Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Ιούλιος είναι αφιερωμένος στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για μια πάθηση που αφορά 1 στα 1.000 παιδιά, κυρίως τα κορίτσια. Η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα είναι ένα χρόνιο νεανικό ρευματικό νόσημα που εκδηλώνεται συνήθως πριν την ηλικία των 16 ετών και σπάνια πριν τους 12 μήνες ζωής. Λέγεται ιδιοπαθής καθώς δεν έχουν διακριβωθεί οι μηχανισμοί που την προκαλούν και στους οποίους εμπλέκονται ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες (γονίδια, ανοσοποιητικό σύστημα, λοιμώξεις κ.α.).
Τα πιο συνηθισμένα σημεία και συμπτώματα της νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας περιλαμβάνουν:
- πόνο που το παιδί επιχειρεί να μειώσει κρατώντας την άρθρωση σε συγκεκριμένη θέση ή ακόμα και αν δεν παραπονιέται για ενόχληση μπορεί να κουτσαίνει το πρωί μετά τον ύπνο
- οίδημα σε μεγαλύτερες συνήθως αρθρώσεις πρώτα, όπως το γόνατο
- δυσκαμψία ιδιαίτερα το πρωί ή μετά τον ύπνο
- πυρετό, πρησμένους λεμφαδένες και εξάνθημα που επιδεινώνεται τα βράδια
Ένα περίπου στα 10 παιδιά εμφανίζουν τη συστηματική μορφή της νόσου που εκδηλώνεται με υψηλό πυρετό και συστηματικό δερματικό εξάνθημα, ενώ μπορεί να επηρεάσει πέρα από τις αρθρώσεις και άλλα όργανα. Στον πολυαρθρικό τύπο που μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, προσβάλλονται περισσότερες από 5 αρθρώσεις ενώ ο πλέον συνήθης ολιγοαρθρικός, προσβάλλει λιγότερες από 5 αρθρώσεις και δίνει συμπτώματα στη νηπιακή συνήθως ηλικία.
Η ολιγοαρθρική μορφή παρουσιάζει τον ισχυρότερο συσχετισμό με τη ραγοειδίτιδα (φλεγμονή δηλαδή του ραγοειδούς χιτώνα του ματιού), τη βασική επιπλοκή της νεανικής αρθρίτιδας μαζί με τα προβλήματα στην ανάπτυξη. Εκδηλώνεται στα 4-6 χρόνια από την έναρξη της αρθρίτιδας με οφθαλμικό πόνο, θολή όραση, φωτοευαισθησία και μυοψίες (μυγάκια) και διαγιγνώσκεται κατά μέσο όρο στην ηλικία των 6 ετών. Για ένα 50% περίπου των παιδιών ωστόσο, δεν θα υπάρξουν συμπτώματα και η διάγνωση θα γίνει όταν η οφθαλμική βλάβη είναι σε προχωρημένο στάδιο. Αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να οδηγήσει σε καταρράκτη, γλαύκωμα ή ακόμη και τύφλωση.
Η ασφάλιση του παιδιού θα ανακουφίσει σημαντικά τους γονείς από τις δαπάνες που θα πρέπει να καταβάλουν για τη δύσκολη διάγνωση και μετέπειτα παρακολούθηση και αντιμετώπιση. Η πρώτη εκτίμηση θα γίνει από τον παιδίατρο, οι υπηρεσίες του οποίου καλύπτονται πλήρως ή με συμμετοχή αναλόγως την περίπτωση (διαβάστε σχετικά εδώ).
Εφόσον υποδείξει την ανάγκη ελέγχου από παιδορευματολόγο, το παιδί μπορεί να χρειαστεί μια σειρά εξετάσεων και επισκέψεων σε διάφορες ειδικότητες (ακτινολόγος, οφθαλμίατρος, ορθοπαιδικός, φυσικοθεραπευτής) ώστε να αποκλειστούν άλλες πιθανές αιτίες των συμπτωμάτων όπως η ανάπτυξη, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και, σπανιότερα, η λευχαιμία. Για την περίπτωση επομένως που θα πρέπει να δει το παιδί και ένας άλλος γιατρός, ενημερωθείτε για το ασφαλιστικό πακέτο που καλύπτει επισκέψεις και εξετάσεις.
Η αντιμετώπιση είναι συνήθως συντηρητική και συμπεριλαμβάνει συνεδρίες με φυσικοθεραπευτή ή/και εργοθεραπευτή. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ένα στα δύο παιδιά με νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα θα συνεχίσει να εκδηλώνει το νόσημα και στην ενήλικη ζωή, συνεπώς είναι χρήσιμες οι πληροφορίες σχετικά με τις ασφαλιστικές καλύψεις για αρθρίτιδες, διαθέσιμες εδώ.
Διαβάστε επίσης:
Παθήσεις βλεφάρων – Βλεφαροπλαστική: Ποιες περιπτώσεις αποζημιώνει το συμβόλαιο υγείας
Ασφαλιστήριο συμβόλαιο – Νοσηλεία: Πότε κινδυνεύετε να πληρώσετε από την τσέπη σας
Τέσσερα SOS ερωτήματα πριν υπογράψετε το ασφαλιστήριο συμβόλαιο
