Η πολιτική κάλυψης των συγγενών παθήσεων στα οικογενειακά ή ατομικά προγράμματα υγείας διαφέρει από εταιρία σε εταιρία ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και το είδος του συμβολαίου.
Η συγγενής πάθηση είναι νόσημα ή πάθηση που επιβαρύνει κάποιον από την ώρα που γεννιέται, σε αντιδιαστολή προς τα επίκτητα προβλήματα υγείας. Σε αρκετές περιπτώσεις κάποιος που νοσεί από κάποια συγγενή πάθηση μπορεί και να μην το γνωρίζει καθόλου, να μην έχει κάποιο σύμπτωμα και να του παρουσιαστεί σε ανύποπτο χρόνο κατά την διάρκεια της ζωής του.
Στα ισόβια προγράμματα προβλέπεται εξαίρεση ισόβια των αγνώστων συγγενών παθήσεων ή εκ γενετής ανωμαλιών. Επομένως υπάρχουν χιλιάδες ασφαλισμένοι οι οποίοι πληρώνουν υπέρογκα ποσά επί πολλά έτη για το ισόβιο ασφαλιστήριο συμβόλαιο υγείας τους και αγνοούν παντελώς ότι αν ανακαλύψουν ότι πάσχουν από μια συγγενή πάθηση του καρδιαγγειακού, του πεπτικού η του ουροποιητικού συστήματος, το ασφαλιστήριο υγείας δεν τους καλύπτει.
Από την άλλη μεριά στα ετησίως ανανεωμένα προβλέπονται χρονικές αναμονές μικρότερες ή μεγαλύτερες. Τελευταία μεγάλες εταιρίες έχουν «χαλαρώσει» τους αυστηρούς κανόνες και μειώνουν ακόμα και στο μισό τους χρόνους αναμονής. Για παράδειγμα, για μια επέμβαση για τη θεραπεία συγγενούς πάθησης του πεπτικού συστήματος η αναμονή μειώθηκε στα 5 έτη από 10 που ήταν πριν.
Εδώ είναι σημαντικό να τονιστεί ότι το αν ανήκει μία πάθηση στην κατηγορία των συγγενών ανωμαλιών πιστοποιείται από την επίσημη ιατρική κατάταξη της παγκόσμιας ιατρικής κοινότητας. Επομένως υπάρχει επίσημος κατάλογος ανηκουσών συγγενών παθήσεων (ο οποίος αυξάνεται μέρα με τη μέρα). Μέχρι σήμερα έχουν «ανακαλυφθεί» περίπου 6.000 συγγενείς παθήσεις.
Επομένως δεν είναι στο χέρι του ασφαλισμένου ούτε όμως και της εταιρίας να επιλέξει αν θα καλύψει ή όχι την εν λόγω πάθηση.
Σε γενικές γραμμές είναι εξαιρετικά δύσκολο έως απίθανο να καλύψει μία ασφαλιστική εταιρεία στην ασφάλιση υγείας ένα γνωστό συγγενές νόσημα. Εκτός από πολύ λίγες εξαιρέσεις παθήσεων όπως π.χ. το ρινικό διάφραγμα αν περάσει ο προσδιορισμένος χρόνος αναμονής.
