Ο σκύλος δεν μπορεί να αντιληφθεί τον χαμό αγαπητού ανθρώπου, ή κατοικιδίου που ζούσαν στο ίδιο σπίτι. Βυθίζεται, όμως, σε βαθιά θλίψη επειδή δεν τους βλέπει: που απουσιάζουν από την καθημερινότητα του. Δεν εκδηλώνει τη μεγάλη ψυχική οδύνη που νιώθει, όπως ο άνθρωπος.
«Πένθος είναι η διαδικασία κατά την οποία ένα άτομο νιώθει θλίψη/οδύνη -ίσως και θυμό- λόγω της απώλειας ενός αγαπημένου του προσώπου, ή κατοικιδίου. Ο καθένας μας το βιώνει, το αντιλαμβάνεται και το αντιμετωπίζει διαφορετικά.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το πένθος χωρίζεται σε πέντε στάδια: Από την άρνηση (πρώτο στάδιο) έως την αποδοχή (πέμπτο στάδιο), ο καθένας σκέφτεται και συμπεριφέρεται διαφορετικά. Αλλά βασικό στοιχείο αυτής της χρονικής περιόδου είναι η έντονη θλίψη που σκιάζει τα πάντα», αναφέρει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.
Πολύς κόσμος, ακόμη και επιστήμονες, θεωρούν ότι το πένθος είναι μια καθαρά ανθρώπινη διαδικασία, όπως λέει η κα Γρυπάρη, και γι΄αυτό το πένθος του σκύλου είναι ένα «κεφάλαιο» λίγο παραμελημένο.
Ωστόσο, « σκύλος είναι ένα πλάσμα με ψυχή και συναισθήματα, νιώθει την αγάπη, αντιλαμβάνεται την καλή προδιάθεση, αναγνωρίζει τη φροντίδα και ανταποδίδει τη θετική ενέργεια που δέχεται από τον κηδεμόνα του. Με βάση αυτά τα δεδομένα, συμπεραίνουμε ότι ο σκύλος είναι ένα πλάσμα που νιώθει την απώλεια ενός αγαπημένου του προσώπου, είτε πρόκειται για άνθρωπο, είτε για ζώο, και χρειάζεται χρόνο για να το πενθήσει.
Επίσης, αντιλαμβάνεται το πένθος των ανθρώπων για μια απώλεια, και επηρεάζεται. Ένας σκύλος που πενθεί, ή γίνεται αποδέκτης του πένθους κάποιου άλλου, το δείχνει με την αλλαγή της ψυχολογίας του, που επηρεάζει και τη συμπεριφορά του», διευκρινίζει η κα Γρυπάρη.
Πώς εκδηλώνει τον ψυχικό του πόνο ο σκύλος;
Σύμφωνα με την κα Γρυπάρη, ο σκύλος, φυσικά, δεν αντιλαμβάνεται τι πραγματικά σημαίνει θάνατος και τη μεταφυσική του διάσταση, όπως το γνωρίζουμε εμείς. Εξηγεί ότι ο σκύλος βιώνει, απλώς, την απώλεια, την απουσία, δηλαδή, ενός ανθρώπου, ή ενός ζώου, από την καθημερινότητά του. Και αυτή είναι μια αλλαγή που του προκαλεί αναστάτωση.
Ποια είναι τα σημάδια που δείχνουν ότι ένας σκύλος πενθεί, ή νιώθει το πένθος ενός ανθρώπου;
Όταν ένας σκύλος τυλιχτεί στο πένθος, θα υπάρξουν αλλαγές στη συμπεριφορά του, για τις οποίες ενημερώνει η κα Γρυπάρη.
● Φοβίες – εμμονές: Σε αυτή την περίπτωση ο σκύλος μπορεί να αναπτύξει φοβίες (φόβο της μοναξιάς, φόβο στο σκοτάδι, κτλ), ψυχοσωματικές συμπεριφορές (όπως συνεχές γάβγισμα, δερματικά προβλήματα, εμμονικό κυνηγητό της ουράς), ή ακόμη και ψυχαναγκαστική διαταραχή (όπως να δαγκώνει μέρη του σώματός του).
● Παραίτηση: Σε αυτή την περίπτωση ο σκύλος μπορεί να εμφανίσει σημάδια απομάκρυνσης από τους ανθρώπους, ή άλλα κατοικίδια, να παρουσιάσει έλλειψη όρεξης για φαγητό, ή παιχνίδι, έντονο λήθαργο, θλίψη στο βλέμμα και έλλειψη ενδιαφέροντος για βόλτα.
● Προσκόλληση: Στο άλλο άκρο βρίσκεται μια αντίθετη συμπεριφορά. Ο σκύλος μπορεί να αποκτήσει εξάρτηση με τον κηδεμόνα του και να τον ακολουθεί παντού, να αναπτύξει άγχος αποχωρισμού (ενώ δεν είχε), να αναζητά συνεχώς στο σπίτι το μέλος που απεβίωσε.
Πώς μπορείτε να συμπαρασταθείτε στον σκύλο
«Το πιο σημαντικό είναι να μη βιαστείτε να τον βγάλετε από τη διαδικασία του πένθους. Αφήστε τον να πενθήσει, όπως θέλει και όσο θέλει!
Το πένθος είναι μια ανάγκη, προκειμένου να «ξεπεράσει» τον πόνο του και να αποδεχθεί την αλλαγή που συνέβη στη ζωή του. Αν πιέσουμε τον σκύλο μας να βγει από το πένθος του νωρίτερα, ίσως δημιουργήσουμε περισσότερα προβλήματα.
Καλό είναι, επίσης, να μην νιώθουμε -όσο μπορούμε- θλίψη και στενοχώρια, είτε για το μέλος που πέθανε είτε για τον σκύλο μας που πενθεί, διότι θα γίνει αποδέκτης αρνητικών συναισθημάτων και θα επηρεαστεί», συμβουλεύει η κα Γρυπάρη.
Αν, όμως, ο χρόνος περνά και ο σκυλάκος δείχνει ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει την απουσία, πρέπει να τον βοηθήσετε. Η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων προτείνει:
«Αφού έχει περάσει κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα, και ο σκύλος μας δεν δείχνει σημάδια ανάκαμψης, προσπαθούμε να αλλάξουμε την ψυχολογία του με μικρές «ενέσεις» δημιουργικής απασχόλησης: μια βόλτα σε ένα σκυλοπάρκο, ώστε να παρακινηθεί να παίξει, μια βόλτα σε ένα μέρος διαφορετικό από αυτό που πηγαίνει συνήθως, πρόκληση για λίγο παιχνίδι, εμπλουτισμός του φαγητού με κάτι εύγευστο, ευχάριστη μουσική στο σπίτι, απομάκρυνση των αντικειμένων του ατόμου που πέθανε, εάν πρόκειται για τετράποδο φιλαράκι. Τέλος, ίσως βοηθήσει η απόκτηση ενός ακόμη κατοικιδίου».
● Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss. Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.
Διαβάστε επίσης
