Το 2019 ο ασφαλιστικός κλάδος αναμένει αργή αλλά σταδιακή τόνωση του οικονομικού κλίματος, η οποία θα ωθήσει τα νοικοκυριά να συνάψουν νέα ασφαλιστικά συμβόλαια υγείας και ζωής με δεδομένη και την κατάρρευση των κρατικών δομών υγείας. Η ασφαλιστική παραγωγή του 2018 εκτιμάται ότι σημείωσε οριακή μόνο αύξηση (γύρω στο 0,5% έως 1%) έναντι της προηγούμενης χρονιάς, χωρίς να απέχει ιδιαίτερα από το χαμηλό του 2015, όταν είχαμε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, κλείσιμο τραπεζών και επιβολή capital controls.
Σε σχέση με την χώρο της ιδιωτικής υγείας , τα στελέχη της ασφάλισης προβληματίζονται για την τάση συγκέντρωσης με ό,τι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει για τη συνεργασία των ασφαλιστικών ομίλων με τις κλινικές και τα διαγνωστικά κέντρα στα σχετικά συμβόλαια. Η CVC έχει αποκτήσει το Metropolitan, το Iaso General και κυρίως τον Όμιλο ΥΓΕΙΑ. Το Oaktree ενδιαφέρεται για το ΙΑΣΩ και το Farallon βρίσκεται κοντά στον έλεγχο του Ομίλου Euromedica.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον ο ασφαλιστικός κλάδος πρέπει να συγκρατήσει το κόστος, το οποίο αυξάνεται από τις αμοιβές των ιατρών, τα τιμολόγια των νοσοκομείων, την ανάγκη απόσβεσης σημαντικών επενδύσεων σε νέες τεχνολογίες και την πλασματική ζήτηση.
Συγκεκριμένα, οι ασφαλιστικές εταιρίες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τα «φουσκωμένα» νοσήλια στις ιδιωτικές κλινικές που σημείωσαν αύξηση κατά 13,6% την περίοδο 2011-2017, διαμορφώνοντας το μέσο κόστος ζημίας από τις 2.920 ευρώ στις 3.318 ευρώ.
Στελέχη του κλάδου υγείας εκτιμούν ότι η αύξηση οφείλεται κυρίως στα νοσοκομειακά προγράμματα ισόβιας κάλυψης και θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των ασφαλίστρων έως 5% το νέο έτος.
Η άνοδος του κόστους υγείας είναι αποτέλεσμα κυρίως της ενσωμάτωσης στην ιατρική πρακτική των τεχνολογικών εξελίξεων με την εισαγωγή μεθόδων όπως η Ρομποτική Χειρουργική. Σε ερώτηση προς τις εταιρίες αν καλύπτουν π.χ. τη ρομποτική χειρουργική, απαντούν πως όχι, γιατί δεν μπορούν να τη τιμολογήσουν ακόμα. Η αδυναμία συνδέεται και με τους λανθασμένους υπολογισμούς με βάση τον δείκτη τιμών υγείας που συντάσσει η ΕΛΣΤΑΤ.
Η τάση της αγοράς είναι να εγκαταλείψει πλέον τα προγράμματα ισόβιας κάλυψης και να στραφεί στα ετήσια προγράμματα. Τα ετησίως ανανεούμενα προγράμματα λειτουργούν σχεδόν από μηδενική βάση και δεν συνοδεύονται με δέσμευση της εταιρείας για ισόβια κάλυψη του ασφαλισμένου. Αυτά είναι τα νέα δεδομένα που πρέπει να προσέξει ο ασφαλισμένος προκειμένου να μην «εμπλακεί» σ’ ένα συμβόλαιο που δεν του εξασφαλίζει την κάλυψη που έχει ανάγκη.
