Είναι κάποιοι σκύλοι που, όταν χτυπά το κουδούνι της πόρτα, γίνονται… πυρ και μανία. Και είναι «ένα από τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινή μας συμβίωση με τον σκύλο μας, το να γαυγίζει έντονα και ακατάπαυστα, όταν χτυπάει το κουδούνι», επισημαίνει ο κ. Νίκος Μπούζης, εκπαιδευτής σκύλων. Αυτή η συμπεριφορά, σύμφωνα με τον κ. Μπούζη, μπορεί να συμβαίνει για διάφορους λόγους, όπως:
1) ο ήχος του κουδουνιού μας μπορεί να είναι τρομακτικός, ή και ενοχλητικός, για τον σκύλο μας,
2) μπορεί το γάβγισμα να προέρχεται από άγχος, ή στρες, για το τι θα συμβεί μόλις ανοίξει η πόρτα,
3) μπορεί αυτή η συμπεριφορά να έχει ενισχυθεί θετικά κατά λάθος. Δηλαδή, ότι κάτι καλό θα γίνει μόλις ανοίξει η πόρτα. Για παράδειγμα, φαγητό από ντελίβερι,
4) αντίστοιχα, μπορεί να έχει ενισχυθεί η συμπεριφορά αυτή αρνητικά,
5) μπορεί ο σκύλος μας να έχει κροτοφοβία,
6) μπορεί, απλά, να μας ειδοποιεί ότι κάποιος είναι έξω από την πόρτα μας.
Υπάρχουν τρόποι για να βελτιώσουμε και να διορθώσουμε τη συμπεριφορά αυτή, καθησυχάζει ο κ. Μπούζης, και σίγουρα δεν είναι οι φωνές και τα ουρλιαχτά. Διότι μπορεί να πανικοβάλουμε τον σκύλο μας, ή και να ενισχύσουμε τη συμπεριφορά αυτή, γιατί του δείχνουμε ότι κάθε φορά που χτυπάει το κουδούνι, εμείς θα του δώσουμε την προσοχή μας, έστω και με αυτόν τον τρόπο.
Οι ασκήσεις απευαισθητοποίησης, όπως επισημαίνει ο εκπαιδευτής σκύλων, είναι η σωστή μέθοδος για να διορθώσουμε αυτή τη συμπεριφορά. Μερικές από αυτές είναι:
1) ηχογραφήσετε τον ήχο του κουδουνιού και βάλτε τον να χτυπάει σε άσχετες στιγμές κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τη στιγμή που θα ακουστεί ο ήχος του κουδουνιού, πάρτε το αγαπημένο του παιχνίδι και τραβήξτε του την προσοχή. Μόλις σταματήσει να γαυγίζει, και έχετε κερδίσει την προσοχή του, παίξτε μαζί του για λίγο. Ουσιαστικά κάνουμε ανακατεύθυνση προσοχής, και συνδέουμε – αλλάζουμε τον ήχο του κουδουνιού με κάτι ευχάριστο.
Το ίδιο μπορεί να γίνει, βάζοντας τους φίλους σας που σας επισκέπτονται, να χτυπάνε το κουδούνι, αφού σας ειδοποιήσουν νωρίτερα για να μπορέσετε να κάνετε την άσκηση αυτή.
2) εάν έχετε ενισχύσει τη συμπεριφορά αυτή με φωνές και μαλώματα κάθε φορά που γαβγίζει ο σκύλος σας, τότε την επόμενη φορά που θα γαβγίσει ξανά, αγνοήστε τον πλήρως και μη του δίνετε καθόλου σημασία. Το πιο πιθανό είναι, σιγά – σιγά να ελαττώσει και να κόψει το γαύγισμα, γιατί δεν βρίσκει ανταπόκριση.
3) βάλτε τον σε μία εντολή σας, π.χ. «κάτσε», «ξάπλα», «μείνε» κτλ, την ώρα που χτυπάει το κουδούνι, επιβραβεύοντας τον με αρκετές νόστιμες λιχουδιές, εφόσον εκτελεί σωστά και δεν γαβγίζει.
4) ένας ακόμη τρόπος είναι να μην τιναζόμαστε, ή να βιαζόμαστε, να ανοίξουμε την πόρτα, όταν χτυπάει το κουδούνι, γιατί εξιτάρουμε αρκετά τον σκύλο μας, ώστε να γαυγίσει. Σηκωνόμαστε αργά και χαλαρά, σαν να μην τρέχει τίποτα, και ανοίγουμε την πόρτα μας. Επίσης, χαιρετάμε τον κόσμο που έρχεται με τον ίδιο τρόπο.
5) εκτονώνουμε τον σκύλο μας αρκετά σε καθημερινή βάση, ώστε να έχει πιο καθαρό και ήρεμο μυαλό. Έτσι, θα ελαττωθεί το γαύγισμα και θα λειτουργήσουν πιο σωστά οι παραπάνω ασκήσεις, ώστε να σταματήσει εντελώς.
6) ιδανικά ζητάμε τη βοήθεια ενός επαγγελματία εκπαιδευτή, ώστε να κάνουμε σωστά τη διόρθωση συμπεριφοράς του σκύλου μας χωρίς λάθη. Κάθε σκύλος έχει διαφορετικό χαρακτήρα, και πρέπει η εκπαίδευση να προσαρμόζεται σε εκείνον, ώστε να έχει αποτέλεσμά.
Τέλος, ο κ. Μπούζης επισημαίνει: «Η πρόληψη είναι η καλύτερη διόρθωση μιας λανθασμένης συμπεριφοράς. Επίσης, το να κρατάμε υψηλά το επίπεδο εκπαίδευσης και εκτόνωσης του σκύλου μας, είναι η καλύτερη βάση για να μπορέσουμε να διορθώσουμε οποιαδήποτε λάθος συμπεριφορά του».
Ο εκπαιδευτής σκύλων, Νίκος Μπούζης
● Ο κ. Νίκος Μπούζης είναι απόφοιτος της Σχολής Εκπαιδευτών Σκύλων K9 door Ways και συνεχίζει τη μετεκπαίδευσή του, παρακολουθώντας σεμινάρια καταξιωμένων εκπαιδευτών πάνω σε νέες και καινοτόμες μεθόδους εκπαίδευσης σκύλων. Η σωστή εκπαίδευση των σκύλων σε πραγματικές συνθήκες, με σύγχρονες μεθόδους και χωρίς χρήση βίας, η ομαλή συμβίωση και συνύπαρξη ιδιοκτήτη σκύλου, αλλά και η συνεχής υποστήριξή τους, είναι οι λόγοι που τον οδήγησαν στη δημιουργία μίας Πρότυπης Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων στη Λάρισα. Και, όπως λέει: «Η αγάπη μου για τα ζώα εκδηλώθηκε από τη μικρή μου ηλικία. Η αδυναμία μου, όμως, για τους σκύλους «γεννήθηκε» όταν γνώρισα τη Λίζα, τον ημίαιμο Γερμανικό Ποιμενικό του παππού μου, σε ηλικία τεσσάρων ετών. Η αγάπη μου και η ενασχόληση με τα σκυλιά από μικρή ηλικία, με οδήγησε στην απόφαση να ασχοληθώ και επαγγελματικά με την εκπαίδευση των σκύλων». Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα.
Διαβάστε επίσης
