Η ηλικία των 16 ετών , όταν ο έφηβος «ξεγλιστράει» από την επίβλεψη του παιδιάτρου, είναι η κατάλληλη εποχή για να συμβουλευτεί η οικογένεια τον ασφαλιστή προκειμένου να συνάψει ένα ασφαλιστήριο υγείας που να καλύπτει τις ανάγκες του.
Από την άλλη πλευρά, τα 50 έτη ζωής είναι μια ηλικία ορόσημο για τις ασφαλιστικές καλύψεις, καθώς από κει και πέρα οι εταιρίες ζητούν σχολαστικά ιατρικές εξετάσεις, ενώ επιμηκύνεται η λίστα των καλύψεων που εξαιρούνται.
Ο ασφαλιστικός και επενδυτικός διαμεσολαβητής κ. Δημήτρης Καραδήμος «φωτίζει» τα σημεία «κλειδιά» που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας για να επιλέξουμε το κατάλληλο συμβόλαιο υγείας.
Σε ποια ηλικία πρέπει να αποκτάμε ασφαλιστική «ταυτότητα» με ένα πρόγραμμα υγείας και ζωής και γιατί;
Η καλύτερη ηλικία για την σύναψη ασφαλιστήριου συμβολαίου με νοσοκομειακές και εξωνοσοκομειακές καλύψεις (εξετάσεις – ιατρούς) είναι τα 16 έτη για μία οικογένεια μεσαίου εισοδήματος, γιατί συνήθως μέχρι αυτή την ηλικία οι περισσότεροι γονείς εμπιστεύονται τα Νοσοκομεία Παίδων και τους οικείους τους παιδιάτρους παρά τις αντιξοότητες (αναμονές, ελλείψεις, κ.λπ.).
Μετά τα 16 έτη μπορούν να «χτίσουν», ανάλογα με τα οικονομικά τους, ένα ασφαλιστήριο ξεκινώντας από τα βασικά (λόγω ηλικίας), όπως ατυχήματα, εξετάσεις και ιατρούς και αντίστοιχα τα νοσοκομειακά προγράμματα που είναι πολύ φθηνά σε αυτές τις ηλικίες. Μάλιστα, με κάποια μικρή συμμετοχή του ασφαλισμένου στα έξοδα του νοσοκομείου, μπορεί κανείς να πετύχει ακόμη φθηνότερα ασφάλιστρα.
Δηλαδή ποιο είναι το ελάχιστο ποσό ετησίως που καλείται να πληρώσει ο πελάτης σας για να αποκτήσει ένα πρόγραμμα υγείας, το οποίο όμως να εξασφαλίζει τις βασικές και αναγκαίες καλύψεις (νοσοκομειακή περίθαλψη, ετήσιες διαγνωστικές εξετάσεις, ατύχημα, κ.λπ.);
Σημαντικός παράγοντας για το ύψος των ασφαλίστρων είναι η ηλικία και πιθανές παθήσεις που ήδη υπάρχουν πριν τη σύναψη του ασφαλιστηρίου.
Ένα παιδί μέχρι 18 ετών μπορεί να έχει ασφάλιστρο από 250-300 ευρώ το χρόνο με αρκετά καλές παροχές. Στην ηλικία των 30 ετών το ποσό ανέρχεται περίπου στα 450-500 ευρώ το χρόνο.
Αν υπάρχει ήδη συμβόλαιο από την παιδική ηλικία, τι συμβουλεύετε το νέο εργαζόμενο στην ηλικία των 30 ετών, με δεδομένο ότι το εισόδημά του θα είναι περιορισμένο;
Σίγουρα να το κρατήσει με κάθε εφικτό τρόπο προκειμένου να διαφυλάξει την «ασφαλισιμότητά» του και τα όποια οφέλη έχει αποκτήσει με το πέρασμα των χρόνων (κάλυψη παθήσεων που έχουν αναμονές π.χ. αμυγδαλές, ρινικό διάφραγμα, κ.α).
Για το οικονομικό σκέλος πρέπει να απευθυνθεί σε επαγγελματία ασφαλιστικό σύμβουλο, ο οποίος αφού αφουγκραστεί και κατανοήσει τα δεδομένα, θα ιεραρχήσει τις ανάγκες σε περισσότερο και λιγότερο «αναγκαίες», με πιθανή αύξηση της συμμετοχής του ασφαλισμένου στα έξοδα νοσηλείας ώστε να επιτευχθεί η χρυσή τομή.
Από ποια ηλικία και μετά σταματούν οι εταιρείες να ασφαλίζουν άτομα για υγεία και περίθαλψη; Ποιες προϋποθέσεις θέτουν και συνήθως ποιες καλύψεις εξαιρούνται;
Τα 50 έτη είναι ηλικία ορόσημο. Από αυτήν και μετά οι εξετάσεις είναι σχολαστικότερες και τα ασφάλιστρα υψηλά. Όσες περισσότερες καλύψεις ζητήσει ο ασφαλισμένος τόσο θα «ψηλώνουν» και τα ασφάλιστρα.
