Το «άλφα και το ωμέγα» για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα της γάτας είναι η κοινωνικοποίησή της κατά τους πρώτους μήνες της ζωής της. Τα «παιδικά» της βιώματα θα την ακολουθούν στο υπόλοιπο της ζωής της.
«Η κοινωνικοποίηση μιας γάτας είναι απαραίτητο ‘συστατικό’ για την ομαλή εξέλιξη της μετέπειτα ζωής της. Ξεκινά από πολύ μικρή ηλικία, και η σωστή κοινωνικοποίηση επιτυγχάνεται σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα – από τις τρεις έως τις 16 εβδομάδες ζωής της. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος για τον οποίο δεν είναι θεμιτό, τα γατάκια να αποχωρίζονται τη μαμά και τα αδερφάκια τους νωρίτερα από αυτό το διάστημα», αναφέρει η Εύα Καψάλη, πρώην πιστοποιημένη εκτροφέας γατών Βεγγάλης και Burmese.
Σύμφωνα με την κυρία Καψάλη, στην κοινωνικοποίηση της γάτας συμβάλλουν διάφοροι παράγοντες, όπως το παιχνίδι, η εκπαίδευση, οι θόρυβοι, αλλά και η επαφή με τους ανθρώπους.
Εξηγεί ότι κάθε γατάκι νιώθει πολύ πιο οικεία όταν του αφιερώνουμε χρόνο, παίζοντας μαζί του.
Γιατί με την αλληλεπίδραση μαζί μας, αποκτά εμπιστοσύνη και αισθάνεται πιο ισχυρό και, συνάμα, αγαπητό.
Καθώς παίζουμε μαζί, μας πλησιάζει όλο και πιο πολύ, γεγονός που το βοηθά να μας εμπιστευθεί. Να εμπιστευθεί γενικότερα τον άνθρωπο και, παράλληλα, να εκτονωθεί με την παρέα του.
Στην ηλικία των περίπου 30 ημερών, όπως αναφέρει η κυρία Καψάλη, το γατάκι, αρχικά, εκπαιδεύεται από τη μαμά του για να πηγαίνει στην αμμοδόχο του και να κάνει την ανάγκη του, καθώς και για να ξύνει τα νυχάκια του στο ονυχοδρόμιο.
«Έτσι αποκτά αυτονομία και δυναμισμό, ‘συστατικά’ που συνηγορούν στο να νιώθει ασφαλές στο περιβάλλον όπου μεγαλώνει. Αυτή η ασφάλεια, λοιπόν, θέτει πολύ σωστές βάσεις για τη μετέπειτα κοινωνικοποίησή του. Αισθάνεται ασφαλές να πηγαίνει στην αμμοδόχο του, και κατ’ επέκταση να μη φοβάται, καθότι έχει οριοθετήσει με τη βοήθεια της μαμάς του, αλλά και με τη δική μας, τον δικό του χώρο», εξηγεί η κυρία Καψάλη.
Διευκρινίζει ότι, έχοντας μάθει να ξύνει νυχάκια στο δικό του γατόδενδρο, του δίνεται μια αίσθηση αυτονομίας, ικανοποίησης και εκτόνωσης. Είναι κάτι αμιγώς δικό του και του προσδίδει ασφάλεια. Οπότε, αυτό από μόνο του το ωθεί στο να είναι ήρεμο και να μπορεί να εμπιστευθεί πιο εύκολα τον άνθρωπό του.
Ξέρει πως, όποτε νιώθει κούραση, ή, απλά, θέλει να αποστασιοποιηθεί, έχει το δικό του μέρος να ξεκουραστεί και να εκτονωθεί.
«Πολύ σημαντικό -και απαραίτητο- για μια γάτα είναι να εκτίθενται από μικρή ηλικία σε διάφορους θορύβους. Για παράδειγμα, στον χώρο όπου ζει, μπορούμε να χρησιμοποιούμε ηλεκτρική σκούπα για να καθαρίσουμε. Αυτό τη βοηθά να συνηθίζει διάφορους ήχους, και να μην είναι φοβική με τον παραμικρό θόρυβο. Έχω δει γάτες που ακούν πιστολάκι, ή ηλεκτρική σκούπα, και στο πρόσωπό τους «καθρεφτίζεται» ο τρόμος. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν είχαν εκτεθεί σε ανάλογους ήχους κατά το παρελθόν, για διάφορους λόγους», εξηγεί η κα Καψάλη και προσθέτει: «Οπότε, με το που ακούν οποιοδήποτε ήχο, μικρής ή μεγάλης έντασης, φοβούνται και κρύβονται. Τους είναι καθόλα άγνωστο όλο αυτό, και τις τρομοκρατεί. Γι΄αυτό, καλό είναι να δέχονται ανάλογα ερεθίσματα από πολύ μικρή ηλικία, καθότι είναι καίριος παράγοντας για την ομαλή μετέπειτα διαβίωση τους, και συμβάλλει ξεκάθαρα στην κοινωνικοποίηση τους».
Από τα μεγαλύτερα «must», όπως υποστηρίζει η κυρία Καψάλη, για τη σωστή κοινωνικοποίηση της γάτας είναι η επαφή της με ανθρώπους και με άλλα ζώα – εφόσον υπάρχουν στο σπίτι στο οποίο θα ζήσει.
Τονίζει ότι, όσο ένα γατάκι έρχεται σε επαφή με κόσμο από μικρή ηλικία, τόσο πιο προσαρμοστικό και μη φοβικό θα είναι, μεγαλώνοντας.
«Θα έχετε, σίγουρα, παρατηρήσει ότι πολλά αδέσποτα γατάκια που συναντούμε στο δρόμο, με το που μας βλέπουν, εξαφανίζονται. Αυτό συμβαίνει διότι, όταν ήταν μικρά, δεν είχαν δεχτεί το ανθρώπινο χάδι. Αυτόματα, αποτελούμε απειλή γι’ αυτά. Είναι δεδομένο ότι με όσο πιο πολύ κόσμο έρχονται σε επαφή κατά την ηλικία των 2-3 εβδομάδων, τόσο πιο ήρεμα και φιλικά θα είναι. Θα μας τρίβονται, θα γουργουρίζουν και θα νιώθουν ασφάλεια δίπλα μας. Θα μας βλέπουν ως συμμάχους, κι όχι ως εχθρούς», υπογραμμίζει η κα Καψάλη.
Η Εύα Καψάλη, πρώην πιστοποιημένη εκτροφέας γατών Βεγγάλης και Burmese στην Ελλάδα
Και καταλήγει: «Οι γάτες είναι ένα αρκετά παρεξηγημένο ζώο. Αρκεί να ζήσει κανείς μαζί τους, για να καταλάβει πόσο υπέροχα κατοικίδια είναι, και πόση χαρά μας προσφέρουν καθημερινά. Σε αυτό το σημείο να πω πως ένα πράγμα είναι δεδομένο. Κάθε γάτα, εφόσον λάβει αγάπη, αγάπη θα δώσει. Εφόσον νιώσει ότι είναι ασφαλής, θα μας εμπιστευθεί και θα μας αφοσιωθεί άνευ όρων. Μέσω της υγιούς αλληλεπίδρασης μας μαζί της, θα καταφέρει να γίνει ένα μη φοβικό, κοινωνικοποιημένο και ευτυχισμένο κατοικίδιο. Και έτσι, θα επιτευχθεί ισορροπία στη συμβίωση μας μαζί της».
Διαβάστε επίσης
