Για ορισμένους σκύλους, το παιχνίδι μπαλάκι με τον κηδεμόνα τους, τούς αφήνει παγερά αδιάφορους. Ενώ το κυνηγούν, μόλις το φτάσουν, χάνουν το ενδιαφέρον τους και δεν το επιστρέφουν στον κηδεμόνα τους.
«Ένα από τα ένστικτα που έχει προικίσει η φύση τον σκύλο –ίσως, το σημαντικότερο-, είναι αυτό του κυνηγού. Σε αντίθεση με τα κατοικίδια σκυλιά, οι πρόγονοί τους έπρεπε να κυνηγούν, προκειμένου να τραφούν και να επιβιώσουν.
Ωστόσο, ακόμη και στις μέρες μας, που ο οικόσιτος σκύλος δεν έχει την ανάγκη να κυνηγήσει για να τραφεί, το ένστικτο αυτό τον παρακινεί να κυνηγήσει ό,τι κινείται, ή τρέχει, όπως, για παράδειγμα, ένα μπαλάκι – με την προϋπόθεση ότι θα επιβραβευτεί με κάποιον τρόπο γι’ αυτό το κυνήγι.
Αρχικά, το μπαλάκι δεν σημαίνει και πολλά για τον σκύλο μιας, και από μόνο του δεν κινείται, ούτε τρώγεται.
Ο λόγος, λοιπόν, που ένας σκύλος κυνηγάει το μπαλάκι που του πετάξαμε, αλλά μόλις το φτάσει χάνει το ενδιαφέρον του, το αφήνει και φεύγει, είναι ότι το ένστικτο του τον οδηγεί να το κυνηγήσει, όχι όμως και να το φέρει», εξηγεί ο θετικός εκπαιδευτής σκύλων, Γιώργος Στεφάνου.
Επισημαίνει ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πίσω από κάθε συμπεριφορά του σκύλου μας κρύβεται μια επιβράβευση, και αυτή είναι που τον ωθεί να την επαναλάβει. Για παράδειγμα, ο πρόγονος του, κυνηγώντας, επιβραβευόταν, τρώγοντας το θήραμα που είχε πιάσει.
Αυτό, λοιπόν, που πρέπει να κάνουμε εμείς, σύμφωνα με τον κ. Στεφάνου, για να ασχοληθεί ο σκύλος μας με το μπαλάκι και τελικά να μας το φέρει, είναι να δώσουμε αξία στο μπαλάκι, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη του για τροφή, αλλά και για παιχνίδι.
«Αν ο σκύλος μου καταλάβει ότι κάθε φορά που θα κυνηγήσει το μπαλάκι και μου το φέρει, θα του δώσω μια λιχουδιά, ή θα του το ξαναπετάξω, ή και τα δύο, είναι σίγουρο πως κάθε φορά που θα πετάω το μπαλάκι, ο σκύλος μου θα τρέχει και θα μου το φέρνει», διευκρινίζει ο κ. Στεφάνου.
Πότε μπορεί να αρνηθεί ο σκύλος μας να παίξει με το μπαλάκι
Υπάρχουν και κάποιες αιτίες για τις οποίες μπορεί ο σκύλος μας να μην θέλει να παίξει μαζί μας.
Ένας λόγος, ίσως, είναι τα διάφορα ερεθίσματα (σκύλοι, γάτες, αυτοκίνητα, άνθρωποι κλπ) που υπάρχουν στον εξωτερικό χώρο, όπου βρισκόμαστε με τον σκύλο μας, αναφέρει ο κ. Στεφάνου και εξηγεί ότι αν το ερέθισμα είναι δυνατότερο από την επιβράβευση που παίρνει ο σκύλος κυνηγώντας το μπαλάκι, τότε το πιθανότερο είναι, το ερέθισμα να του τραβήξει την προσοχή και να ασχοληθεί με αυτό.
«Να μην ξεχνάμε ότι, όπως εμείς, έτσι και ο σκύλος, υπάρχουν κάποιες φορές που δεν έχει διάθεση να παίξει, και γι’ αυτό δεν ανταποκρίνεται στο παιχνίδι μας. Οπότε, ας το σεβαστούμε. Και αύριο μέρα είναι…
Ή, μπορεί να υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας, που εμείς δεν έχουμε αντιληφθεί», επισημαίνει ο θετικός εκπαιδευτής σκύλων.
Τονίζει ότι δεν υπάρχουν σκύλοι που δεν φέρνουν το μπαλάκι τους, αλλά σκύλοι που δεν τους δώσαμε κίνητρο, ώστε να το επιστρέψουν.
«Είναι ώρα, λοιπόν, να πάρουμε αρκετές λιχουδιές, δύο τρία μπαλάκια, να βρούμε έναν ασφαλή χώρο, χωρίς πολλές παρενοχλήσεις, και να αρχίσουμε να παίζουμε με τον σκύλο μας, πετώντας του το μπαλάκι και ζητώντας του να μας το φέρει», μας παροτρύνει ο κ. Στεφάνου, γιατί: «έτσι δυναμώνουμε τη σχέση μας μαζί του, γυμνάζεται, αλλά και εκτονώνει την ενέργεια του σε τέτοιο βαθμό, που οι ζημιές, τα γαυγίσματα και η υπέρ-κινητικότητα μέσα στο σπίτι θα αποτελέσουν παρελθόν».
Ο θετικός εκπαιδευτής σκύλων, Γιώργος Στεφάνου
● Ο κ. Γιώργος Στεφάνου είναι θετικός εκπαιδευτής σκύλων, απόφοιτος της StarDogs Trainers Academy του Γιάννη Αραχωβίτη.
Και όπως λέει: «Η αγάπη μου, από παιδική ηλικία, για τους σκύλους και η μετέπειτα ανάγκη μου να μάθω πώς αυτό το υπέροχο ζώο σκέπτεται, πώς μαθαίνει, πώς νιώθει, πώς μας αντιλαμβάνεται, με οδήγησαν στην StarDogs Trainers Academy και τον Γιάννη Αραχωβίτη, ο οποίος και μου έλυσε όλες αυτού του είδους τις απορίες».
Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα.
Διαβάστε επίσης
