«Πονοκέφαλος» είναι η βόλτα με τον σκύλο τους, για πολλούς κηδεμόνες, καθώς ο μικρός τους φίλος, κάθε φορά που συναντά ομοίους του, τραβά το λουρί του επίμονα, προκειμένου να πάει να τους χαιρετήσει.
«Είναι ένα από τα συνηθισμένα προβλήματα στη βόλτα, καθώς ο σκύλος είναι υπερβολικά ενθουσιώδης, όταν συναντά άλλους σκύλους, σε βαθμό που γίνεται ανεξέλεγκτος», επισημαίνει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.
Όπως αναφέρει, μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους. Συνήθως, ο σκύλος γαβγίζει επίμονα, τραβάει έντονα προς το μέρος του άλλου, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις όλη αυτή η τεταμένη ατμόσφαιρα μπορεί να καταλήξει σε καβγά.
«Κανονικά, ο σκύλος μας πρέπει να περπατάει κοντά μας ήρεμα, χωρίς να επηρεάζεται -τουλάχιστον σε υπερβολικό βαθμό- από την ενέργεια ενός άλλου σκύλου, ειδικά όταν πρόκειται για ανεξέλεγκτο ενθουσιασμό», τονίζει η κα Γρυπάρη.
Πώς μπορούμε, όμως, να κατευνάσουμε τον υπερ-ενθουσιασμό του σκύλου;
Η κα Γρυπάρη λέει ότι υπάρχουν τρία απλά βήματα, αλλά πολύ σημαντικά, και είναι τα εξής:
1) Νιώθουμε πρώτοι εμείς ήρεμοι και κρατάμε το λουρί με χαλαρό τρόπο, γιατί έτσι θα μεταδώσουμε στον σκύλο μας την ίδια ενέργεια.
Εάν, για παράδειγμα, στη θέαση ενός άλλου σκύλου η πρώτη μας αντίδραση είναι το προσφώνημα «ωχ!», σφίξιμο στο στομάχι, πίεση στο λουρί και… ολοταχώς για αλλαγή κατεύθυνσης, τότε έχουμε καταφέρει να μεταφέρουμε στον σκύλο μας το μήνυμα ότι πρέπει να είναι κι εκείνος τεταμένος, σε επιφυλακή για ενδεχόμενη απειλή, κοινώς «στην τσίτα».
Εάν, όμως, ήμαστε ήρεμοι και κρατάμε το λουρί χαλαρά -διορθώνουμε με το λουρί μόνον όταν πρέπει- του δίνουμε το μήνυμα ότι πρέπει κι εκείνος να είναι ήρεμος και χαλαρός με τον σκύλο που συναντάμε.
2) Προτού διασταυρωθούμε με άλλο σκύλο, κρατάμε τον δικό μας δίπλα μας και δεν τον αφήνουμε να προπορευτεί και να τραβάει μπροστά. Με αυτόν τον τρόπο, του δείχνουμε ότι εμείς ελέγχουμε την κατάσταση, και του μεταδίδουμε ηρεμία και αυτοπεποίθηση.
Επίσης, κρατώντας τον δίπλα μας, δεν του επιτρέπουμε να μπει στον ζωτικό χώρο του άλλου σκύλου με ένταση, ώστε να τον φοβίσει, ή να τον κάνει να νιώσει άβολα, ρισκάροντας μια υπερβολική αντίδραση εκ μέρους του.
3) Μόλις προσπεράσουμε τον άλλο σκύλο, επιτρέπουμε στον δικό μας να φύγει από τη θέση “μαζί” και να προπορευτεί. Αυτή η ελευθερία λειτουργεί ως επιβράβευση για την “ήρεμη συνάντηση” που μόλις προηγήθηκε.
Εν κατακλείδι, η κα Ρενάτα συμβουλεύει: «Μένουμε ήρεμοι στη θέαση ενός άλλου σκύλου, κρατάμε το λουρί χαλαρά και επιβραβεύουμε τον σκύλο μας, αφήνοντάς τον ελεύθερο. Καλές βόλτες!».
● Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss. Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.
Διαβάστε επίσης
