Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, ο σκύλος αγαπά την επανάληψη των ίδιων πραγμάτων. Κοινώς, τη ρουτίνα.
Και ο λόγος είναι ότι, με αυτήν την κατάσταση, γνωρίζει τη μελλοντική ενέργεια. Όταν το πρόγραμμά του τηρείται επακριβώς, είναι ισορροπημένος, νιώθει ασφάλεια και διακατέχεται από ευτυχία.
Γι΄ αυτό, μην έχετε απορία και προβληματισμό, για το αν ο σκύλος σας θέλει… να σπάει τη ρουτίνα του.
«Έχω γνωρίσει πολλούς κηδεμόνες, οι οποίοι διερωτώνται εάν είναι καλύτερο να βάζουν ένα πρόγραμμα στον σκύλο τους: για το φαγητό του, την τουαλέτα, την ώρα του παιχνιδιού κ.λπ. Η απάντηση είναι, αδιαμφισβήτητα, καταφατική. Ο σκύλος αγαπάει τη ρουτίνα!
Το πρόγραμμα, η ρουτίνα και η συνέπεια, προσφέρουν ένα αίσθημα ασφάλειας σε όλους: ανθρώπους και ζώα. Κανένας σκύλος δεν νιώθει άνετα σε μια κατάσταση, από την οποία δεν ξέρει τι να περιμένει. Όταν δεν γνωρίζει, δηλαδή, πότε θα φάει, πότε θα βγει βόλτα, πότε θα μείνει μόνος του, πότε θα κοιμηθεί, πότε θα παίξει κ.λπ. Αυτό θα του προκαλέσει, σίγουρα, μεγάλο στρες.
Εάν οργανώσουμε και διατηρήσουμε ένα σταθερό πρόγραμμα, ο σκύλος μας θα ανταποκριθεί και θα νιώσει ασφάλεια και ηρεμία. Αντίθετα, εάν αλλάζουμε συνέχεια τη ρουτίνα του, αποπροσανατολίζεται και εκδηλώνει μια ανισορροπία στη συμπεριφορά του», εξηγεί η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.
Για να γίνει πιο σαφής, για το τι εννοούμε ρουτίνα στη ζωή των αγαπημένων μας τετράποδων φίλων, η κα Γρυπάρη δίνει πέντε παραδείγματα:
1) Μόνος στο σπίτι: Αυτό σχετίζεται με το λεγόμενο «άγχος αποχωρισμού», το οποίο ταλαιπωρεί πολλούς σκύλους και τους κηδεμόνες τους. Εάν κάθε φορά πριν φύγουμε από το σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακολουθούμε μια συγκεκριμένη διαδικασία (αποχαιρετούμε τον σκύλο μας με μια συγκεκριμένη φράση ή λέξη, του δίνουμε να ασχοληθεί με ένα κόκκαλο από petshop, ή μια μπάλα λιχουδιών, βάζουμε μουσική ή τηλεόραση στο χώρο κτλ), τότε θα γίνει ρουτίνα για εκείνον και, έτσι, θα αρχίσει να διαχειρίζεται τη μοναξιά. Φυσικά, εάν ο σκύλος εκδηλώσει «άγχος αποχωρισμού», θα πρέπει ο κηδεμόνας να το δουλέψει, κάνοντας κάποιες ασκήσεις, για να τον βοηθήσει να το διαχειριστεί. Στη συνέχεια, θα έχει μάθει τη ρουτίνα αυτή, και δεν θα νιώθει στρες.
2) Βόλτα: Είτε θέλουμε να βοηθήσουμε ένα κουτάβι να μάθει να λερώνει έξω, είτε θέλουμε ο σκύλος, που έχει μάθει να λερώνει έξω, να διατηρήσει αυτή τη συνήθεια, το κλειδί είναι ένα: να διατηρούμε καθημερινά ένα σταθερό πρόγραμμα βόλτας. Να τον βγάζουμε, δηλαδή, βόλτα συγκριμένες φορές και σε συγκεκριμένες ώρες κάθε μέρα. Έτσι, ο σκύλος θα γνωρίζει πότε θα βγει, οπότε θα κρατιέται για να λερώσει έξω.
3) Φαγητό: Ένα συνηθισμένο ερώτημα είναι εάν θα πρέπει να αφήνουμε το μπολάκι γεμάτο όλη τη μέρα, ή να τον ταΐζουμε συγκεκριμένες ώρες. Στην πρώτη περίπτωση, όπου ο σκύλος έχει πρόσβαση όλη την ώρα στο φαγητό του, πρώτον ρισκάρουμε να γίνει παχύσαρκος και, δεύτερον, δεν ρυθμίζεται το θέμα της τουαλέτας. Εάν τρώει συνέχεια, θα λερώνει συνέχεια.
4) Παιχνίδι: Εάν αφήσουμε τον σκύλο μας να καταλάβει ότι όλες οι ώρες είναι κατάλληλες για παιχνίδι, θα μας ενοχλεί συνέχεια και δεν θα μπορεί να καταλάβει πότε έχουμε δουλειά και δεν μπορούμε να παίξουμε μαζί του, ή θα αρχίζει να παίζει όποτε θέλει. Πράγμα που σημαίνει, ότι αυτό μπορεί να γίνει και το βράδυ, ενώ εμείς θέλουμε να κοιμηθούμε. Για να αποφύγουμε, λοιπόν, τέτοιες καταστάσεις, καλό είναι να μάθουμε στον σκύλο μας πότε είναι ώρα παιχνιδιού, και πότε όχι.
Όλα αυτά, όπως διευκρινίζει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, είναι μερικές από τις καθημερινές συνήθειες, που καλό είναι να γίνονται με συνέπεια και όχι άτακτα, προκειμένου ο σκύλος να ξέρει πότε γίνεται το κάθε τι, και να νιώθει ασφάλεια.
Κλείνοντας το κεφάλαιο ρουτίνα και σκύλος, η κα Γρυπάρη λέει ότι: «Φυσικά, τα έκτακτα και οι αλλαγές είναι μέσα στο πρόγραμμα. Κανένας δεν είναι ρομπότ. Καλό είναι, ωστόσο, αυτό να μην αποτελεί τη ρουτίνα ενός σκύλου, εάν θέλουμε να έχουμε έναν τετράποδο φίλο ισορροπημένο, χωρίς ανασφάλειες και ευτυχισμένο».
● Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss. Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.
Διαβάστε επίσης
