Εν έτει 2022, όπου ο επιστημονικός κτηνιατρικός κλάδος έχει κάνει άλματα, τέτοιου είδους «θεωρίες» είναι τόσο παλαιές, που πρέπει να… μπουν στο συρτάρι.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τις μέλλουσες μαμάδες. Η σωστή ενημέρωση και η πρόληψη, κατευνάζουν την αγωνία και την αναστάτωση.
Η κυρία Αναστασία Καραλιά μαία λύνει όλες τις απορίες, ενώ η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη ενεργειακή εκπαιδεύτρια, δίνει πολύτιμες συμβουλές για μια αρμονική συμβίωση μωρού και κατοικίδιου. Επίσης, τονίζει τα οφέλη που έχει ένα παιδί, όταν μεγαλώνει με ένα τετράποδο πλάσμα.
Είναι αλήθεια ότι η γάτα μπορεί να μεταδώσει τοξόπλασμα στην έγκυο;
«Αρχικά να πούμε πως η έγκυος έχει τις ίδιες πιθανότητες να μολυνθεί με τοξόπλασμα, όσες κάθε άνθρωπος. Η εγκυμοσύνη δεν την καθιστά πιο ευάλωτη στην νόσηση. Η γάτα μπορεί να μεταδώσει το τοξόπλασμα στον άνθρωπο, αλλά κάτω από πολύ συγκεκριμένες συνθήκες. Η μετάδοση του τοξοπλάσματος από τη γάτα στον άνθρωπο θεωρείται επιστημονικά ως κάτι εξαιρετικά δύσκολο και σπάνιο», επισημαίνει η μαία, Αναστασία Καραλιά, η οποία πραγματοποιεί σεμινάρια προετοιμασίας γονέων και ενημέρωσης των εγκύων.
Τι είναι, όμως, το τοξόπλασμα; Κολλάει με το χάδι, με την αγκαλιά, με το σάλιο της γάτας; Αν η μέλλουσα μαμά κοιμάται μαζί της;
«Η μόλυνση από τοξόπλασμα οφείλεται στο πρωτόζωο toxoplasmagondii. Αρχικά να τονίσουμε πως, μια γάτα που ζει αποκλειστικά από μωρό μέσα στο σπίτι, δεν είναι μολυσμένη με τοξόπλασμα, ώστε να είναι ικανή και να το μεταδώσει – μόνο στην περίπτωση που η διατροφή της είναι ωμή αυξάνονται οι πιθανότητες. Μια γάτα, για να είναι φορέας τοξοπλάσματος, θα πρέπει να καταναλώνει μολυσμένα θηράματα (θηλαστικά, τρωκτικά, πουλιά)» εξηγεί η κ. Καραλιά.
Για να μπορέσει να γίνει μετάδοση του τοξοπλάσματος στην έγκυο από τη γάτα, θα πρέπει να υπάρξουν οι εξής -και μόνο- προϋποθέσεις:
1. Η γάτα να έχει πρόσβαση στην κατανάλωση θηραμάτων, ή ωμού κρέατος
2. Η γάτα, αν μολυνθεί, θα διασπείρει στο περιβάλλον -μέσω των κοπράνων της- το τοξόπλασμα μόνο για 2-20 ημέρες σε όλη της τη ζωή.
Στο διάστημα αυτό, τα κόπρανα της γάτας θα περιέχουν άωρες μόνον ωοκύστεις του τοξοπλάσματος (μη ικανές για μόλυνση του ανθρώπου).
Ώριμες ωοκύστεις τοξοπλάσματος (αυτές που είναι και ικανές να μολύνουν τον άνθρωπο, δηλαδή) θα δημιουργηθούν στα κόπρανα μόνον αν παραμείνουν στο περιβάλλον για 2, ή περισσότερες, ημέρες.
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως, για να γίνει η μετάδοση από τη γάτα, θα πρέπει να είναι μολυσμένη, να μην έχουμε καθαρίσει τις ακαθαρσίες της για δύο ημέρες, και όταν το κάνουμε, να έχουμε γυμνά χέρια – και έπειτα τα χέρια μας να έρθουν σε επαφή με το στόμα μας.
Η μετάδοση δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να γίνει με οποιονδήποτε άλλο τρόπο (χάδι, τρίχωμα, σάλιο κτλ).
Η μετάδοση του τοξοπλάσματος είναι πιο πιθανή, και εύκολη, με άλλους τρόπους, και είναι σημαντικό οι έγκυες να ενημερώνονται σωστά και τεκμηριωμένα ως προς αυτούς. Έτσι, ώστε να υπάρχει σωστή πρόληψη της λοίμωξης, η οποία μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις σε μια εγκυμοσύνη – ειδικά στο πρώτο τρίμηνο», επισημαίνει η κα Καραλιά.
Τελικά, τα κατοικίδια (σκύλος, γάτα) μπορούν να μεταδώσουν κάποια ασθένεια στην έγκυο και στο μωράκι της;
«Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες ασθένειες, που ονομάζονται ζωονόσοι, και στην ουσία είναι τα μόνα λοιμώδη νοσήματα που μπορεί να μεταδοθούν από τα ζώα στον άνθρωπο, είτε άμεσα, είτε έμμεσα. Υπάρχουν, όμως, τρόποι σωστής και αποτελεσματικής πρόληψης -μέσω των εμβολίων-, αποπαρασίτωσης του ζώου και άλλων παραγόντων», διευκρινίζει η μαία.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι το τρίχωμα του σκύλου, αλλά και της γάτας, είναι επικίνδυνο για τα μωρά. Είναι, όμως, έτσι;
«Η τρίχα του ζώου δεν μπορεί να μεταδώσει καμία ασθένεια στον άνθρωπο και, φυσικά, ούτε στα μωράκια. Η τρίχα του ζώου αποτελείται από κερατίνη, όπως και του ανθρώπου. Η κερατίνη δεν μπορεί να αφομοιωθεί από τον ανθρώπινο οργανισμό, οπότε, απλώς, απορρίπτεται από το στομάχι και το έντερο σε περίπτωση κατάποσης, χωρίς, στην ουσία, να μπορέσει να προκαλέσει οποιαδήποτε λοίμωξη. Είναι σημαντικό, επίσης, να τονίσουμε ότι η τρίχα του ζώου -όπως, άλλωστε, και του ανθρώπου- δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να εισέλθει σε κανένα άλλο όργανο του ανθρώπινου οργανισμού (πνεύμονας, συκώτι, κτλ)», υπογραμμίζει η κα Καραλιά.
Μία ακόμη απορία που, ίσως, έχουν αρκετές έγκυες, είναι το αν ο σκύλος ή η γάτα γλείψει το μωράκι τους, μπορεί να του μεταφέρουν κάποια ασθένεια.
«Το στόμα του ζώου μας κατοικείται από πάρα πολλούς μικροργανισμούς και βακτήρια, όπως, ακριβώς, και του ανθρώπου. Μελέτες έχουν δείξει πως τα βακτήρια που υπάρχουν στο σάλιο του σκύλου και της γάτας, δεν μπορούν να επιβιώσουν σε περιβάλλον με χαμηλότερο ph – όπως είναι του ανθρώπου», αναφέρει η κα Καραλιά και συμπληρώνει: «οι πιθανότητες, λοιπόν, σοβαρής μόλυνσης είναι ελάχιστες! Μετάδοση κάποιας συγκεκριμένης ζωονόσου από το ζώο στον άνθρωπο μέσω του σάλιου, δεν μπορεί να συμβεί».
Και τώρα ας εστιάσουμε στα κατοικίδια. Ας δούμε, λοιπόν, ποιες είναι οι πιο συχνές συμπεριφορές που μπορεί να εκδηλώσει ένα κατοικίδιο πριν και μετά τον ερχομό του νέου μέλους.
«Η εγκυμοσύνη -και πολύ περισσότερο η άφιξη ενός μωρού- είναι από τα πιο χαρούμενα γεγονότα στη ζωή ενός ζευγαριού. Πρόκειται, όμως, και για μια πολύ μεγάλη αλλαγή για όλους. Αλλάζουν πολλά στο σπίτι, κυρίως στην ψυχολογία των μελλοντικών γονιών.
Όλη αυτή η αλλαγή γίνεται αντιληπτή από τα κατοικίδιά μας. Νιώθουν την εγκυμοσύνη, μυρίζουν τις ορμονικές αλλαγές, βλέπουν τις αλλαγές στο σώμα της μέλλουσας μαμάς, και καταλαβαίνουν τις αλλαγές στην ψυχολογία των κηδεμόνων. Αντιλαμβάνονται ότι κάτι έχει αλλάξει στην καθημερινότητά τους. Αντίστοιχα, λοιπόν, και αυτά αντιδρούν με τον τρόπο τους σε αυτή την αλλαγή, εκδηλώνοντας διάφορες συμπεριφορές.
Συνήθως, εκδηλώνουν ζήλεια, κτητικότητα, νευρικότητα. Όλες αυτές οι συμπεριφορές έχουν έναν κοινό παρανομαστή: την ανασφάλεια, που προκύπτει από την αλλαγή.
Ακόμα και στις περιπτώσεις που τα έχουμε κάνει όλα σωστά ως προς την προετοιμασία του σκύλου, ή της γάτας μας, για την αλλαγή, μπορεί, τελικά, το ζωάκι μας να εμφανίσει μια ανασφάλεια μετά τον ερχομό του νέου μέλους.
Μπορεί, για παράδειγμα, να προσκολλάται περισσότερο πάνω μας, να εκδηλώνει άγχος αποχωρισμού, κλπ. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, αλλά και παροδικό.
Μια τέτοια αλλαγή στη συμπεριφορά του ζώου μας θα διαρκέσει τον πρώτο καιρό, και εάν εμείς αντιδράσουμε σωστά, θα αρχίσει να μειώνεται, μέχρι που θα σταματήσει τελείως.
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αλλά σε γενικές γραμμές είμαστε ήρεμοι και επεμβαίνουμε για να διορθώσουμε το ζωάκι μας, όπου και όταν χρειάζεται», επισημαίνει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.
Πώς μπορεί να μας δείξει ο σκύλος ή η γάτα, ότι έχει καταλάβει την αλλαγή, που πρόκειται να έρθει;
«Εστιάζουμε περισσότερο στον σκύλο, διότι η γάτα δεν είναι τόσο εκδηλωτική, όπως εκείνος, σε σχέση με τις αλλαγές. Ο σκύλος μας, λοιπόν, μπορεί να επιδείξει αδιαφορία. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει καταλάβει τίποτα από την εγκυμοσύνη, απλώς είναι ένας τρόπος να διαχειριστεί την αλλαγή.
Μπορεί, αντίθετα, να θέλει να μας ακουμπάει συνεχώς, ή να είναι περισσότερο σε επιφυλακή, και να έχει μια υπερένταση, θέλοντας να μας προστατεύσει», λέει η κα Γρυπάρη.
Όταν το μωράκι έρθει στο σπίτι, υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν θα πρέπει να κάνετε, ποτέ, στο κατοικίδιό σας. Σύμφωνα με την ενεργειακή εκπαιδεύτρια, είναι τα εξής,
● Δεν απομονώνω το κατοικίδιό μου: Οι κλειστές πόρτες και το (αναίτιο) άγχος που νιώθουμε όταν το ζωάκι είναι κοντά στο μωρό, στρεσάρουν όλη την οικογένεια.
● Δεν του προκαλώ αρνητικούς συνειρμούς: Όταν το ζωάκι βρίσκεται στον ίδιο χώρο με το μωρό, προσπαθούμε να κάνουμε ευχάριστα πράγματα, ώστε η διάδραση να είναι και για τους δύο μια ευχάριστη εμπειρία.
● Δεν του αλλάζω τη ρουτίνα μετά τον ερχομό του νέου μέλους: Ό,τι αλλαγές θέλουμε να επιφέρουμε στη ρουτίνα ενός ζώου, το κάνουμε έγκαιρα, σωστά, και σταδιακά.
Η έγκαιρη διόρθωση, πολύ πριν τον ερχομό του νέου μέλους, βοηθά το ζωάκι μας να μην κάνει αρνητικό συσχετισμό.
Η εκπαίδευση, επίσης, θα πρέπει να γίνει χωρίς φωνές και εντάσεις, αλλά με ηρεμία, ψυχραιμία και θετική προδιάθεση, ώστε να μην αγχώσουμε το ζωάκι μας.
Τέλος, όλες οι αλλαγές θα πρέπει να γίνουν σταδιακά, με πολλή υπομονή και επιμονή, και χωρίς καθόλου εκνευρισμό. Μην ξεχνάμε, ότι οι συνήθειες δεν αλλάζουν εύκολα».
Το να μεγαλώνει ένα παιδί με ένα κατοικίδιο ζώο, μόνον καλό μπορεί να του αποφέρει. Η προσφορά των ζώων ως προς τη νοητική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών είναι ανεκτίμητος «θησαυρός».
«Αυτό πιστεύω ακράδαντα ότι είναι το πιο σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή ενός βρέφους.
«Ένα παιδί που συμβιώνει με ένα κατοικίδιο, μαθαίνει να εκφράζει/εξωτερικεύει τα συναισθήματά του, να σέβεται, να μοιράζεται και να έχει ενσυναίσθηση.
Έτσι, θα γίνει ένα παιδί με ευαισθησίες. Και αργότερα, ως ενήλικας, θα σέβεται τα άλλα πλάσματα (είτε πρόκειται για ανθρώπους, είτε για ζώα), θα νοιάζεται και θα φροντίζει τον αδύναμο που θα βρεθεί στο δρόμο του, θα υπερασπίζεται τον ανυπεράσπιστο και θα αγαπά ανιδιοτελώς, όπως, ακριβώς, του έμαθαν τα ζώα.
Θα γίνει ένας σωστός άνθρωπος, με σωστές αξίες, γεμάτος συναισθήματα, που δεν θα φοβάται να εκφράσει πλούτο ψυχής και απόθεμα αγάπης και στοργής», υποστηρίζει η κα Γρυπάρη και καταλήγει:
«Εάν, λοιπόν, είστε έγκυος, ή σκοπεύετε να μείνετε, ή έχετε ήδη ένα παιδάκι, μην καταδικάσετε το ζωάκι σας στην εγκατάλειψη, ή την απομόνωση. Δώστε στο μωράκι σας την ευκαιρία να νιώσει όμορφα συναισθήματα και να βιώσει υπέροχες ιστορίες.
Κάντε του το πιο πολύτιμο δώρο της ζωής του: αφήστε το να μεγαλώσει με το ζωάκι σας, για να γίνουν οι καλύτεροι φίλοι στο χουζούρι και οι καλύτεροι σύμμαχοι στις… σκανταλιές».
● Η κυρία Αναστασία Καραλιά αποφοίτησε από το ΑΤΕΙ Αθήνας -Τμήμα Μαιευτικής- το 2011 και έχει επταετή προϋπηρεσία σε ιδιωτικά μαιευτήρια και γυναικολογικά ιατρεία της Αθήνας.
Από το 2018 έως και σήμερα συμμετέχει σε τοκετούς ως ανεξάρτητη μαία. Είναι ιδρύτρια του Motherie, όπου παραδίδονται μαθήματα προετοιμασίας για τη γονεϊκότητα σε νέους γονείς.
Ενημερώνεται διαρκώς μέσω σεμιναρίων/ επιμορφωτικών προγραμμάτων για τον επιστημονικό της κλάδο και το διάστημα αυτό ολοκληρώνει και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών «Προηγμένη και τεκμηριωμένη μαιευτική φροντίδα» του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.
● Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss. Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.
Διαβάστε επίσης
Παιδιά και σκύλος: Τι να προσέξουν οι γονείς