Καταπέλτης ήταν ο Μιλτιάδης Νεκτάριος, Καθηγητής, Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης – Πανεπιστήμιο Πειραιά, αναλύοντας και τεκμηριώνοντας επιστημονικά την τρέχουσα, ζοφερή κατά την άποψή του, πραγματικότητα του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα. Όπως είπε, το αφανές χρέος των συντάξεων οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Ήταν το μεγαλύτερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον πλανήτη Γη. Μιλάμε για τρισ. ευρώ.
Παρουσιάζοντας συγκεκριμένα στοιχεία κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ο Έλληνας «γκουρού» επί θεμάτων ασφαλίσεων, ανέφερε ότι η εμπιστοσύνη των Ελλήνων στο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα «είναι στον πάτο. Κάτω και από τον αντίστοιχο δείκτη της Βουλγαρίας».
Ο κ. Νεκτάριος παρουσίασε, επίσης, ορθολογικές και βιώσιμες προτάσεις για μια ολική αναδιάρθρωση του δημοσίου συστήματος στην Ελλάδα, βάσει πρακτικών που έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία σε άλλες χώρες. Μάλιστα, ο κ.Νεκτάριος υποστήριξε ότι η Ελλάδα είναι στον πάτο της Ευρώπης, μπορεί και των Βαλκανίων ως προς τη δημόσια υγεία και ασφάλιση
Ανέφερε κατ’ αρχάς ότι σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο οι Έλληνες έχουν τη χειρότερη άποψη για το σύστημα υγείας και την ασφάλιση από οποιαδήποτε άλλη χώρα, κάτω ακόμη και από τη γείτονα Βουλγαρία.
– Οι δαπάνες των νοικοκυριών είναι απόλυτα δυσανάλογες συγκριτικά με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
– Μελέτη: Τι πρέπει να γίνει για τη σωτηρία του ασφαλιστικού τομέα.
Το Υπουργείο Υγείας να περιοριστεί στην εκπόνηση και υλοποίηση και έλεγχο της στρατηγικής και να μην ασχολείται με την καθημερινή διοίκηση νοσοκομείων.
– Ανάθεση της διοίκησης των νοσοκομείων σε holding εταιρείες. Κάτω από αυτές, θα λειτουργούν οι διοικήσεις νοσοκομείων με μορφή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
– Συγκέντρωση των πόρων στον ΕΟΠΥΥ, ο οποίος καθίσταται μονοψώνιο με διαφορετική κατάσταση και λειτουργία για να μπορέσει να επηρεάσει τους παρόχους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
– Απώτερος σκοπός η δημιουργία εσωτερικής αγοράς υγείας.
– Αγορά υπηρεσιών υγείας από δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία εκ μέρους ΕΟΠΥΥ. Μεταβατική περίοδος 5 ετών για να μπορέσουν τα νοσοκομεία να ενσωματώσουν όλες αυτές τις αλλαγές.
– Μεγάλη SPARE CAPACITY (διαθέσιμο δυναμικό) στην προσφορά υπηρεσιών υγείας στην χώρα, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Ιδιωτικές δαπάνες υγείας
– Να εξετάσουμε τι λέει η διεθνής εμπειρία και να προσαρμοστούμε σε αυτή τη νέα κατάσταση.
Τρεις τρόποι συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού:
Υποκατάσταση (κάλυψη τμήματος που δεν μπορεί να καλύψει το δημόσιο)
Συμπληρωματική ασφάλιση των παροχών υγείας
Συμπληρωματική κάλυψη κόστους υγείας
Ο κύριος λόγος πτώχευσης της χώρας:
Είχαμε ένα κολοσσιαίο αφανές χρέος στο σύστημα συντάξεων, οπότε το 2030, πού θα βρίσκαμε τα χρήματα να καλύψουμε τις ανάγκες των συντάξεων αλλά και το αφανές χρέος; Έτσι φτάσαμε να πούμε ότι η χώρα πτωχεύει το 2015.
Τουλάχιστον, με το τρίτο μνημόνιο καταφέραμε να ενώσουμε τα άπειρα ασφαλιστικά ταμεία σε ένα.
Επίσης, είχαν προβλεφθεί μειώσεις το 2020-22 οι οποίες σε συνδυασμό με το αφορολόγητο που είχε ψηφιστεί απο τη Βουλή αποδείξαμε ότι ήταν ο ιδανικός συνδυασμός, του αφορόλογητου (υψηλότερου σε όλη την Ευρώπη) με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, κι έτσι ούτε ένας μισθωτός δε θα επηρεαζόταν και θα είχαμε πετύχει μια κολοσσιαία βελτίωση στην ασφαλιστική και οικονομική κατάσταση της χώρας.
Τώρα λοιπόν πρέπει να γίνει μια προσπάθεια συναίνεσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, για την οριστική λύση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Επειδή όμως δεν έγινε τίποτα όλα αυτά και ξαναγυρίσαμε στο αφανές χρέος.
Για την επόμενη δεκαετία δεν μας πειράζουν οι αγορές, γιατί το 2032 θα κάνουν οι κεφαλαιαγορές rating της χώρας. Με λίγα λόγια, μετά το 2032 θα χρειαζόμαστε 15 δισ. ευρώ κάθε χρόνο για τις συντάξεις και άλλα τόσα για να καλυφθούν τα υπόλοιπα ασφαλιστικά έξοδα.
