρουσιάζει στασιμότητα, καθώς αντιμετωπίζει δυσκολίες στην αποδοχή του από τους πολίτες.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ακόμη και όσοι στερούνται επαρκών οικονομικών πόρων μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες Υγείας μέσω προσιτών ασφαλιστικών προγραμμάτων. Οι ασφαλιστικές εταιρείες φαίνεται πως αρχίζουν να αναθεωρούν τις στρατηγικές τους, σχεδιάζοντας προγράμματα με χαμηλότερο κόστος, προκειμένου να καταστήσουν την ιδιωτική ασφάλιση πιο προσιτή σε μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού.
Σε μια περίοδο που η δημόσια χρηματοδότηση της Υγείας παραμένει περιορισμένη, η ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης με ευνοϊκότερους όρους θα μπορούσε να συμβάλει στη βελτίωση της πρόσβασης των πολιτών σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, μειώνοντας τις ανισότητες και ενισχύοντας την πρόληψη.
Ασφαλιστήρια: Μέτρα για να συγκρατηθούν οι αυξήσεις στα συμβόλαια Υγείας
Ασφάλιση υγείας: Πώς επιλέγουμε το κατάλληλο πρόγραμμα – Τι καθορίζει το ύψος των ασφαλίστρων
Επείγον περιστατικό: Πώς το καλύπτει η ιδιωτική ασφάλιση υγείας
