Η αλήθεια είναι ότι στη φύση του σκύλου δεν είναι… το κομμωτήριο, όπως και τίποτα, άλλωστε, από το αστικό περιβάλλον.
Γι΄αυτό οφείλουμε να εκπαιδεύσουμε τον σκύλο μας, έτσι ώστε να μπορεί να αντεπεξέρχεται σε διάφορες καταστάσεις.
Τι είναι, όμως, αυτό που φοβίζει έναν σκύλο όταν επισκέπτεται τον groomer;
«Ουσιαστικά, ο σκύλος φοβάται επειδή βρίσκεται σε ένα άγνωστο μέρος, βλέπει για πρώτη φορά έναν άνθρωπο (groomer), και ξεκινά μία διαδικασία με την οποία δεν είναι εξοικειωμένος.
Στρεσάρεται, τρέμει, φοβάται την κουρευτική μηχανή, το ψαλίδι, το μπάνιο, το πιστολάκι», εξηγεί η pet groomer, Μαρία Καφετζοπούλου.
Όταν, λοιπόν, ο σκύλος βρίσκεται σε αυτή τη δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση, όπως λέει η κα Καφετζοπούλου, είτε θα την εκδηλώσει γαβγίζοντας, είτε θα τραβηχτεί. Θα αμυνθεί με όποιον τρόπο μπορεί. Γι’ αυτό η διαδικασία θα πρέπει να γίνεται σιγά – σιγά και με ηρεμία. Πρέπει να δώσουμε χρόνο στον σκύλο.
Επισημαίνει ότι είναι μία δραστηριότητα που, εάν γίνεται μία φορά τον μήνα, ο σκύλος τη συνηθίζει, καθώς ξέρει τι θα συμβεί, και αρχίζει να νοιώθει πιο άνετα. Μπορεί να μην του είναι ευχάριστη, αλλά του είναι οικεία.
Ένα σκυλάκι που δεν πηγαίνει συχνά στον groomer, δεν μπορεί να το συνηθίσει.
Ένας ακόμη λόγος που μπορεί ένας σκύλος να μην επιθυμεί τη φροντίδα ενός groomer, είναι γιατί «ο ιδιοκτήτης του, άθελά του, του μαθαίνει να ορμάει, επειδή τον χτενίζει με λάθος χτένα, και εκείνος πονάει.
Χωρίς να το θέλει, του μαθαίνει να είναι επιθετικός», αναφέρει η pet groomer και συμπληρώνει:
«Μπορεί κατά το παρελθόν να είχε μια άσχημη εμπειρία, ή κατά την επίσκεψή του σε κάποιον groomer να φοβήθηκε, για παράδειγμα, το πιστολάκι. Επίσης, ο πάγκος θυμίζει εκείνον του κτηνιατρείου», αναφέρει η κα Καφετζοπούλου.
Ακόμη, ένας σκύλος μπορεί να εκδηλώσει μη πρέπουσα συμπεριφορά προς τον groomer όταν πονάει σε κάποιο σημείο του σώματός του. «Μπορεί να έχει χτυπήσει το πόδι του, ή να έχει σπάσει το νύχι του και να μην θέλει να τον πιάνουμε. Και κάνει φύλαξη. Επίσης, ένας σκύλος προχωρημένης ηλικίας μπορεί να παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα υγείας, όπως, για παράδειγμα, αρθριτικά. Πονάει και προστατεύει τον εαυτό του.
Τα κουτάβια, όπως και τα ηλικιωμένα σκυλάκια, χρειάζονται μεγαλύτερη προσοχή», διευκρινίζει η κα Καφετζοπούλου.
Πώς προετοιμάζουμε τον σκύλο μας για τον groomer
Για να μη βρεθεί ένας σκυλάκος σε αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση, υπάρχει τρόπος να του κάνουμε… τη ζωή πιο εύκολη.
«Όταν αποκτήσουμε ένα κουτάβι, ή έναν ενήλικο σκύλο, θα πρέπει, όπως φροντίζουμε για την εκπαίδευσή του, να μεριμνούμε και για την καθημερινή του περιποίησή. Του μαθαίνουμε να μας αφήνει να πιάνουμε τα χεράκια, τα ποδαράκια, τα αυτάκια, να του καθαρίζουμε τα ματάκια και τα πατουσάκια.
Και όλα αυτά, του τα μαθαίνουμε με καλό συσχετισμό. Δηλαδή, μετά από όλα αυτά έρχεται μια λιχουδιά.
Επίσης, του μαθαίνουμε το χτένισμα. Το χτενίζουμε πριν δημιουργηθεί κόμπος στο τρίχωμά του, στην περίπτωση που έχει μακρύ τρίχωμα, για να μην πονέσει. Το χτένισμα είναι καλό να γίνεται σε καθημερινή βάση».
Παράλληλα, θα πρέπει να αρχίσει και η εξοικείωση με τον χώρο, πριν τον υποβάλουμε στη διαδικασία του grooming. «Ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα πρέπει να επισκεπτόμαστε τον groomer, να του δίνει μια λιχουδιά και μετά να φεύγουμε. Κι αυτό το κάνουμε για να συνηθίσει τον groomer και, παράλληλα, να εξοικειωθεί με τον χώρο και να τον συνδέσει με κάτι θετικό», εξηγεί η κα Καφετζπούλου και προσθέτει: «Η πρώτη επίσκεψη πρέπει να γίνεται από μικρή ηλικία, 2 ½ μηνών. Αν δεν γίνουν αυτά από μικρή ηλικία, όσο μεγαλώνει, οι φοβίες θα αυξάνονται».
Πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ο groomer
Όπως είναι κατανοητό, ο ρόλος του groomer είναι καθοριστικός για τη συμπεριφορά του σκύλου.
«Θα πρέπει να ξεκινήσει τη διαδικασία σταδιακά, και μέχρι το σημείο που αντέχει ο σκύλος. Να του δώσει τον χρόνο που χρειάζεται. Αρχικά, να του δείξει τη μηχανή, το πιστολάκι, χωρίς να βρίσκονται σε λειτουργία. Να τα μυρίσει. Στη συνέχεια, τα ακουμπά απαλά πάνω του και μετά τα βάζει σε λειτουργία.
Σε όλα τα στάδια πρέπει να ακολουθεί η επιβράβευση: χάδι, λιχουδιά. Οτιδήποτε θέλει ο σκύλος.
Ο groomer πρέπει να σέβεται και να γνωρίζει τις φοβίες του σκύλου. Πρέπει να έχει γνώσεις συμπεριφορισμού. Να σταματά, όταν βλέπει ότι ο σκύλος φοβάται. Αν δεν ξέρει να αναγνωρίσει τα σημάδια, θα ενισχύσει τη φοβία του.
Ο groomer θα πρέπει να είναι ήρεμος, σταθερός. Να δείχνει στον σκύλο ότι δεν χρειάζεται να αγχώνεται», υπογραμμίζει η κα Καφετζοπούλου και συμπληρώνει: «Οι πρώτες τρεις επισκέψεις είναι εκπαιδευτικές: για να χαλαρώσει ο σκύλος. Την πρώτη φορά δεν χρειάζεται να γίνουν όλα τέλεια. Οι τρίχες στα πόδια θα αφαιρεθούν με ψαλίδι, και όχι με μηχανή. Η πρόοδος που παρουσιάζει σε αυτές τις τρεις επισκέψεις, είναι απίστευτη».
● Η κυρία Μαρία Καφετζοπούλου είναι pet groomer, πιστοποιημένηθετική εκπαιδεύτρια σκύλων και εκτροφέας της φυλής Golden Retrievers.
Και όπως υποστηρίζει: «Οι γνώσεις μου στην εκπαίδευση και στο grooming έχουν εξελίξει τη δουλειά μου, και με τη σειρά μου έχω βοηθήσει κηδεμόνες και σκύλους να ξεπεράσουν προβλήματα συμπεριφοράς που τους ταλαιπωρούσαν στην καθημερινότητά τους. Στόχος, μια αρμονική συμβίωση. Με motto #οσκυλοςστακαλυτερατου, προσπαθώ συνεχώς να παρακολουθώ σεμινάρια και να εμπλουτίζω τις γνώσεις και τις τεχνικές μου».
Ζει στη Βέροια.
Διαβάστε επίσης