Είναι βέβαιον ότι η ανάγκη για αίμα, για κάποιον συγγενή ή φίλο, και οι εκκλήσεις για να βρεθούν οι απαιτούμενες μονάδες αίματος στο νοσοκομείο, έχει προκύψει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή όλων μας, στην Ελλάδα.
Άλλοι πάλι, συνάνθρωποί μας, βρίσκονται σε αυτή τη διαδικασία όλη τους τη ζωή. Είναι οι ασθενείς με μεσογειακή αναιμία και άλλα νοσήματα, για τους οποίους οι μεταγγίσεις είναι η θεραπεία τους.
«Όλα (πρέπει να) γίνονται για τον ασθενή. Δεν επιτρέπεται να μην μπορούμε να εξασφαλίσουμε αίμα για όσους το χρειάζονται. Αυτό είναι δική μας υποχρέωση, όχι των ασθενών». Τα λόγια του αιματολόγου, επιστημονικού διευθυντή του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας, κ. Κωνσταντίνου Σταμούλη συμπυκνώνουν την προσωπική του αγωνία αλλά και την επαγγελματική προσέγγισή του στο διαχρονικό πρόβλημα της έλλειψης μονάδων αίματος.
Με την εθελοντική αιμοδοσία συγκεντρώνονται κάθε χρόνο περίπου 560.000 μονάδες αίματος στη χώρα μας, ποσότητα που θεωρείται επαρκής και μας φέρνει πολύ ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη με τους εθελοντές αιμοδότες. Ωστόσο, το πρόβλημα παραμένει.
Πόσες μονάδες αίματος πρέπει να έχει το εθνικό απόθεμα και πόσες έχει τελικά; Καλύπτονται οι ανάγκες όσων χρειάζονται αίμα; Οι έκτακτες αιμοδοσίες που διοργανώνονται από το ΕΚΕΑ τι μαρτυρούν για την κατάσταση στο πεδίο της αιμοδοσίας; Και τι για τα αντανακλαστικά των Ελλήνων; Ποιο είναι το προφίλ του αιμοδότη; Πώς αξιολογούνται οι αλλαγές που έγιναν πρόσφατα στη διαχείριση του αίματος με το ΕΚΕΑ σε κομβικό ρόλο και πότε θα έχουν αποτέλεσμα;
Οι απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις στο vidcast που ακολουθεί:
